Niet helemaal vergelijkbaar, omdat mijn zoon officieel geen prematuur was met 37+4. Maar volgens de kinderarts gedroeg hij zich wel als een (rand)prematuur. Kon zich bijvoorbeeld heel erg slecht op temperatuur houden, kreunde heel erg veel en kon de eerste dagen überhaupt amper drinken (ook geen fles, dus kreeg hij een sonde) en daarna kon hij wel aan de borst maar kreeg niet voldoende binnen omdat hij te zwak was om lang genoeg te drinken, dus moest ik nakolven en deels de fles geven. Mij brak het ook behoorlijk op dat kolven, en ik had ook mijn dochter nog rondlopen. Ik had toen voor mezelf bedacht dat ik het in elk geval twee weken wilde proberen en dat opnieuw bekijken hoe het ging en wat ik zou doen. Gelukkig ging het steeds wat beter en dronk hij precies na twee weken volledig uit de borst.

Een paar dingen waar ik wat aan heb gehad is hulp van een lactatiekundige (die kwam meekijken, had goede tips en heb ik daarna telefonisch nog een paar keer gesproken), toen hij eenmaal redelijk dronk maar steeds in slaap viel steeds dingen proberen als kietelen onder z'n voeten, sokjes uit, zachtjes in z'n wangetje 'knijpen', beetje kietelen, tussendoor luier verschonen (allemaal om hem alert te houden of weer wat wakker te krijgen) en naast het voeden en kolven voldoende rust nemen en vooral niet teveel moeten van jezelf.

Het is dus zeker mogelijk om toch uit de borst te drinken na een paar weken. Mijn zoon kon pas na vijf dagen voor de eerste keer uit de borst drinken (daarvoor ging het echt niet, wel steeds gekeken of het lukte) en daarna ging het steeds wat beter. Hopelijk gaat het bij jullie ook steeds wat beter!

Het kan wel hoor, bij ons is het niet gelukt (Lu. kwam met 35+3) maar dat kwam door een hoop omstandigheden. Ik heb hem een week volledig aan de borst gehad, de laatste week in het ziekenhuis, maar hij was erg lui met aanhappen en drinken, ik had vasospasmen, hij zoog mijn tepels bloedeloos, wat erg pijnlijk is. Daarna kregen we bovendien spruw waardoor mijn productie kelderde en het voeden vreselijk pijn deed. Ik denk dat als we geen spruw hadden gekregen we het misschien nog wel voor elkaar hadden gekregen.
Ik heb 4 maanden gekolfd en toen ben ik gestopt.
Ik heb overigens veel hulp van een lactatiekundige gehad, dat was erg fijn.

L. Is geboren met 36.1 week en was dismatuur en randprematuur. Ik heb eerst oom 2 maanden gekolfd, flesje geven en dan een uurtje slapen en dan begon het liedje weer van voor af aan. Uiteindelijk heeft het twee maanden geduurd voordat L. Bij mij dronk. In januari had ik een combinatie van flesvoeding in fles of dat ze bij mij aan de borst dronk. Achteraf geen idee hoe in het de eerste twee maanden heb volgehouden.

R en S zijn met bijna 36 weken randprematuur en dysmatuur geboren. Ik heb ze vanaf dag 1 elke drie uur aangelegd en dat weken volgehouden. Daarnaast heb ik ze weken elke drie uur afgekolfde melk gegeven. Om de kans op zelfstandig drinken te vergroten heb ik de eerste drie a vier weken fingerfeeding en cupvoeding gegeven. Helaas is het ze of mij niet gelukt zelfstandig te drinken. Ondanks mijn/onze inzet. Maar dat was me vooraf ook verteld. Het zou kunnen dat ze het toch nog zouden gaan doen als ze groot en sterk genoeg waren of niet. In mijn geval helaas niet. Ik heb ruim drie maanden fulltime gekolfd. Al mijn tijd en energie ging naar voedingen. Ik heb er geen spijt van, maar het was, het kolven, niet leuk en niet fijn.

Hier hetzelfde verhaal als holly. Echter dronken ze bij mij uiteindelijk na 5 weken wel beide aan de borst. Tot die tijd inderdaad de riedel allebei aan de borst->allebei bijvoeden-> kolfen. Ze hebben eerst nog kunstvoeding als bijvoeding gehad maar hoe meer ik kon kolfen hoe meer ook het bijvoeden borstvoeding werd. Toen het bijvoeden volledig op bv zat ben ik het bijvoeden af gaan bouwen met 10 cc per keer tot ze enkel nog de borst kregen.

I. Is geboren met 34+5 en 1900 gram en dronk met een week alles uit de borst. Vaak aanleggen.

R. Is geboren met 37+1 naar was zwak en kon het niet. Na 3mnd fulltime kolven heb ik het opgegeven.