Poeh nou ik heb mijn gesprekken gehad, en.... ik blijf een beetje vertwijfeld achter. Heel gek. Ik besef me enorm dat het ook kan zijn dat mijn hoofd dit doet. Ik hou niet zo van verandering, vind dat spannend, en nu het opeens concreet gemaakt wordt schiet ik daardoor misschien wel wat in de modus van: het gras aan deze kant is toch eigenlijk ook heel mooi?
Maar goed. Het waren 2 gesprekken. Er werd weinig naar mijn persoon gevraagd, dat viel me vooral op. De nadruk lag enorm op de erg hoge werkdruk, veel stress, vaste dagen, en doorwerken als nodig, heel hoog tempo. Wat zou ik daarvan vinden (leuk
). En wat ik ervan vond dat ik geen manager/leidinggevende meer zou zijn (leuk, verandering! een team met alleen hoogopgeleiden sowieso leuker en enerverender dan wat ik nu heb). De werkgever staat bekend als erg flexibel qua uren maar dat zou hier niet zo zijn. Per definitie 4x8. Meh, dat vind ik jammer. Ik werk nu 3 en 1 dag ouderschapsverlof en had gehoopt dat ik misschien 3 lange dagen kon maken van 9, en dan nog een halve bijvoorbeeld. Of af en toe wat op de avond. Daar is dus nooit mogelijkheid toe. Ik heb nog niks gehoord over het salaris, maar weet wel dat het tijdelijk is tot begin 2018. Eigenlijk vind ik dat geen probleem, maar dan moet ik wel wat enthousiaster zijn dan dit haha!
Zou ik dat wel zijn bij de juiste baan? Of ben ik gewoon onzeker? Ik heb ook nog niet echt concreet hoe een werkdag er nou uit zou zien. Dat helpt vast al iets