Vorig jaar juni ben ik geopereerd aan mijn galblaas, mijn galblaas is volledig verwijderd er zaten 21 stenen in. Op dezelfde dag dat ik uitgeslapen was voelde ik branderigheid onderin mijn buik. Er werd bloed afgenomen en mijn ontstekingswaarden waren wat hoger hiervoor kreeg ik antiobioticatabletten en werd dezelfde dag nog naar huis gestuurd. De dag erna (ik had totaal niet geslapen) verging ik zodanig van de pijn dat ik 112 heb gebeld, en werd weer meegenomen naar het ziekenhuis. Daar werd een echo gemaakt maar er was niets te vinden. Toch werd ik weer opgenomen voor verder onderzoek. De dag erna kreeg ik een echo (en werd volgestopt met morfine waar de pijn dwars dooheenkwam), en daar zagen ze wat vocht in mijn buik, maar dat was niets ergs. Ik heb toen nog 3 dagen in het ziekenhuis gelegen tot ik 1 nacht goed had geslapen en het erop leek dat het de goede kant op ging, en werd weer naar huis gestuurd. Ik heb welgeteld 1 dag thuis redelijk pijnvrij door kunnen brengen, maar de dag erna was het weer zover, de pijn was niet te houden, ik hield niks binnen en voelde mij inmiddels zo slap dat ik dacht dat mijn einde naderde (klinkt heel dramatisch ik weet het, maar zo voelde dat op dat moment). Omdat het echt niet te houden was heb ik weer 112 kunnen bellen, en werd ik weer meegenomen. Dit keer werden wat meer onderzoeken gedaan, scan, rontgenfoto, echo en noem het maar op. Daaruit bleek dat de vocht in mijn buik niet weg was gegaan en het erger was geworden, ze hebben toen met een naald geprobeerd om het vocht uit mijn buik weg te halen, maar zodra de naald in mijn buik zat, werd het vocht als het ware weggedrukt. Ik heb toen een stuk langer in het ziekenhuis gelegen, omdat ze niet precies wisten waar het vocht vandaan kwam. Na een tijd was de boosdoener gevonden, en bleken mijn galwegen niet goed afgesloten te zijn, waardoor er gal in mijn buik lekte. Dit is toen door middel van een stent opgelost. Ik heb al met al 3 ingrepen in twee weken tijd gehad, en bijna een maand in het ziekenhuis gelegen voor een vrij simpele standaard ingreep. Nu ben ik dus een jaar later, en ik ben nooit meer dezelfde geweest als voor de operatie. In het afgelopen jaar zijn er 3 hele weken geweest dat ik mij weer de oude voelde. Ik zit bijna wel iedere maand bij de huisarts met kwaaltjes maar wordt maar niet serieus genomen. Iedereen blijft bij hoog en laag beweren dat ik weer herseld zou moeten zijn, maar zo voel ik mij totaal niet. De oude ik is helemaal weg. Nu mijn vraag dan, zijn er mensen die dit ook herkennen (ook evt. bij een andere operatie) of is dit gewoon een kwestie van domme pech? Ik heb wel om meerdere fora gekeken en er zijn mensen die er na zoveel jaar nog mee kwakkelen. Indien er mensen zijn die dit herkennen, wat doen jullie ermee? Hoe gaan jullie ermee om? Het is een lang verhaal maar ik hoop hier wat "lotgenoten" te kunnen vinden, zodat ik mijzelf niet als langzaamaan gek aan het worden hoef te bestempelen.