Elle123 schreef:Of ik kinderen wil is me de laatste jaren bij elke sollicitatie gevraagd. Wel altijd met de mededeling dat ze best wisten dat ze het niet mochten vragen, maar het toch graag wilden weten.
Ik had ooit een gesprek voor een financieel administratieve functie (dat deed ik toen ook al een paar jaar) en die man ging mijn hele cv afkraken. Dat ik een pretpakket had op de middelbare school, geen economie had gedaan, enz. En toen ging hij beginnen over het feit dat ik een vrouw was en dat hij liever een man wilde, omdat die geen kinderen krijgen en dus fulltime blijven werken. Toen ik buiten stond was ik even helemaal verbaasd, die man had mijn cv gelezen en had me toch laten komen, om vervolgens een uur lang mijn cv en mij af te zeiken. Zo raar! Een paar dagen later werd ik gebeld, ze namen me niet aan want ze wilden een man. Dat vond ik echt tijdverspilling, zowel voor mij als voor hun.

Elliot schreef:Ik heb nooit hele gekke vragen gehad. Wel één keer een gesprek met twee mensen waarvan één (een man) volgens mij best enthousiast was over mij maar de ander (een vrouw) niet. Die vrouw bleef ook echt enorm drammen. Op een gegeven moment vroeg ze hoe ik zou reageren als ik heel erg druk zou zijn maar er toch nog iemand met een spoedklus tussendoor kwam, terwijl alle andere taken ook veel haast hadden. Ik gaf toen aan dat ik zou kijken naar de prioriteiten en of er anderen beschikbaar waren die mij konden bijstaan zodat zoveel mogelijk werk af zou komen en in ieder geval alles binnen de gestelde deadlines. Toen zei die vrouw: Ja, maar wat nou als alles evenveel haast heeft en er is niemand beschikbaar behalve jij? Toen zei ik zoiets als: Dan ga ik keihard aan de slag en zorg ik gewoon dat alles af is. Vrouw: Ja maar je weet zeker dat het niet haalbaar is om alles op tijd af te maken en je bent de enige die beschikbaar is. Ik: Nouja, dan ben ik dus ook niet beschikbaar. Als ik al vol zit ben ik niet beschikbaar voor een spoedklus tussendoor. Vrouw: Ja maar je moet het echt doen.
Nouja, jullie snappen de strekking van het gesprek, al mijn oplossingen werden afgefikt en op een gegeven moment zei ik zoiets als: Ik weet niet zo goed wat je nu verwacht, je geeft me een onoplosbaar probleem en ik probeer heel erg om een oplossing te verzinnen, maar alle opties schijnen onmogelijk te zijn. Toen ging ze wel door naar de volgende vraag.
Uiteindelijk werd ik afgewezen voor de functie omdat die vrouw vond dat ik niet duidelijk genoeg mijn grenzen aan kon geven. Dat vond ik toen toch wel echt zo lullig, want ik had een paar keer gezegd: Ik doe wat mogelijk is maar als ik vol zit kan ik geen spoedklussen aannemen, klaar. Ik had echt wel duidelijk gemaakt dat ik niet zomaar overal ja op zou zeggen, maar omdat zij zo achterlijk bleef drammen was ik ineens niet sterk genoeg om nee te zeggen.

Claire*** schreef:

Elle123 schreef:Of ik kinderen wil is me de laatste jaren bij elke sollicitatie gevraagd. Wel altijd met de mededeling dat ze best wisten dat ze het niet mochten vragen, maar het toch graag wilden weten.
Ik had ooit een gesprek voor een financieel administratieve functie (dat deed ik toen ook al een paar jaar) en die man ging mijn hele cv afkraken. Dat ik een pretpakket had op de middelbare school, geen economie had gedaan, enz. En toen ging hij beginnen over het feit dat ik een vrouw was en dat hij liever een man wilde, omdat die geen kinderen krijgen en dus fulltime blijven werken. Toen ik buiten stond was ik even helemaal verbaasd, die man had mijn cv gelezen en had me toch laten komen, om vervolgens een uur lang mijn cv en mij af te zeiken. Zo raar! Een paar dagen later werd ik gebeld, ze namen me niet aan want ze wilden een man. Dat vond ik echt tijdverspilling, zowel voor mij als voor hun.

Zeg je daar dan niks van? Ik zou zeggen dat als hij liever een man wilde, hij mij niet had moeten uitnodigen en dat dit zonde is van beide onze tijd. Ik snap echt niet dat je zo over je heen laat lopen.

Ik heb een keer de vraag gehad of ik een kinderwens had. Ik zeg dan dat ik dat een te persoonlijke vraag vind.

Spencer schreef:Ja en hoe pas je die elementen toe bij het verkopen?

Ik werd laatst in Groningen zo slecht geholpen, ik kan me niet voorstellen dat er überhaupt een strategie achter zat. De verkoopster stopte niet eens met het eten van haar banaan tijdens het gesprek.

sarah1985 schreef:ik kreeg eens de vraag of ik van plan was om kinderen te krijgen zo ja dan kon ik meteen weggaan want daar zaten ze niet op te wachten