Dat ik, ondanks dat het niet persé hoeft, zo hard werk. Dat getuigt van doorzettingsvermogen en work ethic vind ik. Vooral dat laatste had ik nooit gedacht of durven hopen te hebben.

Dat ik redelijk in een dal zat voordat ik mijn vriend leerde kennen en mede met hulp van hem, maar vooral door mezelf, omhoog gekropen ben en nu gewoon een fijn leven heb met beperkingen, maar wel gewoon 24-30 uur werk per week, soms leuke dingen kan doen & dat redelijk gaat, dat kon ik een paar jaar geleden niet bedenken.

Doorzettingsvermogen inderdaad.

Dat ik na een bij vlagen behoorlijk heftige jeugd mijn depressie en diverse andere psychische problemen heb overwonnen en alweer acht jaar gelukkig ben.

Dat ik 2 kinderen op de wereld heb gezet. Ik ben niet de enige i know.. Maar ik vind het gewoon heel bijzonder en gewoon vet stoer van mezelf. Ook omdat het bij de eerste ook heel pittig is geweest met heel veel uren pijn ben ik trots op mezelf hoe ik mezelf die dagen vrij rustig er doorheen heb gesleept.