Wij zijn niet zover maar mijn zus vroeger ook. Mijn moeder is er uiteindelijk mee naar een angst tandarts gegaan.
Mijn zoon moet straks met mijn man mee, ik heb altijd wat en ook vort angst door een foute invaller.

Ontwikkelt ze niet nog meer angst door haar zo in de houtgreep te nemen?

Werkt het ook niet door haar een spiegel te geven en dat ze zelf in haar mondje kijkt en dat de tandarts dan van achter dat spiegeltje mee kijkt of zo? Of pop eerst en dan zij? Of dat ze eens met zo'n mondspiegeltje in jouw mond mag kijken.

Aan mijn reactie heb je helemaal niks. Maar ik begrijp je helemaal. Als kind was ik er niet bang voor. Ik had ook nooit iets. Maar ik heb er nu zo'n hekel aan dat ik al 4 jaar niet ben geweest Shame on me! Het is ook zó vervelend met je mond open in de stoel te liggen. Dat felle licht en dat geschraap.

Zoek een speciale tandarts die gespecialiseerd is in het werken met angstige kinderen. Mijn zus werkt bijv bij een praktijk waar ze met een bepaalde methode werken waarbij er stapje voor stapje gewend wordt.

Ze zijn laatst ook op tv geweest,
https://www.mijnlevenmijngezondheid.tv/ ... ede-leven/
Je kan vast de uitzending ergens terug zien. Is een kort stukje maar geeft wel goede impressie.

Ik ben ook bang voor de tandarts. Ik ga alleen maar omdat twee van mn kinderen met mij meegaan. Tijdens controles herhaal ik in mn hoofd steeds "bevallen is erger, bevallen is erger" maar ik weet niet eens zeker of ik daar in geloof.

Lastig zeg. Ik probeer iets te bedenken maar ik weet het ook niet. Misschien kun je met de tandarts overleggen of het in haar geval verantwoord is om een jaar over te slaan, na deze controle (dus over een jaar weer ipv half jaar). Dat ze wat groter is en het misschien beter kan begrijpen. Of een speciale tandarts zoeken.

Zal vast Jip, maar als niks werkt moet het toch. We hopen zeg maar dat ze door die ervaringen denkt, jezus waar doe ik moeilijk over, het stelt niks voor. Als een lieflijke aanpak hielp, dan hadden we uiteraard daarvoor gekozen, maar zoals in heel veel dingen werkt dat niet bij haar. Er zit zo'n gigantische kop op, je houdt het niet voor mogelijk. (Weet wel waar ze het van heeft hoor, maar toch ;)

Holly, toch bedankt voor je reactie! Het is ook echt niet my favourite job inderdaad!

Elisa, als dit na vandaag inderdaad nog zo'n drama is, dan ga ik met haar naar een angsttandarts of een kindertandarts.

Sawadee, we zijn al van tandarts geswitcht omdat dit een tandarts zou zijn die goed met kinderen is, maar kennelijk vindt ze dit ook dramatisch. We proberen vandaag nog en anders ga ik voor haar inderdaad verder kijken, neem ik uit voorzorg haar zus gelijk mee ;)

Haha Lucy, die mantra gebruik in inderdaad ook vaak in bepaalde situaties. Of 'ik ben bevallen, dan kan ik dit ook wel'.

Het is juist beter om meerdere bezoekjes te plannen om haar te laten wennen, ipv een jaar niet te gaan.

Bij onze praktijk zit een kindertandarts. Hij doet iedere keer wat spelletjes met M. lucht blazen, kijken of hij goed poetst met verklikker en zijn tanden poetsen. Hij zegt dat deze methode bij veel kinderen ervoor zorgt dat ze later minder angstig zijn. Daarna krijgen ze een muntje voor de speelgoed automaat.

Je begrijpt al, helemaal tof.

Ik zelf was vroeger ook bang, het is niet mijn hobby maar echt bang ben ik niet meer. Ik zou juist wat vaker met haar gaan dan went ze eraan.

Het zal voor elk kind anders zijn maar die houdgreep heeft bij mij geen blijvende schade achtergelaten

Ik was dan weliswaar niet bang voor de tandarts maar alleen voor naalden. Heel handig als je als kind meerdere malen moet bloedprikken. De enige oplossing was inderdaad een houdgreep en gelukkig deed mijn moeder dit en liet ze niet toe dat iemand anders mij vasthield. Uiteindelijk ben ik er overheen gegroeid maar die naalden dat zat er al vanaf jonge leeftijd in. Zo weigerde ik op het consultatiebureau een blokkentoren om te blazen omdat ik me er toen al van bewust was dat dan een naald in mijn arm zou komen. Het stap voor stap uitleggen had bij mij ook geen nut want ik wist uiteindelijk toch wat zou komen. En ik was ook zo'n enorme stijfkop dat de lieve aanpak met zelf dingen vasthouden, belonen etc. niet het gewenste effect bracht.

Bedankt voor de reacties nog!

We hadden een nieuwe rugtas aan haar beloofd en die heb ik kunnen bestellen!

Ik heb eerst zelf de tandarts ingelicht dat ze heel bang was en we mochten het doen in welke volgorde wij dan ook wilden. Zelf had ze pop meegenomen en pop is bij papa op schoot gedoken en er is naar de tandjes gekeken, toen stond ze huilend achter mijn benen. Toen was pop klaar en heb ik haar al huilend bij papa op schoot gezet, de tandarts begon tegen d'r te praten en vroeg vragen waar alleen zij op kon antwoorden, en toen was ze al klaar. Daarna haar zus nog even en die was ook zo klaar, daar heeft ze zelfs aan uitgelegd hoe het moest. God, het kind was zo trots daarna! Maar goed, elk half jaar gaat ze mee op controle, en vanaf volgende week loopt ze met een mooie roze rugtas met panda's erop ;-)

Wat fijn dat het deze keer beter ging en dat ze zo trots was! Hopelijk gaat het nu iedere keer wat beter!

Hier ook.
Nu vond ik de tandarts waar we waren ook niet heel kindvriendelijk, weinig geduld en ook niet heel respectvol t.o.v. dochter. Wij zijn erom van tandarts gewisseld.

De tandarts waar we nu zijn is heel kindvriendelijk. Rustig opbouwen, lukt het dan is dat fijn en zo niet dan gewoon over drie maanden nog een afspraak plannen.
Bij deze mevrouw ging het meteen goed. Vooraf telefonisch contact gehad over hoe zij met kinderen omgaat en met tandartsangst (dochter was écht bang. Buikpijn, huilen). Ze ging heel rustig te werk. Vroeg wat dingen over school en of ze al tot tien kon tellen, en of ze dan ook samen met haar wilde kijken of ze tien tandjes boven en tien tandjes onder heeft. Dochter mocht de spiegel vasthouden. Na afloop heeft ze nog wat dingen laten zien en voelen van de hulpmiddelen en verteld wat ze ermee kon.

Bij ons maakte het dus een wereld van verschil wie de tandarts was en hoe er met haar om werd gegaan. Maar.. misschien hebben jullie al wel een hele lieve tandarts

Ja we zijn recent geswitched tiramisu! Dit was de 2e keer bij de tandarts, en het ging echt beter dan verwacht!
Nu hard duimen dat ze papa zijn gebit heeft dan hoeft ze er niet heel vaak te komen ;-)

Mij hebben ze als kind ook in de houdgreep genomen en mijn angst is daarna ook nooit meer over gegaan. Ondertussen ben ik 31 en heb ik 3 kinderen maar voor een afspraak bij de tandarts heb ik een week slapeloze nachten. Ik lig met de zenuwen in de stoel en de verdoving werkt daardoor ook niet. Mijn kinderen gaan ook met oma naar de tandarts omdat ik het geluid van de boor nog niet kan horen. Tijdens m'n zwangerschap ben ik zo beroerd geweest dat ik een controle heb afgebeld en daardoor 2 jaar niet naar de controle ben geweest en er een wortelkanaalbehandeling nodig is. Een paar weken terug heb ik de stap gezet om naar een andere tandarts te gaan die met lachgas werkt en terwijl ik van m'n roes lig te genieten kan de tandarts zonder problemen zijn werk doen. Achteraf had ik dit jaren eerder moeten doen.

Mijn advies... Dwing je kind niet door houdgrepen oid want het kan echt een levenslange angst opleveren waar niemand wat aan heeft.

Dat is wel van kind afhankelijk Pluis, bij onze dochter werkt doorzetten in allerlei situaties juist goed. Ze heeft als ze iets toch heeft gedaan, zoveel zelfvertrouwen dat het voor een volgende keer gelijk goed is. Ze heeft letterlijk dat duwtje in de rug vaak nodig.

Wat fijn dat jij een tandarts hebt gevonden die wel voor je werkt!

Wat fijn dat het zo goed ging Parel!

Parel; misschien kan je vragen of ze een keertje extra mag? Een consult is 25 euro ofzo geloof ik.

Met Y. heb ik geen problemen, die lag al op schoot vanaf dat hij zijn 1e tandje had en vindt alles best zolang hij een cadeautje krijgt van de assistente maar ik zou er persoonlijk wel wat geld voor overhebben om vaker te gaan, als dat zou helpen om hem over de angst heen te krijgen.

Ja we gaan over een half jaar weer! Nu is het zo dat onze oudste dingen heel goed onthoudt, en het echt al 100x beter was dan de vorige keer dat ze bij (dezelfde) tandarts was, dus we hebben er goed vertrouwen uit geput! Voor nu vinden we dat het fijn is verlopen, gaat ze nou inderdaad de volgende keer weer helemaal uit haar stekker dan ga ik zeker kijken naar vaker gaan of een angsttandarts. Ik heb natuurlijk wel als een malloot staan high 5en, complimenteren, kussen en knuffelen toen het gelukt was, en daarna wist ze de tandarts precies te vertellen wat hij bij haar zus moest doen :-D

Gelukkig is het dus allemaal goed gekomen! Ik vermoed zelf overigens dat het ook heel erg veel verschil maakt of ze de personen leuk vindt ja of nee, ze is sowieso niet dol op mannen, vanaf baby af aan loopt ze daar met een grote boog omheen, ze is echt een beetje mensenschuw soms, al gaat ze steeds makkelijker kletsen tegen vreemden.

Wat fijn dat het nu zo goed ging!

Wat een topper!