30 Apr 2016 19:24 door Anoniem168
Wat een hartverwarmende reacties allemaal. Heb ze allemaal diverse keren opnieuw gelezen, stuk voor stuk alleen maar lieve reacties. Dat doet me erg goed en moet ervan huilen.
Ava, mijn man is van zichzelf vrij nuchter overal in, maar met dit stukje heeft hij toch ook wel erg veel moeite. Hij vond het ook erg moeilijk om J. in een rolstoel te zien. Gelukkig delen we dezelfde gedachtes en gevoelens, dus we kunnen er goed over praten met elkaar en dat doen we ook veel. Ook qua verzorging voor J. en dingen regelen doen we allebei ons best, het komt niet alleen op mij neer gelukkig.
Mickey, bedankt voor je tip. Ga dit zeker in mijn hoofd houden. Nee, wij hebben nu nog geen PGB, we staan eigenlijk nog helemaal aan het begin van de rit zeg maar en we hebben wel een contactpersoon die over dit soort dingen gaat en het is de bedoeling dat we ook dadelijk eerst gaan kijken wat er precies nodig gaat zijn voor nu en in de toekomst.
Marilyn, nee ik had er nog nooit van gehoord. Ik ga je zeker een PM sturen dezer dagen, heb wel een beetje gegoogled en zag dat er bij mij in de buurt ook dat wordt gedaan, maar wat het echt inhoud weet ik nog niet precies. Maar wat ik ervan gelezen heb klinkt het zeker interessant en ben ook heel blij met je tip. Geeft ook weer een nieuwe ingang.
Munk, wat fijn dat de therapieën wel degelijk hebben geholpen en er vooruitgang is geboekt, dat geeft toch weer een beetje hoop dat er meer mogelijkheden zijn. Van de frustratie is heel herkenbaar. Dat is echt een groot dilemma. Ik ga het ook niet naast me neerleggen. Stiekem vanbinnen kan ik het nog steeds helemaal geloven, dus wil er ook alles aan doen, zodat ik me later niet hoef af te vragen van: wat als..