Hier dan eindelijk een verslag van onze dag.
Voor de wekker ging waren we allebei al wakker, toch wel wat last van zenuwen. Daardoor konden we wel rustig ontbijten. Om half 8 stond de kapster op de stoep, dus tijd om mijn bijna-man te verbannen uit de slaapkamer. Gelukkig waren ook meteen de zenuwen weg, ben de hele dag gewoon niet zenuwachtig geweest.
Om 9 uur kwam het moment dat we elkaar voor het eerst zagen. Zo leuk, ik vond zijn pak zo mooi! Ook de jurk was goedgekeurd gelukkig. Hierna gingen we naar de fotolocatie, en wat was ik blij met onze fotografe. Ze klom zelfs op de kasteelmuur om foto’s te maken. Gelukkig is ze niet in de gracht gevallen haha.
Na de foto’s zijn we terug naar huis gegaan, daar hadden de daggasten zich inmiddels verzameld. Ook was ineens het halve appartementencomplex versierd, dat was een verrassing! Ik dacht eerst dat er een onbekende in mijn huiskamer zat, maar het bleek mijn getuige te zijn. Normaal nogal een jongens-meisje die ik nog nooit in hele nette kleding had gezien (niet eens een blouse). Nu had ze een jurk en zelfs hakken aan. En het stond haar zo mooi! Echt lief dat ze zich speciaal heeft opgedoft!
De daggasten zijn na een bakje koffie lopend naar het oude raadhuis gegaan en stonden ons daar buiten op te wachten. De plechtigheid was erg leuk, we waren vooraf bang dat het wat stijfjes zou zijn (de babs was nogal een oude kakker namelijk). Wel ging zijn telefoon aan het begin af, maar hij maakte er een grappig moment van. Het zorgde ervoor dat de sfeer lekker ongedwongen was, precies wat we wilden.
Na het jawoord en het tekenen hadden we nog even ons Willem-Alexander&Maxima-momentje, de balkonscene. Heel grappig om te doen, je trekt er veel bekijks mee haha. Bij buitenkomst bleken er blikken aan onze auto geknoopt te zijn. Hiermee zijn we nog even een extra rondje door het drukke centrum gereden, iedereen keek echt heel verbaasd om en ze gingen allemaal zwaaien en toeteren. We hadden ook de korte route (1 minuut rijden) naar onze lunchlocatie kunnen nemen, maar dit was natuurlijk veel leuker.
De daggasten keken blij verrast op van onze lunchlocatie. Een restaurant waar voornamelijk mensen met het syndroom van down werken, de sfeer en het eten zijn daar echt super! Hier hebben we lekker de tijd genomen om met iedereen bij te kletsen. Uiteindelijk was het tijd voor de receptie, het was echt supergezellig! Nadat alle gasten waren gearriveerd hebben we de bruidstaart aangesneden. We hebben veel complimentjes gehad over de taart en de hapjes. De hapjes waren heel origineel en echt heel lekker.
Na de receptie zijn we met de naaste familie naar ons huis gegaan, waar ik me heb omgekleed. We zijn toen heerlijk uit eten geweest. En toen was de dag alweer voorbij, jeetje wat gaat dat snel zeg!
Natuurlijk horen er foto's bij:
*weg*