Ik ga binnenkort trouwen en daar leef ik heel erg naar toe, vanzelfsprekend. Ook mijn omgeving is geïnteresseerd, leuk, gezellig etc. bezig met de bruiloft. Natuurlijk komen er ook wel eens kritische vragen, of opmerkingen, dat hoort erbij en daar ben ik me ook van bewust. Dan geef ik antwoord o.i.d en dan is het goed.
Maar 1 vriendin presteert het om mij elke keer een rotgevoel te geven. Elke keer als ik met d'r afspreek, vraag ik me af wat er nu weer gezegd zal gaan worden waardoor ik me rot voel.

Ze zegt bijvoorbeeld dat ze vindt dat wij het vervoer voor de dag gasten moeten regelen, als ik dan reageer met waarom we dat niet doen, zegt ze: hm hm, je moet het ook zelf weten, maar ik vind het niet handig!
Of ze zegt: mogen onze mannen ook op het vrijgezellenfeest van M(mijn vriend) komen? Antwoord was nee, want we hebben allebei echt onze gescheiden vriendengroepen en mijn vriend ziet de mannen van mijn vriendinnen misschien 4 keer per jaar en heeft er geen behoefte aan. Vindt ze dat gek, omdat de mannen wel dag gast zijn(terwijl mijn vriend ook niet op haar man zijn vrijgezellen dag waren)
Ze vraagt me wat ik ervan vindt dat ze d'r zoontje (van dan 1) meeneemt naar de bruiloft, zeg ik: vind ik prima hoor, maar tijdens de kerkdienst en gemeente moet het wel rustig zijn he, want dat zijn voor ons belangrijke momenten die even serieus moeten. Was ze helemaal beledigd en zei ze: nou dan neem ik hem wel niet mee!

Ik word er oprecht verdrietig van.....mijn vriend denkt dat ze jaloers is, maar waarop denk ik dan? Ze is zelf getrouwd, heeft een kindje, een huis, gewoon een mooi leven! Een andere vriendin van me denkt dat ze baalt dat ze het niet zo heeft gedaan als ik, ik betrek iedereen bij de voorbereidingen, en dat heeft zij niet gedaan.

Ik heb al gezegd tegen d'r dat ze me onzeker maakt en me een vervelend gevoel geeft, en dan zegt ze: ja ik merk het En verder lult ze er dan weer overheen.

Ik ben geneigd haar te gaan ontwijken, maar ze is wel een van mijn beste vriendinnen.