O, wat leuk dit topic!
Ik ben nog steeds dezelfde hier met dezelfde naam geloof ik
Hier gaat eigenlijk alles z'n gangetje. L.izzie is nog steeds L.izzie. Als baby al een heel lief, maar heel gevoelig meisje en dat is ze nog steeds. Zit erg in haar hoofdje en haar motoriek is niet haar sterkste kant. Het is een echt meisje-meisje met jurkjes en tutten. Ze zit sinds september op school en daar heeft ze het wel lastig gehad en zeker op de BSO waar ze ook 2 dagen naartoe gaat: CHaotisch, druk, ze weet niet waar ze aan toe is... Als dingen niet gaan zoals zij wil, of als een ander kindje 'gemeen' doet beet ze niet van zich af, maar trok het zich enorm aan en ging alleen maar huilen... Dat is de laatste maanden gelukkig stukken minder en ze gaat ook huppelend naar school en BSO (dit laatste pas sinds januari ofzo
)
Qua mentale ontwikkeling loopt ze ver voor, en ik ben dan ook blij dat ze in een groep 1/2 zit. Ze doet eigenlijk vooral mee met groep 2 (ze schrijft en leest bv al). Ben dan ook erg benieuwd naar volgend jaar, maar heb vertrouwen in de leuke juffies
Hadden al aangegeven wel echt aan te willen blijven sluiten bij haar uitdagingen.
Fysiek is niet haar sterkste punt. Tekenen vond ze tot een paar maanden geleden echt verschrikkelijk: Tekende ze iets en dan lukte het haar niet zoals het in haar hoofd zat, vond ze het niet mooi en werd ze boos en ging huilen. Pas sinds een maand of 2 a 3 tekent ze ook nieuwe dingen, probeert ze andere dingen.
Ook zijn we begonnen met zwemles, wat wekenlang een huilend kind opleverde. Ze begon s ochtends al te piepen met "ik ga je zo missen mama, ik wil niet naar zwemmen". Tja, daar moest ze natuurlijk ook dingen oefenen die ze nog niet kende en kon, en dat vindt ze dan spannend en schiet meteen in de tranen. Maar ja, dat zit in haar en moet ze ook mee om leren gaan (over 2 jaar was het hetzelfde verhaal geworden) en dus besloten het wel door te zetten. Ben ik heel blij mee, want het gaat nu hartstikke goed en is ze mega trots.
Ze wil ook heel graag leren fietsen zonder zijwielen, omdat haar vriendinnetje dat ook al kan, en we zijn nu echt al dagenlang elke avond een stuk aan het oefenen. Helpen mag ik niet en ze blijft maar dooroefenen... Ik vind dat echt heel knap van haar.
Verder... tja, het is echt nog steeds een heel lief meisje, heel zorgzaam voor anderen (nieuwe kindjes op school.. Mij.. Haar zusje). Eigenlijk heel makkelijk kind, met een gesprek kan je heel veel bereiken bij haar. Alleen als ze moe is schijnen haar oren soms in haar zakken te zitten, wat ik op zo'n moment vaak ook niet kan hebben...
M.ilou is een heeell ander kind dan L.iz. Altijd vrolijk, vindt alles en iedereen prima (drukke dagen, overal mee naar toe, slaapt fantastisch, niet snel ontregelt), is fysiek heel sterk... Ben benieuwd hoe die zich verder ontwikkelt...