Volgens mij gaat het niemand erom dat jij het goed voor elkaar hebt, daar ben je echt niet de enige in op dit forum. Het gaat om de manier waarop je het brengt, dat verhevene, die steekjes onder water naar mensen die het anders doen dan jij. Maar goed, volgens mij weet je dat zelf donders goed.

Relax hoezo ik reageer over de top, ik verdedig mij enorm. Why? Ik beoordeel jou situatie niet ik geef alleen aan dat wanneer men praat over hoe perfect het allemaal wel niet is, 9 van de 10x het juist niet zo is.
En dan met als afsluitende zin "Wil niet zeggen dat het bij iedereen zo is"

Beetje overtrokken reactie van je ED

Zou ik eens moeten doen he? Ik durf het dus niet, omdat ik zulke mixed signals van 'm krijg.

Nou als je hem zoent en hij beantwoord deze niet, dan weet je genoeg.

En misschien snapt hij jouw signalen ook niet. Ik zou na zo'n niet-date ook denken: oke, we hebben niet gezoend, ze vindt me blijkbaar toch niet zo leuk daarvoor.

Dus gewoon hup, een extra wijntje indien nodig, en zoenen die handel!!

Dit dus.

Ik blijf me verbazen over de vele kritiek elke keer naar ED. Als je eens uit de situatie stapt en met een frisse blik naar haar reacties gaat kijken, dan zul je zien dat ze echt zo erg niet zijn. Ik heb geen moeite met ED, integendeel, en vind maar weinig van haar reacties op het randje. Iets met een stier en een rode lap.

Biechtje met vriendschap, ik denk dat hij inderdaad not that into you is. Ik herken je verhaal heel goed en heb daardoor twee jaar lang niet opengestaan voor iemand anders. Zo zonde!

Inhoudelijk zie ik ook niet veel raars aan de reacties van ED. Ze is gewoon gelukkig met zichzelf en dat laat ze graag zien. Sommige mensen hebben daar namen voor

Het enige wat mij opvalt is dat ze niet zo tactisch is. Maar als zij graag als ontactvol bestempeld wil worden dan is dat haar goed recht natuurlijk. Misschien vindt zij haar reacties juist heel meedenkend. Of is ze gewoon blij met het feit dat ze ontactvol is ;)

Niet iedereen is lief en aardig voor iedereen en loopt de hele dag maar op zijn of haar tenen om een ander niet te kwetsen.

Hahaha, ik hoef niet op m'n tenen te lopen om anderen niet te kwetsen, hoor. Ik moet eerder op m'n tenen gaan staan en écht heel boos zijn wil ik iemand juist wél kwetsen

Het grootste ED probleem vind ik dat zij zichzelf profileerd als iemand die heel erg buiten de kaders denkt en open staat voor andere meningen, maar wel erg veroordelend reageert op mensen die dingen anders doen dan zij. Het is gewoon tegenstrijdig.

On topic, biechtje met issue. Ik ben het eens met Tabbie. Probeer zelf eens initiatief te nemen. Als hij dan niet meegaat weet je genoeg toch?

Kunnen we de ED discussie deel 357.342 misschien staken?
Dank u.

Ik vind ED op dit forum een leuke aanwinst. Enige wat mij blijft opvallen is dat ze altijd vanalles in haar omgeving opmerkt en zich daarover verbaasd. Haar vrienden, nu hier Facebook weer..

Ze begint de post dan met: 'het valt me op dat...' (en dan komt er een verhaal over vriendinnen/famileleden/verjaardagsgasten/Facebook/bevolkingsgroepen die dan zogenaamd iets beweerd hebben waar zij zich dan over verbaasd).
Dat vind ik echt zo oprecht vreemd, alsof iedereen in haar referentiekader compleet anders denkt en er vreemde omvattingen op na houdt. En die lijn trekt ze door hier op het forum, ze kan zich moeilijk verplaatsen in andere situaties dan haar eigen leven en benadrukt dit keer op keer. Ik geloof echt dat ze gelukkig is, ben ook heel blij voor haar. Maar het constante benoemen ervan en met name daarmee duidelijk willen maken dat een ander een dan niet zo prettig leven heeft in vergelijking met ED, dat is echt een vervelend trekje naar mijn mening.
Maar goed, ze heeft ook wel weer goede kritische punten. Ze weet nu alle kritiek denk ik wel, dit is dweilen met de kraan open. Het is makkelijker jezelf te veranderen/aan te passen dan een ander. Ik probeer me er niet meer aan te ergeren en inderdaad van een afstandje te kijken en dan zit er soms best wel een hele goede post tussen de veroordelingen en vergelijkingen.

Edit: sorry Burgemeester, bericht plaatste ik nadat ik dat van je had gezien.

En dan nu gewoon weer lekker een biecht topic met biechtjes en adviezen voor biechtjes

Ik heb een biecht:

Ik ben de laatste tijd zo ontzettend bang dat mijn man overlijdt. Ik weet niet precies waardoor het komt. Er zijn wat mensen in mijn omgeving overleden, daar zou het door kunnen komen, dat ik even met beide voeten op de grond ben komen te staan. Ook het verhaal van Pompoen heeft bijzonder veel indruk op mij gemaakt.
Ik merk dat ik de laatste tijd steeds naar zijn adem lig te luisteren in bed. Als ik hem even niet hoor ademen, ben ik direct bang dat ik hem dood aantref. Dan kruip ik naar hem toe en probeer ik te luisteren of ik hem toch hoor. Ik vind mezelf best stom, want ik moet toch gewoon vertrouwen hebben hierin, waarom zou hij zomaar doodgaan? Maar ik vind het echt een hele enge gedachte. Ik ben ook altijd bang voor auto ongelukken en dergelijke, maar op dit moment nog het meest dat ik hem gewoon ergens thuis aantref. Heeft iemand hier ook ervaring mee en hoe kan je jezelf meer geruststellen dat dit echt de komende 50 jaar hopelijk nog niet gebeurt?

Vervelend biechtje. Ik heb dat met mijn ouders, ben ontzettend bang dat ik ooit eens gebeld word en dat ze een ongeluk of iets hebben gehad. Ik weet niet goed hoe je hier mee om moet gaan. Dus tips heb ik niet, maar het is wel herkenbaar.

Herkenbaar, bange biechtje. Ik hoor of lees dat soort verhalen ook vaak, en ze blijven allemaal hangen. Zodra ik bang ben, probeer ik het te relativeren, er niet te veel aan toe te geven, mezelf af te leiden. Geruststellen werkt bij mij niet, omdat het inderdaad kan gebeuren. Mensen gaan nu eenmaal dood, en regelmatig ook veel te jong. Het heeft alleen geen zin om nu al te rouwen om iets wat (nog) niet gebeurd is.

Bang biechtje: Ik denk dat die angst er gewoon mee maken heeft dat je hem gewoon écht níet kwijt wilt! Zonder hem wil je niet leven en die afhankelijkheid maakt bang.

Ik wil even mijn verhaal kwijt. Het is niet perse dat ik niet herkend wil worden, maar doe het toch maar hier, zodat ik er wat vrijer over kan praten.

Ik ben nu 8,5 jaar samen waarvan bijna 3 jaar getrouwd. Ook ben ik nu bijna 31 weken zwanger.
Maar het gaat momenteel niet zo goed tussen ons. 1,5 jaar geleden werd de seks steeds minder en het moest steeds vaker van mijn kant komen. Eerst zocht ik er niet veel achter, we zijn al lang samen, dus dacht dat het er gewoon bij in geslopen was en het een soort van sleur was. Echter werd het alleen maar minder en minder, hij raakte me de laatste maanden nauwelijks nog aan, keek niet meer naar me zoals vroeger en als we het een keer deden, was het wanneer het hem uitkwam. Echter bleef ik initiatief nemen en er open over praten, in de hoop dat het zou helpen en hij ook wat losser zou worden. Maar er kwam niet veel uit hem los. Ook kreeg hij 'hem' een tijd terug een keer niet omhoog toen we aan het vrijen waren. Ik was een beetje verbaasd, maar ja dat kan altijd gebeuren natuurlijk. Maar dit begon zich ook steeds vaker voor te doen de laatste tijd. Ik probeerde ook al maanden tot hem door te dringen, met hem te praten en hem duidelijk te maken, dat we niet echt meer seks hadden, alleen als het echt van mij kwam. Ik wist inmiddels dat het echt niet goed zat tussen ons op. Boos worden, smeken of het initiatief bij hem laten, haalde nooit iets uit. Heb dit echt meerdere keren aangekaart, maar elke keer legde hij de verantwoordelijkheid bij mij neer. Hij had ook telkens smoezen van: ja je was daar en daar mee bezig, dus ik vond dat ik niet kon storen. Of ik was weer moe volgens hem. Heb al vaker gezegd, dat hij ook gewoon kon vragen of ik zin had. Elke keer zei hij uiteindelijk sorry en beloofde hij beterschap, maar dat kwam gewoon niet. Heb zo vaak moeten smeken om een beetje aandacht. Zelfs als we een heel weekend samen thuis waren, kwam er niks van hem.

Nu had ik vorige week weer het initiatief genomen, omdat we al best een tijdje niks hebben gedaan en ik maakte duidelijk dat ik afgelopen weekend wel eens wat met hem wilde doen en ik zei dat dan niet op een normale saaie toon ofzo, ik probeerde ook echt de zin bij hem op te wekken. Dit hele weekend waren we gewoon thuis en zaten we zowat op elkaars lip, maar er kwam werkelijk niks uit hem. Hij bleef maar computeren en serie kijken. Dus zaterdagavond rond half 1 ging ik slapen en we hebben de afspraak dat hij uiterlijk 1.00 uur ook komt slapen (omdat hij deze afspraak nodig heeft, maar dat terzijde). Maar het was al bijna half 2 en ik besloot naar boven te lopen om te zeggen dat hij moest komen. Toen ik boven kwam, kon ik nog net zien dat hij porno aan het kijken was. Hij klikte het snel weg, maar ik had het toch gezien. Ik vroeg er 2x naar, maar kreeg geen antwoord en hij deed ook echt meteen zijn pc uit en ging naar beneden om tanden te poetsen.

Ik ben er echt kapot van. Het is me nu allemaal duidelijk waarom we dus geen seks meer hebben en hij me nauwelijks nog aanraakt. Een filmpje kijken als ik er niet ben vond ik nooit zo erg en als hij wat bij zichzelf deed. Dit wist ik ook. We werken verschillende tijden en soms kan je zin niet helemaal plannen natuurlijk.
Maar dat hij liever seks heeft met andere vrouwen dan zijn eigen vrouw en waarschijnlijk aan andere vrouwen dacht als we het een keer deden, doet me pijn en verdriet. En dat terwijl ik nietsvermoedend beneden op hem lag te wachten tot hij ook kwam slapen. Gisteren heeft hij zijn excuses aangeboden, heeft alle seksfilms verwijderd waar ik bijstond en heeft weer beterschap belooft. Maar ik ben er best klaar mee. Ik wil hem wel vertrouwen, maar een seksfilmpje is zo weer opgezocht natuurlijk. Ik word kotsmisselijk bij het idee dat ik had aangeboden wat bij hem te willen doen dit weekend, maar dat er toch weer niks uit hem kwam en dat dat hij toen ik beneden in bed lig, wel zin in seks had en het zelfs aan het kijken was. Weet ook niet goed hoe het nu verder moet. Heb echt geen zin meer in mijn man, wil hem eigenlijk zelfs niet eens meer bij de bevalling hebben. Ben er echt kapot van.

Dat hij porno kijkt betekent toch niet meteen dat hij liever sex heeft met andere vrouwen?
Verder denk ik even na over een reactie.

Eens met Alibi.

Ook vraag ik me af of hij het misschien raar/ongewoon/of iets dergelijks vindt om seks te hebben met een zwangere vrouw. Misschien vindt hij dat gewoon tegenstaan? Je weet wel, sommige mannen halen het dan in hun hoofd dat ze sperma tegen hun kind, baby, spuiten. En dat ze daardoor geen seks willen.

Verder lijkt mij uit je verhaal dat hij dus wel zin zegt te hebben, maar geen iniatief vertoond omdat hij niet weet wanneer het moment daar is. Dat is iets anders dan dat hij helemaal geen zin heeft ... En als jij zegt dat je naar bed gaat, kan hij waarschijnlijk niet ruiken dat je dat niet doet om te gaan slapen. Ik snap dat je je liever begeerd voelt, maar ik zou voor een porno filmpje op zijn computer hem nog niet direct de deur wijzen of niet bij de bevalling willen hebben.

Eens met Alibi, ik snap die conclusie even niet.
Verder zou ik het ook niet oke vinden als hij porno kijkt en jullie sex leven op zo'n laag pitje staat. Maar hoe is jullie relatie verder? Ik krijg namelijk het idee van jouw post dat dit niet et enige is wat niet lekker loopt tussen jullie.
Wil hij misschien nu geen sex met je omdat je zwanger bent? Dat hebben volgens mij wel meer mannen. Hoe was het voor je zwangerschap?

Nee dit speelt al veel langer dan mijn zwangerschap. Was het maar mijn zwangerschap, dan snapte ik dat echt wel.
En ja misschien denk ik nu niet goed na en trek ik daarom de conclusie van dat hij het liever met andere vrouwen doet, maar wat moet ik dan denken? Als hij porno kijkt als ik na een lange vrije dag op bed lig, terwijl de hele dag er al de gelegenheid ervoor was? Moet ik dan echt werkelijk altijd zelf het initiatief blijven nemen? Als ik niets doe gebeurt er echt niks hoor en dan bedoel ik ook echt niks. En ook al heb ik alle tijd, trek ik was sexy's aan, dan nog gebeurt er niets. En daar hebben die smoezen niks mee te maken, want we hebben er zo vaak over gepraat ook. Ik kan toch niet het initiatief blijven nemen? Moet ik afwachten tot hij er echt eens mee komt? En seks hebben we niet alleen op het moment van slapen, daar zit geen vastigheid aan bij ons. Ik ga echt geen verhaal hier plaatsen als ik niet wanhopig was of dat het een keer een filmpje was, serieus dan maak ik daar echt geen probleem van, want zoals ik al zei wist ik dit dat hij dat wel eens doet.

Misschien gaat het hem wel niet om de andere vrouwen, maar zit hij om de een of andere reden zelf niet lekker in zijn vel waardoor hij helemaal niet naakt wil zijn of zelf seks wil hebben. Die vrouwen in zo'n filmpje zitten veilig op een afstand, zien hem niet, vragen niks van hem, denken niks.

Misschien makkelijk gezegd maar praat erover. Dan kom je er misschien achter hoe het zit. En waarom hij geen initiatief toont

Ja misschien kan het dat zijn, maar hij moet wel met mij gaan communiceren, want ik weet het gewoon echt niet meer en zo kan het niet langer. Hij zei wel gisteren dat hij het niet eerlijk naar mij toe vond dat hij zo doet, maar waarom hij het dan doet ben ik nog niet achter. Heb misschien een licht idee, dat het als een filmpje kijken begonnen is, maar dat hij het te vaak heeft gedaan en daardoor geen zin meer in seks met mij heeft? Zou dat het kunnen zijn? Maar dan nog snap ik gewoon niet dat er niks uit hem komt al 1,5 jaar, echt helemaal niks. Hij weet dat hij altijd kan praten over alles en ik ben ook altijd heel open gebleven.