Ik moet er steeds aan denken dat ik de kinderstoel op zijn kant leg..
S is er gisteren vanaf gevallen toen ik even met mijn rug naar hem toe stond, gelukkig ging het niet hard.
Maar hij klimt ook overal op, niet zo handig met zijn ziekte...

Heb er ook aan gedacht om een Ikea stoel te halen, maar vind dat zo zonde van de Trip Trap en vind die van de Ikea echt onhandig met die poten.

Oei pip. Mag ik vragen wat je zoontje heeft?

Ja hoor zat van die momenten. Bij mijn zoontje is het nu wel een beetje over maar bij M... Laatst stond ze bijvoorbeeld op de eettafel te dansen toen ik terug kwam van de wc.

Hij heeft milde Hemofilie.

Pfff strenge moeder ben jij. Niet mogen dansen op de eettafel?!
Je moet toch ergens leren hoe je je moet gedragen op een podium en leren wat je er allemaal op kan? Straks heeft ie, dankzij jou uiteraard, podiumvrees! Foei foei ;)

Hier klimt ze overal en nergens op.
Als ik haar even neerzet om de autodeur open te doen, dan is ze al verdwenen, rent zo de straat op.
Ze doet de gekste trucjes op ons bed, dan gaat ze staan en laat zich zo als een plank voorover vallen, of achterover, maar net waar ze zin in heeft.
En toen ik pas even niet keek, stond ze op de grote picknicktafel te dansen.

Nee joh zo streng ben ik niet. Ze is pas 1,5 dus ze moet nu nog op de salontafel oefenen, vanaf 2 jaar mag ze pas op de eettafel oefenen

Parel, N. is precies zoals L. Ik kan haar geen seconde naast de auto laten staan, ze is gelijk weg. Ook op bed hebben we heel veel 'oeii' momentjes gehad. Vanaf dat N. kon staan/optrekken ging ze aan het hoofdeind staan en liet zich recht als een plank naar achteren vallen. Steeds weer opnieuw. Ze heeft er een heel riedeltje bij, ze noemt het 'Boem doen. Staat ze op onze kussens, gezicht naar de muur: "Boem doen, ga, go, ga, NU!"

Zoveel, sinds hij zich optrekt klimt jij overal op. Vorige week ging het mis, toen trok hij zich op aan een hoge plantenbak, viel om, hij had het zand overal.

Hier ook zo'n klim aapje... ze klimt continu op de bank en dan zo door de vensterbank in of ze gaat op de leuning staan en houd zich vast aan de rand van de box die naast de bank staat.

Oh ja, verschrikkelijk. Maar het was/is er echt niet uit te krijgen bij ons kinderen. Laatst zaten ze alweer met zn tweeen op het aanrecht. Brullen! Meneer had de stoel waarmee ze erop waren geklommen weggeschopt dus ze konden er niet af

Maar met 7-8 maanden zaten ze al op het tv meubel en ze waren nogal hardnekkig wat luisteren betreft dus ik hoefde maar even met de een bezig te zijn, zat de ander er direct weer op. Met 10 maanden was ik het zo zat dat ik ze er de hele dag af bleef plukken dat ik halsoverkop een dressoir heb gekocht voor de tv. Toen was het even gedaan met ze eraf plukken. Helaas wisten ze met 1,5 ongeveer ook op het dressoir te komen
Over tafels nog maar niet gesproken. De salontafel mochten ze wel op staan/dansen maar de eettafel bleef toch aantrekkelijk, hele dag door. Pff, krijg er al hoofdpijn van als ik eraan terug denk. Hoevaak ik de eetstoelen wel niet achter het traphekje heb gezet.

Hier een hartaanval moment gehad...

Ik stond onder de douche, jongste (8 weken) lag te slapen in ons bed, middelste (2,5 jaar) zat er naast iPad te kijken. Onder de douche kreeg ik opeens heel erg een niet pluis gevoel, dus sprong onder de douche vandaan. Lag daar middelste bovenop een hoofdkussen met daaronder de baby! Ik ben mij echt DOOD geschrokken!

Oeh Nana, ik geloof niet dat ik ze in eerste instantie ook beide op hetzelfde bed had laten liggen. Wat zal je geschrokken zijn!

Hier staat de jongste ook regelmatig op de rugleuning van de bank, in de vensterbank, bovenaan de trap enz. Enz. Of hij klimt in de droger of wasmachine. Valt ook vaak ergens vanaf om vervolgens te gaan lachen terwijl mijn hart nog een toerental te snel gaat. Heeeel anders dan de oudste. Pfff

Jeetje Nana, dat was zeker schrikken! Gelukkig is het goed afgelopen.

N. is overigens niet zo'n durfal. Ze is over het algemeen erg voorzichtig. Gevaarlijk klimmen ergens op of ergens in heeft ze niet vaak gedaan. Pas als ze weet dat ze iets goed kan (traplopen, glijbaan opklimmen) dan doet ze het. Dat geldt voor bijna alles. Het enige probleem hier is het weglopen en het op bed/bank springen.

Oeh Nana dat is zeker schrikken.

Hier ook een echt klimaapje. Klimt via zijn eigen stoeltje op de salontafel. Trekt zich over de boxrand heen vanaf de buitenkant. Klimt op de bank en gaat erop staan springen. Als je niet oplet klimt hij zelf de trap op.

Oh, Nana wat eng. Ik vind het wel altijd heel mooi om te horen en te voelen dat je het als moeder voelt, wanneer er iets niet goed gaat.


Hier was J. elf maanden. Ik was in de keuken met het eten bezig en toen ik weer in de woonkamer kwam, kon ik hem nergens vinden, hij zei ook niets, pas toen ik hem zag zitten begon hij breeduit te grijnzen.

Vorig weekend waren we hem kwijt. Hij was met C. en het buurmeisje buiten op de trampoline en wij waren wat aan het opruimen en schoonmaken binnen. Ik kwam op een gegeven moment buiten om te kijken(zat ongeveer tien minuten tussen) en toen zag ik het hek open staan. De meiden zeiden dat hij naar binnen was om te plassen, maar wij hadden hem niet gezien. Ik roepen en roepen, maar geen reactie. Mijn vriend via de voordeur, ik via de achterdeur. Wij hebben achter het huis bosjes, met daarachter weer een riviertje. Toen ik me door de bosjes had gewurmd zag ik hem staan aan de waterkant. Zich van geen kwaad bewust. Ik ben niet snel bang, maar in die paar minuten voelde ik echt een afgrijselijk gevoel van paniek.

Nana, jeetje wat schrikken! Gelukkig had dat je moedergevoel je hielp!

Riliju, jeetje kan me voorstellen dat je hem toen even kwijt was! En wat schrikken dat hij weg wat gelopen en bij het water stond! Gelukkig waren jullie er op tijd bij!

Oh, dat lijkt me echt schrikken Nana en Riliju!! De oudste is gelukkig niet zo'n held en heeft volgens mij nog nooit echt van die stunts uitgehaald. De jongste is echter veel pittiger en gaat veel eerder op ontdekking uit. Ze schuift krukjes en stoeltjes tot bij de bank en klimt er dan heel trots op ;-) Probleem is wel dat ze er zelf niet vanaf kan, dus als ik het niet op tijd zie, valt ze er gewoon vanaf Ook in haar stoeltje gaat ze altijd staan en dan klimt ze op tafel, ook als ze een riempje om heeft, daar wurmt ze zich gewoon uit los. Gelukkig houdt de oudste ook altijd een oogje in het zeil en zo kunnen we vrijwel altijd voorkomen dat het echt misgaat!