Huisdier en baby

10 Feb 2016 21:29 door Jezzie

Hoe reageerden jullie huisdieren op de nieuwe baby?
Hier was onze dochter er eerder dan de hond ze was nog wel een baby toen trouwens. Ze groeien samen op. Ben wel benieuwd hoe onze hond straks op de baby zal reageren als we ineens met baby thuis komen uit het ziekenhuis.

Hoe ging dat bij jullie? Moesten ze erg wennen of ging het meteen goed?

10 Feb 2016 21:33 door Lady starstruck

Ben ik ook benieuwd naar. Ik heb twee katten. Ze zijn twaalf en dertien en zijn een hele poos met alleen ons tweeën geweest. Ik ga dit topic even volgen.

10 Feb 2016 21:34 door Minx

De poes vindt het nog steeds niet echt wat. Ze loopt het liefste weg. Af en toe mag J haar aaien samen met mij. Dan pak ik zijn handje en gaan we samen aaien. J vindt de poes wel echt fantastisch, hij wordt helemaal enthousiast als hij haar ziet.

10 Feb 2016 21:41 door Maeve

Hier ging het meteen erg goed met onze twee katten. Toen we met R uit het ziekenhuis kwamen hebben we ze aan hem laten snuffelen en toen gingen ze eigenlijk alweer hun eigen gang. Ook nu de kinderen ouder zijn gaat het nog steeds erg goed, ze laten eigenlijk alles toe en hebben tot nu toe nog nooit gekrabd/ geblazen oid.

10 Feb 2016 21:43 door Anoniem152

Zelf heb ik dan wel geen kinderen, maar mijn broertje en schoonzusje wel. Zij hadden al een hond toen mijn nichtje geboren werd. Het gaat al vanaf het begin hartstikke goed tussen die twee! Hoe vervelend de hond af en toe tegen andere honden kan zijn, zo lief is hij voor mijn nichtje en andere mensen.

10 Feb 2016 22:30 door Soleil

Onze hond is een aantal dagen redelijk overstuur geweest. Dat uiten zich vooral in overal bij willen liggen en niet van mijn/baby's zijde willen wijken. Hij staat dan ook op veel foto's uit de kraamweek :ja:

Hij was in het begin ook onrustig als de baby huilden, maar dat was ik dan ook, dus kan ook daar aan liggen.

Nu onze zoon bijna twee is, weten we dat we een super hond hebben, hij is zo geduldig en lief, nog nooit een grom of snauw gegeven. Maar ik bescherm hem dan ook goed tegen onze zoon, die wil graag met auto's op hem rijden, knuffelen en over hem heen stappen. Dit mag dus allemaal niet, het gaat, maar ik vind dat niet eerlijk tegen de hond. Er zijn genoeg mensen die dat soort dingen schattig vinden, maar ik vind dat dus niet.
Onze hond kan wel zelf weten of hij binnen of buiten ligt, soms heeft hij het dan ook gehad en gaat lekker naar buiten.

10 Feb 2016 22:34 door anoniem203

Onze kat vond het in het begin niet zo interessant. Alleen als ze begonnen te huilen ging hij kijken. Nu zijn ze wat ouder en vind onze kat het ook allemaal best. Hij zal niet naast ze gaan liggen ofzo maar ze mogen hem best aaien. Soms is de jongste wat lomp tegen hem en de oudste was dat ook maar dan loopt hij gewoon weg. Hij heeft nooit gebeten of gekrabt.

10 Feb 2016 22:41 door Fiederilsje

Mijn kat ontwijkt mijn zoon. In het begin kwam ze nog weleens bij hem en mijn man liggen, wel op gepaste afstand. Maar sinds dat mijn zoon naar haar begint te (gr)aaien, loopt ze weg. Mijn zoon probeert op zijn manier haar wel zachtjes/rustig te benaderen. Ze vindt hem alleen echt eng, ook als hij gewoon aan het spelen is en hij geen interesse in haar heeft. Ze heeft 1x zonder nagels uitgehaald, maar toen was ik net te laat om hem te corrigeren en zat hij aan haar staart ofzo.

10 Feb 2016 22:50 door Pinkel

Tijdens mijn zwangerschap lag onze rode katertje toen net een jaar oud regelmatig op mijn dikke buik te slapen, en aan het eind van de zwangerschap "speelde" hij zelfs met de baby die ook op hem reageerde! Eigenlijk dus al liefde vanuit de buik! :love:

Toen ze eenmaal geboren was en wij met gevulde maxicosi binnenkwamen kwamen ze beide (hebben nog een oudere kat van inmiddels 9) ff een neusje op haar wang drukken.
Tussen onze dochter en die oudere kat was het niet echt een match, helemaal niet toen ze eenmaal zich kon voortbewegen en achter de kat aan ging. Die rooie kon ze alles meedoen en was zeker het afgelopen jaar echt haar vriendje geworden. Helaas is hij vorige maand overleden, en dat is echt een groot gemis voor ons allemaal. Inmiddels is onze oudere kat wel goed aan het bijdraaien en laat hij zich gewillig aaien. Ze geeft hem nu ook zijn brokjes en natvoer en mag hem dan ook aaien en een knuffel geven. Dus opzich gaat dat wel steeds beter, al zal hij nooit zo'n knuffelbeest worden als die rooie was.

10 Feb 2016 23:12 door Steep

Met onze hond hebben we nooit problemen gehad. Met Ruben hadden we de maxi cosi op de bank gezet toen we thuus kwamen uit het ziekenhuis. Ruben kreeg een Lik over zijn gezicht en de hond ging voor de maxi cosi zitten. Hij liep ook mee met het bezoek naar het wiegje of kwam bij mij zitten als er bezoek was (en ok had Ruben vast). Bij Mirthe liet hij dat wat meer los ;-) nog wel een Lik over dr gezicht en bij het wiegje liggen, maar hij zocht ook meer zijn eigen plekje op.

10 Feb 2016 23:17 door Blue flower

Soleil schreef:Onze hond is een aantal dagen redelijk overstuur geweest. Dat uiten zich vooral in overal bij willen liggen en niet van mijn/baby's zijde willen wijken. Hij staat dan ook op veel foto's uit de kraamweek
Hij was in het begin ook onrustig als de baby huilden, maar dat was ik dan ook, dus kan ook daar aan liggen.

Nu onze zoon bijna twee is, weten we dat we een super hond hebben, hij is zo geduldig en lief, nog nooit een grom of snauw gegeven. Maar ik bescherm hem dan ook goed tegen onze zoon, die wil graag met auto's op hem rijden, knuffelen en over hem heen stappen. Dit mag dus allemaal niet, het gaat, maar ik vind dat niet eerlijk tegen de hond. Er zijn genoeg mensen die dat soort dingen schattig vinden, maar ik vind dat dus niet.
Onze hond kan wel zelf weten of hij binnen of buiten ligt, soms heeft hij het dan ook gehad en gaat lekker naar buiten.

Alsof je het over mijn hondje hebt. Ik heb ook hele duidelijke regels naar de jongens toe, niet tillen met haar, knuffelen alleen als ze dat zelf wil en ligt ze op haar kussen dan mogen ze niet bij haar.

11 Feb 2016 08:18 door Salome

Toen ik geboren werd hadden mijn ouders een herder. Deze werd erg beschermend naar mij toe. Mijn moeder mocht mijn kamertje niet meer in etc. Kan ook stukje jaloezie geweest zijn natuurlijk.
Die hebben ze toen in laten slapen. Hij werd ontzettend vals.

Paar maanden later hebben ze een nieuwe hond gekocht en dat ging wel goed. Want ik was er al..zo om ging het dus prima.
Ze ware n erg strikt naar mij toe met de hond.Zoals Blue flower zegt. Heel belangrijk vind ik.

11 Feb 2016 10:01 door Jezzie

Fijn om te lezen dat het in de meeste gevallen gewoon goed gaat.
Onze dochter laat eigenlijk ook alles wel toe wat onze dochter bij hem doet. (dat wil niet zeggen dat zij dat ook mag van ons!)
Ze kunnen ook heel leuk spelen /stoeien samen.
Dus ik verwacht ook eigenlijk dat het met de baby ook wel goed zal gaan, maar het is toch weer even nieuw allemaal.

11 Feb 2016 10:49 door Romie

Onze hond dacht dat de baby haar puppy was, als hijboven lag ging ze beneden overal zoeken en huilen bij de trap. Ze ging zelfs melk produceren. Ze was verder niet agressief ofzo als er iemand aan de baby kwam maar ze had hem wel graag in het zicht. We hebben haar vrij snel daarna laten steriliseren en toen was het helemaal over. Bij de 2de was er niks meer aan de hand.

11 Feb 2016 13:46 door bosjesvrouw

Onze hond was er al voor R. geboren werd. De hond is nooit jaloers of dergelijke geweest. De hond zocht dochter wel vaak op. Nu dochter ouder is en ze komt te dichtbij de hond dan gaat de hond er vandoor. :smile:

11 Feb 2016 14:59 door Ayla

Hier ging het ook meteen goed. We hebben een hond en een kat, ze mogen niet bij de hond in de mand of naast de mand komen. Hond komt ze wel altijd begroeten smorgens. De kat moet niks van ze hebben,misschien komt dat nog als ze wat groter zijn. Ik heb wel als regel dat ze de dieren met rust moeten laten, tenzij ze zelf naar de kinderen toe komen.

11 Feb 2016 15:26 door kippie

Toen wij onze zoon hadden hebben wij een hond gekocht..

Toen kwam tweede zoon, ik vond het allemaal best wel eng.
Wat als hij bijt en wat als.. Maar het ging super goed.

Ook nu J. kruipt dan gaat hij steeds na haar toe.

Maar als J. naar de mat kruipt haal ik hem daar wel weg want het is haar plaats.

11 Feb 2016 15:35 door Jelin

Wij hadden 2 honden toen de oudste geboren werd. Toen we terug kwamen uit het ziekenhuis waren de honden erg enthousiast. Verder zijn ze nooit problemen geweest. Helaas zijn de honden overleden.

Nu hebben we weer een jonge hond. Hij groeit met de kindjes op en is ontzettend lief. De bench en het eten zijn van hem en daar mogen ze niet in de buurt komen. Dat gaat prima. Hij luistert zelfs naar de kindjes.

12 Feb 2016 11:33 door Anoniem168

Helaas ging het bij ons niet zo goed. We hadden een poes, ging altijd goed, ook tijdens de zwangerschap. En toen werd ik ziek en was ik langer periode van huis. Daarna toen ik thuis kwam wilde ze niks meer van me weten en wees me af. Helaas is dat nooit meer veranderd. Veel tijd en moeite ingestoken om de band te herstellen, maar niks opgeleverd. Ze werd dominant en ze viel me een aantal keer zo erg aan, dat ik bang van haar werd. Met pijn in mijn hart heb ik een ander baasje gezocht en gevonden, iets waarvan ik dacht nooit te zullen doen, maar ze was ongelukkig bij ons en je wilt gewoon het beste voor je beestje.

12 Feb 2016 12:32 door Wolfinschaapskleren

Brooke schreef:Helaas ging het bij ons niet zo goed. We hadden een poes, ging altijd goed, ook tijdens de zwangerschap. En toen werd ik ziek en was ik langer periode van huis. Daarna toen ik thuis kwam wilde ze niks meer van me weten en wees me af. Helaas is dat nooit meer veranderd. Veel tijd en moeite ingestoken om de band te herstellen, maar niks opgeleverd. Ze werd dominant en ze viel me een aantal keer zo erg aan, dat ik bang van haar werd. Met pijn in mijn hart heb ik een ander baasje gezocht en gevonden, iets waarvan ik dacht nooit te zullen doen, maar ze was ongelukkig bij ons en je wilt gewoon het beste voor je beestje.

Hier vergelijkbaar, maar gelukkig in mindere mate. Ze moet ook niets meer van mij weten, negeert mij en als ik haar naar de gang wil doen o.i.d., haalt ze direct naar mij uit, krabben, bijten, etc.
Naar mijn man doet ze hetzelfde als voorheen. Van onze zoon wil ze weinig weten, hij mag haar wel af en toe aaien. Als hij te wild doet, trekt ze een paar keer haar pootjes terug en haalt daarna uit.
Ik vind het erg jammer dat het nu zo gaat, zo vind ik er weinig aan.

12 Feb 2016 13:48 door Ooh La La!

Hier gaat het heel goed. Had me voordat de oudste geboren werd heel druk gemaakt. Onze poes was toen al 5. Gelukkig nooit een probleem geweest. Heel soms haalt ze uit, maar altijd zonder nagels en nooit in het gezicht gelukkig. Ze zijn nu echte dikke vriendinnen.

Nu ik weer zwanger ben trekt de poes ook weer meer naar mij. Heek gezellig

12 Feb 2016 13:57 door Anoniem205

Bij ons gaat het goed. De katten moesten tijdens mijn zwangerschap niks van mij weten. Na de bevalling vonden ze het maar raar.

De ene kat (de jongste) vindt vreemden (en dus ook zoon) helemaal niks. De ander is echt een kroelkat en die komt regelmatig snuffelen, spelen en knuffelen.
We hebben de regel ingevoerd dat wanneer de poezen op de stoel liggen of op de krabpaal, dat we ze met rust laten (zoon, en wij dus ook). Dat zijn hun plekjes. En als ze slapen, blijven ze slapen. Dat werkt nu al goed, want zoon blijft uit de buurt van de poezen. Hij heeft overigens 1x een "knauw" van de kroelkat gehad, daar hebben we ze allebei in terecht gewezen en het is nooit meer voorgekomen. Maar we beschermen de kat daar ook in.

12 Feb 2016 17:55 door Fiwen

Hier ging/gaat het gelukkig ook heel goed. Vooral de jongste kat is een mega kroelkont en heel nieuwsgierig dus die stond meteen op het randje van de box te kijken toen we met J thuis kwamen. En ze kwamen ook alle twee lekker bij ons liggen als we met J op schoot zaten.
Het zijn ook beide super lieve poezen die bij ons al nooit zomaar zouden krabben of zo maar bij J zijn ze nog liever. Alsof ze weten dat ze met haar nog voorzichtiger moeten zijn. De kleinste heeft haar 1x zachtjes gebeten toen J haar per ongeluk pijn deed maar dat was zo zachtjes dat J er meer van schrok dan dat ze echt pijn had.

Wij hebben trouwens ook de regel dat als de katten op de krabpaal zitten ze met rust gelaten moeten worden. Maar die regel is er meer voor vriendinnetjes die komen spelen dan voor J tegenwoordig.

13 Feb 2016 15:38 door Dolphinne

Toen de oudste geboren werd hadden we 2 katten, maar ik weet eigenlijk niet goed meer hoe dat toen ging met hem samen.

Toen de jongste geboren werd hadden we 4 (andere) katten. Die hebben we nog steeds en dat gaat over het algemeen goed!
1 kat rent hard weg als de kinderen in haar buurt komen.
De andere 3 komen wel eens aandacht zoeken bij de kinderen.

Wel letten we er bij de jongste erg op wat ze bij de katten doet en vooral bij welke.

Onze grootste kater wil absoluut niet op zijn zij,rug of buik geaait worden. Hij heeft daar vroeger ook een aantal keer flink voor uitgehaald bij bezoek.

14 Feb 2016 09:34 door Anoniem280

Onze kat herken ik niet meer terug.
Hij is veranderd na de komst van de kinderen.
Aandacht moet nu verdeeld worden en daar is hij soms jaloers op.
Kinderen aaien hem wel op hun manier, maar van de 1 kan hij het beter hebben dan van de ander.
Hij wil niet meer naar buiten toe, sloopt van alles in huis en het ergste is. Als meneer zijn zin of aandacht niet krijgt, pist hij in huis.
Ik wordt soms (vaak) pis nijdig van het beest!
Herken ons beestje bijna niet meer, zoals hij voor en door tijdens mijn zwangerschap was.

Welkom op Zeg maar Yes!

Huisdier en baby

Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Re: Huisdier en baby

Wie is er online?