Bespreek het met de verloskundige/gyn. Dit is niet prettig.
Als het niet stopt, wordt je geopereerd.

Ik heb ook een fluxus gehad (5,5 liter) en ik word erg prettig begeleid door de verloskundige en een gynaecoloog. Zij hebben me soort van gerust kunnen stellen dat ze bij de tweede bevalling rekening houden met de eerdere fluxus, en dat ze dus minder lang zullen wachten mochten er weer tekenen zijn van teveel bloedverlies. Sneller tot actie overgaan ipv afwachten of het gaat stoppen.
Zeker weten zul je het nooit. Maar ik denk dat het hierover communiceren met je arts/verloskundige wel kan helpen.
Jammer he, dat dit een schaduw werpt over het geheel. Dat kan ik me goed voorstellen.

Was een te snelle reactie.
Ik hoop dat je het nog wat los kunt laten zodat je rustig de bevalling in kunt gaan.
Maar maak je angsten bespreekbaar.

Ik wil het inderdaad z.s.m. bespreken met de verloskundige. Daar vond ik het nu nog wat te vroeg voor. Het liefst spreek ik de dienstdoende gynaecoloog die toen werd opgeroepen, maar dat zal wel niet kunnen. Ik sta niet onder behandeling van hem.

UN, bedankt voor je reactie. Dat is waar. We liggen goed te plek. Dat stelt wel iets gerust. Stom he, dat het zo'n schaduw werpt, want zo voelt het inderdaad. Terwijl er misschien niks geks gaat gebeuren.

Ik ben ook wel wat bang dat de angst de vordering van de bevalling belemmert. Vorige keer was ik onwetend. Bluh. Kon ik mijn hoofd maar uitschakelen!

Ja zou ik zeker doen. Ik heb bij het eerste gesprek bij de verloskundige mijn partusverslag meegenomen. Het verslag van de bevalling. Omdat mijn bevalling erg gecompliceerd was hebben ze mijn geval als case besproken met een gynaecologenteam in het ziekenhuis en zo ben ik doorverwezen naar een gynaecoloog met wie ik af en toe een afspraak heb om de bevalling vooraf door te spreken.

Ik weet niet of dat bij jou ook kan. Je kunt natuurlijk je wens uitspreken. En het is nooit te vroeg om je angsten/onzekerheden te delen. Als het je nu dwars zit moet je er nu iets mee. En des te meer tijd heeft je verloskundige om je hierin goed te kunnen begeleiden. Het is niet niks.

Succesverhaal dan: bij de eerste een fluxus, bij de anderen niet.

Hé, jullie krijgen er nog eentje bij? Leuk!

Exo; is het dan ook zo dat je er met een volgende meer kans op hebt, of is dat niet bewezen?

Ik kan gewoon de gyn bellen voor een afspraak nav de vorige bevalling dus ik denk dat jij dat ook best kan mocht je dat willen. Gewoon naar de polikliniek bellen en het uitleggen.

Verder heb ik er geen ervaring mee, ik hoop dat de vk/gyn je gerust kan stellen.

Dat wat jij wil is wel mogelijk hoor Exogenesis. Als je je wens bij de verloskundige neerlegt kan zij jou eventueel doorverwijzen. Je kunt er ook voor kiezen om alvast een geboorteplan met de verloskundige te maken. Zij zal je bevalling begeleiden en met haar kan je dan ook afspraken maken hoe je graag begeleidt wil worden.
Ik durf wel namens de verloskundige te spreken (ben er namelijk zelf ook één) als ik zeg dat ze het alleen maar fijn zal vinden als jij je zorgen uit. Als ze het niet weet kan ze je er ook niet bij helpen!

Ik kan je ook wel wat meer informatie geven over wat er precies gebeurd als het bloeden niet zou stoppen na medicatie? Maar ik weet niet hoe gedetaileerd je dit wil weten

Even een heel nuchtere reactie van mijn kant: ik ben ivm fluxus op de OK geeindigd. Balen? Ja, absoluut. En daardoor heb ik best wat momentjes met mijn zoon gemist. Maar ik heb vriend met mijn telefoon voor foto's achter zoon aan gestuurd, zodat ik toch wat kon genieten toen ik terug was.

En bij een volgende zwangerschap vind ik het ook spannend, maar je bent niet voor niks in het ziekenhuis.
! Ik weet nu al dat ik bij volgende kindjes met infuus al aangeprikt moet bevallen, maar de vk mag wel gewoon de bevalling doen. En dat is een fijne gedachte, zowel het infuus als de vk. Voorlopig nog lang niet aan de orde hier overigens.

Ik wil wel weten wat er precies gebeurt wanneer de bloeding niet stopt en wat er precies op de ok gebeurt. Liever details dan het ongewisse. Dus vertel maar Henque!

Ik heb na de bevalling drie operaties ondergaan om de fluxus onder controle te krijgen. Bij de eerste is de placenta handmatig verwijderd. Toen bleek dat het bloeden niet stopte ben ik een tweede keer naar de ok gebracht om een soort ballon in de baarmoeder te laten inbrengen. Toen ik daarna bleef bloeden ben ik snachts naar een ander ziekenhuis gebracht voor een embolisatie. Dat is een operatie waarbij ze de aderen naar je baarmoeder afsluiten. Die laatste operatie komt niet veel voor. De kans dat het zo loopt is bijzonder klein.

Exo kan je niet met iemand erover praten zoals een psycholoog? Lijkt mij niet fijn dit gevoel.
Als jij aangeeft dat je een keer met die Gyn wil praten, dan moet dat wel mogelijk zijn lijkt me.
En ik zou het juist wel zo snel mogelijk vertellen, nu overschaduwt die angst jouw zwangerschap.

Oh jemig 5,5 liter wat moet jij je beroerd hebben gevoeld.

Ik heb drie kinderen en bij de laatste bevalling is het geëindigd in een fluxus, ik ben toen ruim 3 liter bloed verloren en eindigde na een spoed operatie op de ic
Ik kan mij je angsten heel goed voorstellen helaas... Mij is toen afgeraden door de gynaecoloog om nog kinderen te krijgen, gelukkig heb ik er drie

Maar mijn eigen verloskundige zei bij het eindgesprek dat mocht ik ooit nog een kindje willen deze fluxus het niet in de weg hoeft te staan.. Je word goed begeleid door een gyn

Urban wat ontzettend heftig zeg voor jou toen!!

Ik had bij de eerste ook een fluxusbevalling, 1,5 liter.
Bij de tweede moest ik persé in het ziekenhuis bevallen, met een infuus. Wel gewoon met mijn eigen vk, maar met een verpleegkundige van het ziekenhuis erbij. Dat laatste is niet gelukt, want mijn dochter kwam te snel... Maar deze keer geen fluxus, maar doodnormaal bloedverlies, 400 ml ofzo.

Niet persé vanwege het bloedverlies. Denk dat je je met minder verlies wel beroerder voelt- ik heb een flinke bloedtransfusie gehad en m'n hb was direct weer goed. Dus dat scheelt. Ik geloof dat je je beroerder voelt als je staalpillen moet slikken.

Het is vreselijk dat jij het allemaal door hebt moeten maken, maar je omschrijft wel precies de opties die mogelijk zijn voor Exogenesis.

Zoals anderen ook al omschrijven zal je sowieso in het ziekenhuis moeten bevallen. Je krijgt dan een waakinfuus, zo kunnen ze je direct de nodige medicatie toedienen als je ook maar dreigt om iets meer te gaan vloeien dan normaal. Ook krijg je direct na je bevalling preventief medicatie toegediend om het bloeden te voorkomen.
Mocht je toch gaan bloeden hangt er wel wat vanaf wat de oorzaak is wat ze vervolgens gaan doen. Als de fluxus als gevolg van een atonie ontstaat (dat de baarmoeder niet goed samentrekt) zullen ze eerst zsm proberen te placenta geboren laten worden. Als dit niet lukt gaan ze snel naar OK om die handmatig te verwijderen.
Als het geboren laten worden op de verloskamers wel op de normale manier lukt kunnen ze je nog verschillende soorten medicatie geven om het bloeden te laten stoppen. Ook geven ze je dan extra vocht via een (tweede) infuus en krijg je zuurstof via een kapje.
Mochten ze het bloeden hiermee niet onder controle krijgen dan ga je alsnog naar OK en zullen ze checken of inderdaad de placenta compleet geboren is en een bakriballon inbrengen in je baarmoeder, dit is onder algehele narcose. Hierdoor kan de baarmoeder om de ballon heen samentrekken. Als dit niet lukt kunnen ze ( en dit komt heeeeeel weinig voor) ook nog de baarmoeder een soort van oprollen, dit hechten ze dan en hierdoor kan het ook niet meer bloeden. Dit heet B-lynch.
Ook is embolisatie dan een optie, maar dit kunnen ze niet in elk ziekenhuis en hier heb je een radioloog bij nodig.
Als aller aller allerlaatste optie, als ze het bloeden nog steeds niet kunnen stelpen zullen ze je baarmoeder verwijderen.

Bedankt Henque!

Misschien dan nog een rare vraag, maar ik stel hem toch: sterven er tegenwoordig nog vrouwen aan een fluxus?

Bij mijn vorige bevalling kwam de placenta vanzelf, maar viel daarna mijn baarmoeder stil. Op dat moment had ik een medisch team om me heen, kreeg ik een infuus geprikt en stond er iemand met een zuurstofkapje bij me. De medicatie sloeg toen snel aan. Ik zelf had op dat moment geen idee van eventuele ernst en lag er relaxt en opgelucht bij met mijn baby in mijn armen. Nu zal dat heel anders zijn waarschijnlijk. Dat vind ik jammer.

Ik heb er geen verstand van wat het precies is, kan het wel afleiden uit de verhalen natuurlijk Maar ik lees dat je je erg veel zorgen maakt, gezien je laatste vraag. Ik denk dat er altijd nog wel vrouwen kunnen overlijden tijdens een bevalling maar volgens mij is die kans wel zo enorm klein. Ze nemen bij jou echt geen risico meer denk ik zo en ze zullen je tijdens de bevalling scherp in de gaten houden.

Eco, ik had hetzelfde als jij. Ik lag lekker met m'n baby, en ik vond het wel spannend allemaal. Ik heb nog gezegd: dit is net als op tv!

Haha! In een roes van geluk
Maar hoe keek jij dan tegen je volgende bevalling aan?

Maeve, dat is ook zo. Ik lig daar het veiligst. Ik vertrouw het medische personeel. Maar de angst dat ik dingen mis of erger... is onderhuids aanwezig.

Henque, zijn de zuurstof en een 2e infuus dan om shock te voorkomen?

Exo, ik kreeg met spoed een 2e infuus en zuurstof. Volgens de papieren was mijn bloeddruk tot 60/40 gezakt. Ik heb een tijdje met zoon gelegen, maar kreeg daarna trillende armen dus heb gevraagd of zoon kon worden weggehaald. Toen pas kwam dr zuurstof en kwam iemand bij me zitten en die bleef tegen me praten. Ik was alleen maar moe.

Maar de ernst, angst en de 'stress' die er was (want toch wel enige spoed) heb ik zelf nooit bewust ervaren.

Makkelijker gezegd dan gedaan; je moet het eigenlijk ook gewoon laten gebeuren. De zorgverleners om je heen weten echt wat ze doen. Zij doen dit helaas vaker. Op het moment dat jij gaat vloeien gaat er meteen een heel protocol met opeenvolgende handelingen van start. Er wordt op een noodbel gedrukt waardoor alle verpleegkundigen en artsen weten dat ze moeten komen helpen. Iedereen weet precies wat ze moeten doen, alles wordt heel snel in gang gezet. Ook is het zo dat ze sneller zullen handelen bij jou, omdat ze weten dat je dit eerder meegemaakt hebt.
Er is natuurlijk en herhalingskans, maar die is 10-15%, er is dus echt een vééél grotere kans dat alles goed gaat.
Je zal waarschijnlijk altijd een beetje gespannen blijven, dit is ook logisch gezien je voorgeschiedenis, maar ik hoop dat je een manier kan vinden om toch met vertrouwen je bevalling in te gaan!

@Oreo: ja inderdaad, het infuus om je vaten te vullen zodat je bloeddruk niet nog lager zakt. De zuurstof om ervoor te zorgen dat je saturatie op peil blijft