Hechte groep, struikelblok?
Al een aantal maanden speel ik een sport op recreatieve basis. Dit gebeurd in een gymzaaltje van een school, het is klein, heeft geen kantine, en iedereen komt daar om een avondje samen te sporten. Het is een hechte club, ze spelen misschien al wel 25 jaar of langer samen. Er zitten ook een aantal van mijn leeftijd, maar ook zij zijn aanverwant.Of hoe zeg je dat goed? Dochter van, bijvoorbeeld. Ons kent ons. Overigens kom ik uit een dorp verderop.
Maar wat is het nou? Ik kom er maar niet tussen. Dat ligt aan mezelf, hoor. Want ik wordt echt wel opgenomen in de groep, echter, zij hebben inside jokes, hebben aan het half woord genoeg en ik weet niets te zeggen. Er is ook geen ruimte voor een gezellig gesprek. Hierdoor voel ik me beetje bij beetje verder verwijderd van de groep en dat vind ik niet echt fijn.
Sowieso kijk ik altijd de kat uit de boom maar langzamerhand vind ik wel dat er iets moet veranderen. Dat ligt aan mezelf, maar ik vind het onwijs moeilijk.
En doordat ik deze -druk- voel maakt dat niet veel makkelijker.
Heeft iemand wat tips?
Maar wat is het nou? Ik kom er maar niet tussen. Dat ligt aan mezelf, hoor. Want ik wordt echt wel opgenomen in de groep, echter, zij hebben inside jokes, hebben aan het half woord genoeg en ik weet niets te zeggen. Er is ook geen ruimte voor een gezellig gesprek. Hierdoor voel ik me beetje bij beetje verder verwijderd van de groep en dat vind ik niet echt fijn.
Sowieso kijk ik altijd de kat uit de boom maar langzamerhand vind ik wel dat er iets moet veranderen. Dat ligt aan mezelf, maar ik vind het onwijs moeilijk.
En doordat ik deze -druk- voel maakt dat niet veel makkelijker.
Heeft iemand wat tips?