Ik zou het niet willen weten, ook niet voor de praktische redenen.
Ik heb het bij mijn zus gezien dat ze in de eerste week voldoende kleding kreeg die bij het geslacht paste van de kleine.

Ja, wij wilde het beide graag weten.
Niet om de kamer (die is geel met grijs) of de kleertjes want die zijn snel genoeg gehaald/besteld na de geboorte. Maar omdat we het leuk vonden al een deel van de verrassing te weten te komen, we het bijzonder vonden dat hij vanaf dat moment een naam had wat ons geheimpje was en omdat er nig genoeg verrassingen over blijven voor na de bevalling want wat was ik nieuwsgierig naar hoe hij er uit zag en zijn karakter bijvoorbeeld.

Het geeft mij veel rust om het geslacht van te voren te weten. Ik leef er naartoe en zie het als een extra verrassing. Leuk om er voor de bevalling mee bezig te kunnen zijn. Bovendien wil ik liever geen neutrale kleertjes of babykamer.

Mijn man wilde het bij onze dochter eigenlijk niet weten maar vond het toch wat makkelijker als we het beide wisten. Anders zou hij er waarschijnlijk toch achter komen als ik dingen ging kopen.

Mijn man wilde het wel weten, ik niet. Hebben toen voor niet gekozen en ik vind dat juist leuk, die verrassing bij de geboorte. We waren er toen trouwens ook helemaal niet mee bezig, de VK vroeg na een paar minuten of we het geslacht nog wilden weten, haha.

Haha, bij ons ging dat net zo bij onze dochter, Arwyn!

Wij wilden het beide niet weten. Altijd al gezegd en dat bleef zo toen ik zwanger bleek te zijn. We hadden daar niet echt een reden voor.

Bij de eerste wisten we het niet. Waren beiden niet echt nieuwsgierig. Dat was wel bijzonder vond ik.
Bij de tweede wisten we het wel. We waren te nieuwsgierig en deze keer weer.

Ik heb nog geen kinderen, maar ik weet niet zo goed waar ik voor zou kiezen.
Heb het er net even met vriend over, hij zegt dat het voor hem niet zo veel uitmaakt. Wij willen sowieso redelijk neutrale spullen kopen.

Bij de eerste wisten we het wel. Aanvankelijk wilde ik het niet weten (mijn man wel), maar toen ik met 20 weken nog steeds zo misselijk was, bedacht ik 's ochtends voor de 20-wekenecho dat het toch wel leuk was om even een tussentijdse oppepper te krijgen, dat het wat tastbaarder werd. We hebben het wel voor onszelf gehouden.

De tweede keer wisten we het niet. Ik vond dat toch leuker. Dat moment na de bevalling dat je tussen die beentjes spiekt om te zien of je een zoon of dochter hebt, was echt bijzonder. Bij een volgend kindje wil ik het weer niet weten.

Wij wilden het allebei de keren graag weten.

Een vriendin van mij heeft twee zoontjes en zij wilde het geslacht bij de tweede niet weten. Ze heeft in haar kraamweek het heel moeilijk gehad met dat ze geen dochter had gekregen. Achteraf geeft ze aan dat ze hierom een volgende keer wel het geslacht zou willen weten omdat het toch een beetje een negatieve stempel gedrukt heeft op haar kraamweek.