Ik heb geen idee. Ik hoop dat ik er niet in verzeild raak, want ik vind het echt afstotelijk. Het hóeft trouwens niet. In mijn vriendschap met Urban Naked en Carrie bijvoorbeeld merk ik echt zelden tot nooit iets van rivaliteit of elkaar proberen te overtroeven. Het is veel leuker om elkaar te steunen, lijkt me.

Wat raar trouwens dat jij de volgende dag wordt opgebeld om kritiek op je opvoeding te krijgen.

Oh ik ben daar ook heel erg bang voor. Mijn schoonzusje vindt namelijk nu al dat ik teveel geld uitgeef aan de baby bijv. Oké staat tegenover dat ik haar lui vind, maar dat zeg ik natuurlijk niet. (.. tegen haar) Maar ik heb bijv. aangegeven Tobias straks veel te willen stimuleren met boekjes en muziek, om z'n ontwikkeling zoveel mogelijk te helpen. Dat was onzin. Kinderen gaan zo snel als ze gaan en klaar.

Oké. Dus.

M'n andere schoonzusje is 6 weken voor mij uitgerekend, ook een zoon. Met haar zit ik gelukkig meer op één lijn, maar ben wel benieuwd.

Ze is ook raar.

Maar met vriendinnen heb ik dat dus ook niet. Met haar wel.
Hoor ook van vriendinnen dat ze er last van hebben.

Er zijn nog helemaal niet zoveel reacties hier hoor, maar wat kun je zélf doen om die rivaliteit te omzeilen? Er zijn moeders die 'klagen' dat die rivaliteit niet leuk is en kritiek ook niet en dat iedereen maar wat doet. Maar ergens wordt dat dus ook in stand gehouden lijkt me dan. In hoeverre doe je/doen we er zelf ook aan mee, zonder dat we dat echt in de gaten hebben?

Het valt me bv. ook op – wat ik trouwens heel storend vind – dat best wel wat moeders in een groepje met elkaar eigenlijk alleen maar hun eigen verhaal vertellen, bijvoorbeeld:

Moeder 1: "Pietje zit nog steeds niet, ik maak me daar wel zorgen over eigenlijk."
Moeder 2: "O wat gek ja, Kimmie loopt eigenlijk al bijna."
Moeder 3: "Jaaa, toen mijn Mark met 9 maanden nog niet zat dacht ik ook wel van 'sjonge', maar nu is het zo'n lekker ondernemend kereltje."

Het stoort mij dan dat niemand echt in gesprek gaat met die moeder 1 om haar te helpen. Het wordt vaak een soort kindpromotie. Ofzo. Nou ja.

Wat vervelend Dandelion. Ik vind het overigens ook erg raar dat ze je de dag nadien nota bene nog gaat opbellen hierover, alsof jij daar een boodschap aan hebt.

Ik heb hier zelf eigenlijk weinig tot geen last van gelukkig. Mijn zus heeft een kindje dat een halfjaar jonger is dan mijn zoontje en wij zijn ook wel verschillend in onze opvoeding. Ik ben consequenter, terwijl zij veel lakser is (al is ze inmiddels wel iets strenger dan voorheen). Wij kunnen dat overigens wel gewoon met elkaar communiceren zonder dat we elkaar daarmee voor het hoofd stoten. Net zoals Geel eigenlijk aangeeft, het is veel fijner om elkaar te steunen in de opvoeding.

Wat raar dat ze je daar voor gebeld heeft.
Ik heb ook commentaar gehad, van dat ik te los was, en dat ik te streng was. Allebei toen hij ongeveer in dezelfde leeftijd was. Dus wat de een streng vondnd, vond de ander juist te losjes. Je doet het toch voor niemand helemaal goed, en dat hoeft ook niet.

Wat vervelend dat je schoonzus je belt om te melden dat ze het niet eens is met jullie keuzes Dandelion.

Ik merk dat onderling ook niet zo hoor. Wel eens wat Geel benoemt over jantje kan dit wel/niet en dan alleen eigen verhaal maar meer van ouders bij school en mijn moeder heeft er soms een handje van onze dochters te vergelijken met de zoons van mijn zusje.

In onze vriendengroep merk ik er helemaal niets van. Daarin is meer sprake van elkaar steunen, tips geven en vooral ook oprecht geïnteresseerd doorvragen naar het waarom achter iets. Gaat echt wel heel fijn op die manier.

Vreselijk he. Het begint nu al weer dat ik een ks wil en dat het stom is om het niet eerst te proberen.
En zl is ook zielig want hij lust niks omdat we rapley deden
En zielig omdat hij bij ons in bed kom 's nachts. En het is dan ook onze schuld dat hij nooit heeft doorgeslapen.

Weggehaald ivm herkenbaarheid.

Toch even een puntje van kritiek, Dandelion. Je hebt het in je OP over frietpan rotzooi. Daarmee geef jij toch ook een waardeoordeel?

Wij hebben ook opmerkingen gehad van mijn broer en schoonzus dat we te streng zouden zijn.
Tijdens kerst kregen hun kinderen pizza terwijl mijn zoontje gewoon mee at met de pot (we aten echt iets lekkers haha). Ze vonden dat sneu, maar ik vind het niet noodzakelijk dat hij iets anders krijgt als het 'gewone' kerstmaal ook prima te eten is voor hem.

Toen hij net aan koekjes begon gaven wij gewone kaakjes zonder iets erop. Mijn nichtje die net iets jonger is kreeg met chocolade erop etc. Ik heb dat toen afgehouden. Kregen we ook te horen dat hij wel eens wat lekkers mag.
Prima als jullie dat bij je kind willen, wij zien dat anders.

Ons zoontje wordt dan al snel aangezien als zielig. Hij krijgt genoeg lekkers thuis en nu heus ook wel koekjes met chocolade. Daar is hij alleen niet dol op haha..

Vorig jaar gingen we ook naar de dierentuin. Hun gezin vol aan de patat en dergelijke. Wij netjes broodje gezond of een ander broodje en zoon kreeg er een kaasstengel bij waar hij dol op is. Hij heeft alles netjes opgegeten en vond het heerlijk zei hij.

Wat betreft groei en ontwikkelingen zijn ze gelukkig wel anders. Daar hoor ik ze nooit over.

In mijn omgeving wordt er wel eens opgeschept door ouders over hun kinderen, maar niet zo vervelend gelukkig. Mijn zoontje was in bepaalde onderdelen erg snel (lopen, praten), maar in anderen weer wat langzamer (uit een pakje of beker drinken bijvoorbeeld). Als een ouder dus zei van ohh hij kan al lopen!! Tja klopt, maar die van hun kon dan vaak al uit een pakje drinken. Dan benoemde ik vaak juist dat deel wat hun kind dan wel goed kon.

Ik merk digitaal dat er veel strijd is, maar in het echt valt het me enorm mee. Ik heb een vrij verlegen en verbaal stil zoontje, maar niemand benoemt dat tenzij ik er zelf over begin. 9 van de 10x hoor ik een reactie als; ah, maar hij is nog zo klein en dadelijk vraag je je af of hij niet 2 sec zijn mond kan houden. En inderdaad hoor ik veel over wat hij wel goed kan. En zelf heb ik niets op anderen aan te merken, iedereen doet het op zijn/haar manier. Ik ben het niet overal mee eens, maar Er is geen goed of fout als je uitgangspunt een gelukkig en gezond kindje is.

Ow maar dat zeggen wij altijd. Niet direct tegen hun maar man en ik tegen elkaar rn nu de frustratie.

Ik probeer ook altijd met hun mee te denken. En dan niet zo dat ik doe alsof ik het beter weet maar gewoon wat tips en waar ik het vind. Met hun zoon hebben ze wat problemen maar ik benadruk datgene wat hij wel al kan. De compensatietheorie uitgelegd en zoiets.
Ze weten ook hoe ik het bedoel en ze stellen dat op prijs (hun eigen woorden) maar dan gaan zr het zo doen en dat kan ik niet hebben.

Digitaal merk Ik het ook heel erg. Over borstvoeding geven, wel of geen potjes, hoe reageren op bepaalde dingen.

Ik merk er zelf weinig van gelukkig. Lijkt me vervelend. De moeders waar ik mee om ga zijn over het algemeen wel gewoon geïnteresseerd ook en ik probeer dat zelf ook te zijn (dit even op het voorbeeld van Geel).

Oh wat lastig Dandelion! Het nabellen vind ik ook wel extreem overdreven. Jammer.

Ik moet zeggen dat ik er hier weinig last van heb. Misschien komt het omdat zoon zoveel allergieen heeft, doen wij sowieso dingen anders dan veel ouders. Men vindt het daardoor niet zielig, men snapt het wanneer we zijn allergieen als argument gebruiken.

Het 'opboksen' tegen elkaar komt veel voor. Overal. Misschien ook omdat moeders niet een concrete vraag stellen, maar iets als een mening/feit/mededeling deponeren? Wanneer iemand zou zeggen 'hij zit nog niet, dat vind ik raar' zou ik daar iets anders op reageren dan wanneer iemand zou zeggen 'zoon doet nog geen pogingen tot zitten, ik vind dat raar. Maar ik weet niet zo goed wat ik met mijn gevoel kan doen. Wwt zou jij doen?'

Ow vreselijke jeuk krijg ik van dit soort verhalen. Denk dat ik daar als moeder heel slecht tegen zou kunnen...

Dandelion, hoe heb je gereageerd naar je schoonzus?

Ik merk tussen mijn oudste zus en mij wel een soort strijd, beiden 2 kids, haar jongste en mijn oudste schelen 4mnd maar daardoor ging haar dochter eerder over naar de volgende groep etc.
En ik vind dat ze ze te los opvoedt, ze kunnen zo slecht luisteren of andere kinderen bewust pijn doen. Daar raak ik geirriteerd door... al vraag ik me af of ze de strijd door heeft. Ik heb het gevoel dat haar dochter allees eerder moet omdat ze ouder is ofzo. Maar voor de rest kunnen we prima met elkaar ;-)

.

.