Wat spannend zeg! Soms moet je een stap nemen om er uiteindelijk beter uit te komen. Heel erg spannend maar ik hoop dat het je wat gaat brengen!
Anders gewoon goed blijven zoeken naar andere vacatures.

Hier weer het biechtje met een solliciterende collega.
Inmiddels is er meer dan een week verstreken na het gesprek en is er al meer duidelijk. Hij was er van ondersteboven omdat hij pas 6 weken bij deze organisatie werkt en hij dit niet had verwacht.
De vacature blijkt er inderdaad te zijn, hij heeft gisteren via het uitzendbureau gesolliciteerd en zijn CV is voorgesteld.
Volgende week vinden de gesprekken plaats, hij heeft nog niet te horen gekregen of hij daar voor is uitgenodigd.
Onze huidige teamleider heeft hem ook aangegeven dat er in de huidige functie ook voor hem nog genoeg uitdagingen en groei mogelijkheden zitten en ze het jammer vindt dat er een kans bestaat dat hij vertrekt, maar hij wil deze mogelijkheid toch onderzoeken.
We hebben elkaar na dinsdag afgelopen vrijdag voor het eerst weer op het werk gezien en toen hebben we er ook goed over gepraat. Ik ben er de afgelopen dagen ook wel achtergekomen dat ik mij dit verhaal mij behoorlijk persoonlijk aantrek, misschien klinkt het overdreven dat het voelt als een klap in mijn gezicht. Hij weet ook dat ik het er moeilijk mee heb en dat begrijpt hij ook wel. Ik kan er niet precies de vinger op leggen waarom ik zo van slag was / ben, van verliefde gevoelens is absoluut geen sprake in ieder geval. Het voelt inderdaad meer dat er een kans is dat ik deze fijne samenwerking moet los laten en weer te moeten investeren in een nieuwe samenwerking. Volgens mij teamleider vullen we elkaar goed aan en durft ze ook meer taken over te dragen, ben ik opgefleurd sinds dat hij er werkt, durf ik mijn werk op mijn vrije dag meer los te laten en ben ik mondiger tegenover mijn collega's geworden.
Wordt dus nog zeker vervolgd....

Ik zit ook met een kwestie. Mijn contract wordt niet verlengd ondanks dat het een puinzooi op de afdeling is. Omdat het een zooitje is heb ik juist een werkbeschrijving gemaakt en verschillende zaken vastgelegd zodat mocht ik ziek worden of zo andere het ten minste goed kunnen overnemen. Nu zijn er 2 andere collega's ziek geworden en die hebben dat niet gedaan. Hierdoor zijn er lijken uit de kast gevallen (zaken waar ze nu pas achter komen), omdat deze niet zijn vastgelegd.

Gezien ik niet vrijwillig weg moet ben ik dus van plan om de beschrijving en vastleggingen die ik wel heb gemaakt te verwijderen, zodat mijn opvolger er geen profijt van kan hebben (moeten ze hier maar uitzoeken dan hoe ze hem gaan inwerken).

Voor de rest wil ik hier wel mijn tijd netjes uitzingen, ondanks dat zij hier pas laat hebben weten dat ik weg moet.

Laatste biechtje, ik vind het wel een beetje gefrustreerd overkomen.
Ik begrijp dat het niet tof is dat je contract niet wordt verlengd, maar om dan zoiets doelbewust te verwijderen zodat je er collega's na je ontslag niks meer aan hebben vind ik raar.

Maar je moet natuurlijk doen waar je je zelf het prettigst bij voelt.

Beetje kinderachtig. Zuur dat je weg moet maar dit slaat nergens op. Als jij het nou goed achter laat, geef je een goede naam af. Dat kan invloed hebben in de toekomst bv bij referenties.

Je kunt verwachten dat er negatief op wordt gereageerd, maar als ik eerlijk ben snap ik het best een beetje, ik zou in dat geval denk ik ook denken: ja doei.

Vandaag nog een uur een gesprek gehad met mijn baas. Hij kwam zelf met de vraag omtrent de beschrijving. Aan de ene kant steekt het mij wel, want hij lijkt nu pas te zien hoe ik werk (wel met vastleggingen en beschrijvingen maken) en wat mijn inbreng was. Veel gestructureerder dan mijn collega's. Mijn leidinggevende heeft dit dus niet gezien of niet gezegd tegen hem. Verder ging het over koetjes en kalfjes en nog wat rand zaken.

Ik ben een paar maanden geleden bevallen. Mijn werkgever zei afgelopen week tegen mij dat ik er zo goed uit zie. Prima, leuk om te horen. Maar daarna zei hij: je hebt je rondingen nog mooi op de juiste plaatsen zitten. Ligt het nou aan mij of is dat ongepast? Ik heb dat wel tegen hem gezegd namelijk, we gaan vrij amicaal met elkaar om omdat we elkaar al wat langer kennen en van dezelfde leeftijd zijn, maar dit valt toch niet meer onder amicaal? Ik voel me er echt vervelend onder, zeker omdat hij alleen reageerde met: goed dat je er duidelijk over bent. Moet ik er nog meer van zeggen, excuses vragen/eisen?

Ik denk dat er collega's zijn die nog stommere opmerkingen kunnen maken, dus ik zou er niets meer van zeggen. Voor mij zou het geen big deal zijn in elk geval. Plus, Je bent duidelijk geweest en hij heeft het begrepen toch, dat je die opmerking niet vind kunnen. Waarom wil je dan het nog een keer ophalen? Enkel omdat hij geen sorry zei? En waarom is dan excuses vragen/eisen nodig? Want als je dat eist en hij zegt dan 'oke sorry', voel je jezelf dan wel er beter over? Voegt dat echt iets toe?

Kijk als jij je er echt slecht onder voelt of geïntimideerd, dan zou ik het zeker wel aanhalen als hij het nog een keer doet.

Biechtje met geen verlengd contract; ik begrijp je frustratie wel en als je de omschrijvingen nog zou moeten maken, zou ik ook denken, dikke doei, maar in jouw geval heb je 't gewoon al af... Ik zou 't laten voor wat het is en de eer aan mezelf houden.

Bevallen biechtje; voor mij zou 't klaar zijn, nu, maar ik ben wat makkelijker en direct in dat soort zaken en had gelijk al lik op stuk gegeven als er iets wordt gezegd waar ik niet van gediend ben.

Bedankt voor jullie reactie. Ik denk dat ik het hierbij laat, ik heb hem ook wel duidelijk gemaakt dat ik er niet van gediend ben, dus het zal hier wel bij blijven. En zo niet dan hoort hij het weer. Excuses van hem zou ik terecht vinden, maar ik ga me er niet per se beter van voelen, of ik vind de opmerking dan ook niet minder ongepast. Plus dat moet hij uit zichzelf doen, niet omdat ik hem dat vraag.

Nog even anoniem: ik ga zo tekenen voor mijn nieuwe baan per 1 februari! Ik ga iets heel anders doen dan wat ik nu doe en vind het spannend maar ben ook heel blij. Als ik straks heb getekend ga ik maar direct mijn collega's inlichten en mijn contract opzeggen. Vind dat toch wel eng! Maar de blijdschap overheerst gelukkig

Ik zit een beetje met een probleem in mijn maag.
Ik werk nu sinds 1 maart 2012 op een administratiekantoor, waar ik in oktober 2011 ben begonnen als stage. Ik heb een HBO studie gedaan maar helaas het werk kon ik niet aan.

Dus laten omscholen en Praktijkdiploma boekhouden gehaald.
Echter, ik werk nu 32 uur met een vast contract en ik moet minimaal een half uur reizen. Nu is het weer BTW-maand en ik merk gewoon dat ik de stress en zo er omheen niet meer leuk vind op deze wijze. Ik voel best druk en daardoor ook wel fouten gemaakt, waar ik door de baas op aangesproken ben.
Nu was de klant niet heel erg boos, maar de baas vind dat ik kritischer moet zijn, omdat door eventuele fouten klanten weg kunnen gaan en de baas (in totaal 3 vennoten) wel geld moeten verdienen. Zo zei de baas dat tegen mij.

Ik verdien nu 1385 bruto obv 32 uur, mijn vriend vind dit te weinig voor mijn werk wat ik doe. Omgerekend is het 1700 euro op basis van 40 uur

Daarnaast speelt nog mee dat de secetaresse ook nog boos was omdat ik haar onnodig werk had laten doen, omdat ik dat niet duidelijk gecommuniceerd had. Maar mijn hoofd stond daar op dat moment niet naar.

Ik heb autisme heb en daardoor dus werk met subsidie en ik heb een jobcoach. Ik heb wel minder klanten en wat makkelijker klanten dan een collega die 40 uur werkt. De baas vind dat werktempo niets zou moeten uitmaken en dat ik alle tijd mag nemen. Maar ze verwachten wel dat ik het werk af heb.

Ook wordt het werk steeds meer geautomatiseerd, dus de baas geeft aan dat ik meer richting jaarwerk moet gaan denken op den duur. Maar ja ik vind dat al lastig zat zo. Bovendien heeft er niemand daar tijd om te helpen me meer wegwijs te maken, want iedereen heeft het druk
Verder is zijn de 3 vennoten in de zomerperiode tegelijkertijd 4 tot 5 weken met vakantie. Ze hebben kinderen. Iedereen vind dat het niet kan kunnen. 1 vennoot is er later bijgekomen, die is afgestudeerd als accountant.
Voor mijn gevoel zijn we ook meer een accountantskantoor aan het worden. Maar dat wordt naar de buitenwereld niet zo gecommuniceerd omdat er anders klanten gaan lopen.

Ik denk nog steeds dat er teveel van mij verwacht wordt, omdat het door de loop van de jaren mijn autisme steeds minder opvalt door de trucjes die ik me heb aangeleerd.

Ik weet niet zo goed wat ik met deze situatie aan moet. Iemand advies?

Waarom open je geen eigen topic? Dan krijg je waarschijnlijk meer reacties en het is toch geen biecht als je het onder je eigen naam doet.

Oke dank je.
Ik heb een eigen topic geopend.

Ik zou proberen professioneel te kijken. Je kunt bijvoorbeeld best zeggen dat je het gevoel hebt dat hij niet in het team past. Maar ik zou ook eerlijk zijn over of hij de werkzaamheden goed doet.
Ik denk dat als je alles erin zet wat je hier zet dat klinkt dat misschien als een persoonlijk probleem van jou.

Ik heb mij vandaag een beetje in de problemen gewerkt.. Al hoop ik dat de gevolgen wel mee zullen vallen.

Vanochtend stuurde de afdelingsmanager een mailtje om een nieuwe teamleider te introduceren. Ik las het en het bleek iemand te zien die bij mijn vorige baan ook teamleider was. Hij zou op 1 maart bij ons gaan beginnen. Ik heb toen gelijk een oud-collega geappt van raad eens wie ik hier weer ga tegenkomen? Zij reageerde erg verbaasd en zei dat ze helemaal niet wist dat hij daar weg ging. Ze had gelijk wat andere oud collega's gevraagd en die waren daar ook niet van op de hoogte.

Met mijn huidige teamleidster heb ik goed contact en ik zei zo tegen haar, gewoon informeel, dat mijn oud collega nog niet wist dat die teamleider ging overstappen naar mijn werkgever.. Zij reageerde daar wel weer verbaasd op.

Nu kwam de nieuwe teamleider zich ook even voorstellen aan iedereen op de afdeling en tegen mij maakte hij gelijk opmerking dat het niet zo handig van mij was om met oud collega's te appen....

Voel mij nu wel een beetje stom. Ik had voordat ik mijn oud collega appte nog wel gekeken wanneer hij hier ging beginnen en dat is dus al over 3 week dus dacht dat het op oude werk dan al bekend zou moeten zijn. Al wist ik ook niet eens zeker of hij daar nog werkte. Verder er niet bij nagedacht of het gevolgen zou kunnen hebben. Mijn oud collega heeft zoiets van het is niet jouw schuld dus maak je niet druk. Maar is nu wel gelijk een weer wat ongemakkelijke situatie bij mijn oude nieuwe teamleider zo..

Misschien een wat warrig verhaal zo maar moest het even kwijt.

Ik had hetzelfde gedaan als jij vermoed ik. Als het bij jullie bekend wordt gemaakt en hij over drie weken al begint, dan kun je er wel van uitgaan dat zijn huidige werkgever en collega's wel op de hoogte zijn. Dat hij het kennelijk daar nog niet heeft laten weten en dat dit nu een ongemakkelijke situatie teweeg brengt, dat is zijn risico en niet jouw probleem.

Geen woorden aan vuil maken, jij hebt niks fout gedaan.

Eerlijk gezegd vind ik die nieuwe teamleider niet aardig reageren. Ik vind het niet echt een leuke binnenkomer van hem door meteen te zeggen dat het niet handig was wat je had gedaan. Je hebt nu het gevoel al met 1-0 achter te staan, terwijl je niks verkeerd heb gedaan.
Je kunt toch wel verwachten dat je nieuwe collega's er vanuit gaan dat het gewoon algemeen bekend is. Het is zelf niet slim van hem om zijn huidige werkgever niet in te lichten.

Ik vind dat jou niks te verwijten valt.

Ik zou ook hetzelfde gedaan hebben. Roddels gaan nu eenmaal snel dus hij/zij heeft het gewoon niet goed aangepakt. Niet jouw schuld.

Ik vind dat ook niet iets om jou te verwijten. Vind het eerder niet handig van hem om op zo'n korte termijn z'n andere werk nog niet te hebben ingelicht.

Eens met voorgaande reacties. Overigens vind ik niet dat je geroddeld hebt.

Bedankt voor jullie reacties! Het doet me goed om de bevestiging te krijgen dat ik niet veel verkeerd gedaan heb. Ik kan er inderdaad weinig aan doen dat hij zo laat is met het vertellen bij zijn oude werkgever...

Hoop dat het dan ook gewoon verder geen problemen op gaat leveren.. Heb het op mijn nieuwe werk erg naar mijn zin en wil dat graag zo houden. Mijn huidige collega's vonden ook dat mij niet veel te verwijten valt dus dat is ook fijn.