Tabbie schreef:Zelf heb ik er geen ervaring mee, maar ik wilde even zeggen dat ik het goed vind dat jullie die stap maken! Een kennis van mij is wel een keer binnen een relatie naar een seksuoloog gegaan (of zij nu aseksueel was of dat het gewoon niet lukte, weet ik even niet meer), maar hij was er erg positief over. Die relatie is nu trouwens over, maar het kan heel fijn zijn om een neutraal persoon te hebben en echt een veilige omgeving. Zo'n persoon weet wat ze moet vragen en als je het zelf wilt oplossen weet je dat niet altijd.
Trouwens, is het iets fysieks waardoor het niet lukt? Ik bedoel het hoeft niet perse de blokkade te zijn natuurlijk.
Tabbie schreef:Als het echt niet vol te houden is, zie ik er geen probleem in dat je hiermee naar de hr manager gaat of iemand en daar meld dat jij je ongemakkelijk voelt. Het is namelijk eigenlijk gewoon seksuele intimidatie.
-ED- schreef:ze wordt nog altijd warm van haar baas en vindt het stiekem wel spannend.
Biechtje schreef:@ Tabbie,
Dankjewel! Lief! Ben ook blij dat het goed is gegaan en dat wij allebei ook echt een goed gevoel hadden bij deze seksuoloog, want dat is ook wel belangrijk denk ik. En hoop ook dat we er binnenkort echt van kunnen gaan genieten, daar ben ik ook wel heel benieuwd naar! Zal af en toe een update plaatsen hier!
Biechtje schreef:Ik biecht op dat ik het allemaal niet meer weet. Ik heb een jarenlange relatie incl kindjes en die loopt eigenlijk wel prima, een beetje ingedut af en toe maar ik was wel tevreden. Een half jaar geleden ongeveer heb ik een ander leren kennen. Er was direct lichamelijke aantrekkingskracht, maar ik deed er niks mee. Hij trouwens ook niet. Nu zijn er in de tussentijd een paar dingen gebeurd die ervoor gezorgd hebben dat ik totaal en compleet verliefd ben geworden op hem, en ik weet niet meer wat te doen. Ik ben hierdoor zo aan het denken gezet over mijn eigen relatie en vraag me af of ik wel echt gelukkig ben, en niet meer tot mn recht zou komen in mn eentje (even los van die ander want verdergaan met hem is geen optie). Tegelijk wil ik in de heftige emoties die ik nu heb geen keuzes maken, maar ik voel me wel echt vreselijk in de war en emotioneel. Mijn man weet er niets van trouwens, dan zou onze relatie direct over zijn.
Caro schreef:Ik ben het absoluut eens met ED, het kan al zóveel van de spanning naar een ander weghalen als je gewoon eerlijk bent tegenover je partner dat je gevoelens hebt. En ja, dat is niet leuk en ja, je kwetst een ander ermee. Maar je kwetst hem net zo goed door stiekem contact te hebben, door je eigen wereld te creeeren met die ander in de hoofdrol, door je terug te trekken (want dat doe je hoe dan ook), en uiteindelijk misschien wel weg te gaan.
Dus dan maar heel even de ander informeren dat je gevoelens hebt, dat je dat misschien helemaal niet wil, dat je in de war bent, dat je misschien ook húlp nodig hebt en gewoon met hem práten dan alles maar opkroppen omdat je hem 'niet wil kwetsen'. We zijn geen tieners meer waarbij dit soort dingen kon zonder al te grote consequenties.
Als je je partner van dit verhaal op de hoogte brengt, ben je eerlijk, vallen misschien de oogkleppen weg, en kun je weer nader tot elkaar komen. Maar dan moet je wel willen. Ik zou het in ieder geval zéggen..
Overigens.. het hoeft niet zo te zijn dat een scheiding alleen maar nare dingen voor kinderen met zich meebrengt. Ja, de situatie die Artemis schetst kan gebeuren maar ik zie ook ouders die gewoon nog goed met elkaar omgaan, die goed samen voor de kinderen zorgen en waarbij uiteindelijk de kinderen gewoon goed terecht komen met liefdevolle ouders aan alle kanten. Is dat makkelijk? Nee. Maar goed.. een scheiding hoeft niet álleen maar ellende te zijn met het doemscenario dat er gevochten wordt om en voor de kinderen, dat iemand financieel stuk gaat et cetc.
Blij schreef:Ik herken het biechtje. Ik werd in mijn vorige relatie ook verliefd. Ik ging daardoor ook diep nadenken over mijn relatie, en veel praten met vriendinnen. Waardoor ik eindelijk inzag dat ik al een hele lange tijd niet gelukkig was. Ik ben dus wel gescheiden toen, En nu al een jaar samen met de man waar ik toen verliefd op werd. Ja, we moesten allebei scheiden, en er zijn 5 kinderen met gescheiden ouders, maar ik kan after all zeggen dat we allemaal beter af zijn. Het verschilt echt per situatie. En niemand kan je hier in adviseren, hooguit ervaringen delen, maar je moet het echt zelf bezuiden/weten.
Caro schreef:Blij schreef:Ik herken het biechtje. Ik werd in mijn vorige relatie ook verliefd. Ik ging daardoor ook diep nadenken over mijn relatie, en veel praten met vriendinnen. Waardoor ik eindelijk inzag dat ik al een hele lange tijd niet gelukkig was. Ik ben dus wel gescheiden toen, En nu al een jaar samen met de man waar ik toen verliefd op werd. Ja, we moesten allebei scheiden, en er zijn 5 kinderen met gescheiden ouders, maar ik kan after all zeggen dat we allemaal beter af zijn. Het verschilt echt per situatie. En niemand kan je hier in adviseren, hooguit ervaringen delen, maar je moet het echt zelf bezuiden/weten.
Klopt! Ik werd ook verliefd en realiseerde me daardoor dat ik gewoon veel miste. Nog steeds weet ik dat de scheiding goed voor me was, ik was aan het wegkwijnen. Maar de hele scheidingsperiode is niet iets wat je iemand nu direct toewenst,
Terug naar Liefde, seks & relaties
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers