01 Nov 2015 11:17 door Thunder
Mijn oudste zoon sliep idd ook vrij vlot door. De keren dat ik voor hem 's nachts op ben geweest zijn op een paar handen te tellen. Mijn jongste maakt er een potje van. Al zal hij dat niet expres doen. Vanaf zijn geboorte slaapt hij al moeilijk. Er zaten weken bij dat we op ons tandvlees liepen, dat hij nacht in nacht uit aan het spoken was. En dan heb ik het niet over 1 of 2 keer wakker worden, maar minstens 12 keer. We zijn hard tegen hem geweest, we zijn lief geweest, hij heeft tussen ons in geslapen, hij heeft in zijn eigen bed bij ons geslapen, we hebben flessen gegeven, hem met een lamp aan laten slapen (doet hij nog overigens), roep het maar en we hebben het geprobeerd. Niks hielp. Hoe vaak ik wel niet jankend door het huis heb gelopen, echt ontelbare keren. Op een gegeven moment kroop hij elke keer bij z'n broer in bed en hebben wij hem laten liggen. Hij sliep door! Na 2 weken proberen hebben we de kamers omgebouwd en hebben de heren ruim een half jaar samen geslapen. Daarna vroeg de jongste (en hij was inmiddels bijna 5) of hij weer naar z'n eigen kamer mocht. Samen hebben we die wat veranderd en sinds die tijd gaat het beter. Nog zitten er weken bij dat we er zo vaak uit moeten, maar de goede nachten hebben echt de overhand!
Of het samen slapen met zijn broer ertoe bijgedragen heeft weet ik niet, immers heeft hij ook heel lang bij ons geslapen en dat hielp niet, maar sinds die tijd gaat het echt beter. Perfect is het nog lang niet, maar ik ben al zo blij dat het zich zo ontwikkeld heeft. Doordat wij nu ook beter slapen kunnen we er ook beter tegen als het wel mis gaat.
Liefde is niet krampachtig vasthouden, maar vertrouwend loslaten.