Ik ben gelukkig ja.
Haal geluk uit de kleine dingen zoals de zon, koken en bakken maar vooral mijn zoon en zijn prachtige lach!
Geluk is gewoon een besefmomentje dat ik het goed heb.

Ik ben zeker gelukkig. Ik haal dat ook uit kleine dingen. Mooi weer, een lekkere wandeling door de zon met de honden, maar ook soms door de regen, dan geniet ik daar van. Gezelligheid met vrienden of familie. Met mijn zoon of vriend op de bank zitten en beseffen wat een geluk ik heb
Mijn leven loop lekker, afgestudeerd, baan, kind en ouders gezond. Daardoor zit ik lekker in mijn vel en kan ik oprecht zeggen dat ik gelukkig ben.

Ik ben niet constant gelukkig. Ja, ik tel mijn zegeningen en ben me bewust van mijn gezondheid en grote vrijheid in vergelijking met andere mensen, maar ik heb zo mijn wensen en onzekerheden die aan me knagen.

Geluk betekent voor mij geen zorgen, en ik ben nu eenmaal altijd aan het denken, peinzen en dromen, dus dan wordt het lastig.

Phoeh vind dat zo lastig.. Kan niet echt echt zeggen dat ik de afgelopen twee jaar gelukkig ben geweest. Weet eigenlijk niet eens goed meer wat het is meer om gelukkig te zijn.. Niet dat ik diep ongelukkig ben hoor, maar constant grote zorgen en van het ene probleem in het andere rollen, maakt me dat ik me niet echt gelukkig kan voelen. Waarschijnlijk zit ik niet lekker in mijn vel, want denk dat als je wel goed in je vel zou zitten, je ook gelukkig bent. Wel heb ik geluksmomentjes of momentjes dat ik wel geniet, ook de simpele dingen en daar houd ik me ook aan vast.

Ja, ik ben gelukkig. Moeilijk om uit te leggen hoe dat nou precies voelt, maar bij mij is het in ieder geval een constant gevoel dat altijd op de achtergrond aanwezig is, zelf als ik me op dat moment verder niet goed voel. Volgens mij beleef ik dat zo sinds ik van mijn psychische problemen af ben, daarvoor was het juist omgekeerd (altijd ongelukkig, zelfs als ik me kort eventjes fijn voelde). Ik denk dat mijn geluk deels van omgevingsfactoren afhangt (lieve man, kinderen, vrienden, gezond zijn etc.), maar ook van een soort knop die op gegeven moment is omgegaan in mijn hoofd (ik ben blij om te leven en wat er ook gebeurt, ik overleef het wel).

Mooi gezegd. Dit geldt voor mij ook.

Ik kan me hier wel heel erg in vinden.
Ik haal geluk ook vaak uit de kleine dingen, die momentjes dat mooie dingen even extra bij me binnenkomen.
Zoiets kan me even helemaal verwarmen en daar doe ik het voor.

Het heeft bij mij een grote overlap met tevredenheid.

Geen depressie hebben is genoeg voor mijn geluk.

Lastige vraag. Ja, of misschien wel niet. Ik zal niet zeggen dat ik áltijd gelukkig ben. Ik heb ook echt wel eens dagen dat ik mij echt rot voel en dan komt het gevoel geluk bij mij niet binnen. Maar eigenlijk ben ik 96% van de tijd gewoon gelukkig. En als ik me wat minder voel, dan probeer ik het geluk weer op te zoeken door de kleine dingen even te benadrukken.

Ik ben altijd een beetje ongevoelig denk ik. Ik maak me niet snel zorgen en ik ben met alles heel blij.

Mijn man en kind en het feit dat ik gewoon kan leven zonder zorgen zorgen ervoor dat ik gelukkig ben.

Mijn vriend, mijn ouders en stiefouders zijn het grootste geluk dat ik heb of wil hebben. Vroeger, tot negen maanden geleden, dacht ik dat geld mijn grootste geluk was, maar geld is niet zo belangrijk als ik het maakte.

Voor mijn vriend ziek werd (Ook al sluimerde het al door onze relatie heen) zorgde hij voor mij. Ik moest met al mijn problemen en beren op de weg 40u werken (van mezelf) en ik trok het niet. Hij zette elke dag koffie, elke dag smeerde hij mijn brood, vulde mijn flesje met cola light en als ik begon te schelden dan probeerde hij mij te knuffelen en zei rustig tegen me:"Je brood is gesmeerd, je flesje cola light is gevuld, je hebt koffie gehad en als je op dit moment een hekel aan je werk hebt, dan wil ik vanavond alleen maar slechte dingen horen over collega's en je werkzaamheden. Maar zolang je elke avond thuiskomt met alleen maar positieve verhalen vind je je werk en collega's te leuk om het nu op te geven. Hups, naar de auto en tot vanavond!" Het is geluk dat iemand je zelfs in de slechte momenten, die zich dagelijks afspeelden tussen 07.20u en 07.30u , lief heeft! Of de blik in zijn ogen, zoals vandaag, als ik onverwacht en niet afgesproken langskom op de IC (Ik zou pas om 15u gaan, omdat ik dingen te regelen had) en hij mij ziet en glundert van oor tot oor. Mijn moeder zei vanmiddag (zij zou de ochtend op bezoek gaan, wij wisselen elkaar af):"Ik ken op de één of andere manier je ademhaling en had door dat je de IC binnenkwam. Nog voor je goedemorgen en owja even handen desinfecteren zei wist ik dat je er was:"Moet je eens zien we hier nu binnen komt wandelen en dan zijn glunderde ogen". Ik zag ze zelf ook. Dat is geluk! Ik kan nog zoveel dingen noemen. Maar mijn vriend is mijn geluk! Hij heeft me van mijn paniek/angstaanvallen afgeholpen. En dat alleen al is een cadeautje! Ik ben weer mij en ook die mij vindt hij geweldig! Maar hij heeft ook nooit iemand anders gezien dan mij, het heeft zo moeten zijn.