05 Okt 2013 13:04
Mijn bevallingsverhaal
Woensdag 25 september
Om 7 uur in de ochtend moesten wij ons melden bij de verloskamers. Van te voren moesten wij even bellen of het niet te druk was.
Om half 3 waren wij al klaar wakker en op van de zenuwen. 6 uur zijn wij gaan douchen. Dat mijn vriend onder de douche vandaan kwam heeft hij naar het ziekenhuis gebeld.
Het was echter te druk op dat moment dus werden wij rond 8:30 terug gebeld. Stoer zei ik dat ik nog wel even ging slapen. Dit lukte natuurlijk niet. We hebben nog samen een film liggen kijken.
Om 8 uur werden wij gebeld dat wij om 10 uur verwacht werden. In het ziekenhuis aangekomen moesten wij nog eventjes wachten tot de verloskamer schoongemaakt was.
Eenmaal in het verlosbed werd ik aangesloten op de ctg. Kindje maakte het goed. Om 11 uur kwam de verloskundige kijken of en hoeveel ontsluiting ik misschien al had.
Ik dacht dat ik nog potdicht zou zitten aangezien ik niets aan voorweeen of harde buiken had gevoeld. Blijkbaar had het toucheren van de week ervoor toch voor 1cm ontsluiting gezorgd.
Er werd een ballonkatheter geplaatst. Dat de ballon geplaatst was zijn mijn vriend en ik een stukje gaan lopen door het ziekenhuis. Binnen het uur had ik mijn eerste wee te pakken. Beetje onzeker of het ook een wee was want wat wist ik er nou van.
De verpleegkundige kwam ons beneden halen aangezien ze de verloskamer nodig hadden. Wij werden overgeplaats naar zaal. Het kon namelijk nog dagen duren voor de ballon eruit zou vallen.
De afspraak was dat er na 24 uur gekeken zou worden of de ballon zijn werk deed. Had deze nog niets gedaan dan zouden ze een nieuwe ballon plaatsen voor nog eens 24 uur. Als die ballon niets gedaan had werd ik het weekend naar huis gestuurd en zouden we na het weekend verder gaan.
Rond 14:00 kreeg ik een weeenstorm. Zowel in mijn buik als in mijn rug. Ik raakte er zelfs al een beetje van de wereld van zo sterk. De verpleegkundige heeft toen een kruik in mijn rug gelegd en mijn vriend ging bij iedere wee masseren. Die weeenstorm heeft tot ongeveer 20:00 uur geduurd. Ik was mijn ballon nog niet kwijt en zag de bui al hangen. Dat ik uren weeen zou hebben maar mijn lichaam de ballon niet zou loslaten. Na 20:00 uur namen de weeen af. Mijn vriend en ik hebben wat tv liggen kijken. De gyneacoloog kwam nog even langs om te kijken hoe het ging. Omdat ik bang was dat ik die nacht niet kon slapen vroeg ik wat er mogelijk was aan pijnmedicatie. Van te voren hadden wij al de ruggenprik besproken en in mijn dossier stond ook dat ik deze zou krijgen als ik er om vroeg.
De gyneacoloog heeft mij toen een spuit beloofd zodat ik de nacht door zou komen. Een slaapcocktail. Rond 22:00 ging mijn vriend naar huis. Hij mocht niet blijven slapen omdat er op de kamer waar ik lag nog 2 vrouwen lagen. 1 met ook een ballon en de ander met 3 cm ontsluiting maar geen weeen. Ik heb nog even lopen geinen met mijn overbuurvrouw wie er eerder haar ballon zou verliezen. Ik moest nog even gaan plassen voor ik de cocktail kreeg van de verpleegkundige. Ik merkte dat plassen alleen ging als ik wat achterover leunde. Ik gaf daarop een kort rukje aan mijn ballon touwtje. Deze liet meteen los! Gemeld bij de verpleegkundige melde zij mij dat ik alsnog de slaapmedicatie zou krijgen omdat ze in de avond eigenlijk geen vliezen breken als het kan wachten tot de volgende morgen. Na 10 minuten kwam zij bij mij terug met de medicatie. Direct daarna ben ik in slaap gevallen.
Donderdag 26 september rond 1 uur werd ik wakker. Ik had weer weeen en omdat ik mijn kamergenoten niet wakker wilde maken ben ik wat gaan rondlopen op de gang. Hier werde de weeen snel heftiger en moest ik me echt ergens aan vasthouden om ze weg te zuchten. Ze zaten weer in mijn rug en buik. Na een half uurtje werd ik opgemerkt op de gang door een verpleegkundige. Ze vroeg mij wat ik voelde. Nadat ik haar dat had uitgelegd heeft ze mij meegenomen naar de verloskamer om mij aan de ctg te leggen. Hierop werd al snel duidelijk dat ik weer krachtige weeën had. De meter sloeg vaak tegen de 50 uit. Ze heeft mijn telefoon van zaal gehaald zodat ik mijn vriend kon bellen. Die heb ik gebeld en gevraag terug te komen. Binnen 10 minuten stond hij weer naast mij.
De vk kwam kijken hoever ik was. Ik bleek al 5 cm ontsluiting te hebben en ze heeft toen mijn vliezen gebroken. Dit zorgde er direct voor dat ik weer in een weeenstorm belande.
Na een uurtje kon ik al niet meer. Het was toen rond 4 uur. Ik had weeen die op de meter uitsloegen naar 80! De vk erbij geroepen en gevraagd op een ruggenprik.
Ze zei mij dat ik nog even 2! uurtjes moest wachten. Ze moest namelijk dat de mensen uit bed bellen die de ruggenprik zouden zetten. Na 10 minuten heb ik haar er weer bijgeroepen en geijsd dat ze zou bellen! Ik had immers van te voren al aangegeven dat als ik dat wil dat ze me niet moeten pushen door te zetten.
Rond 5 uur was daar eindelijk de ruggenprik. Ze hebben maar liefst 6 keer mis geprikt voor de een keer goed prikte. Het is ook nog eens verdomd moeilijk stil te zitten en je rug bol te houden als je in een weeenstorm zit.
Na 10 minuten bleek al dat de ruggenprik niet naar behoren werkte. Mijn linkerkant was verdoofd maar rechts voelde ik allen nog en misschien daardoor nog wel erger. Ze vroegen mij op mijn rechter zij te gaan liggen in de hoop dat de verdoving dat wat naar rechts zou gaan zakken. Ik kon alleen niet op mijn rechter zij liggen. Dit deed zo veel pijn dat op mijn rug iets dragelijker was.
Wegzuchten van de weeen ging al een tijdje niet meer. Soms schreeuwde ik het uit van de pijn. Niet dat dat hielp maar het ging vanzelf. Ik ben volgend mij ook best onredelijk geweest.
Om 8:45 na een hoop geschreeuw en ontelbaar weeen verder bleek ik 9 cm ontsluiting te hebben. Ik was het zat en wilde persen. Of het echt persdrang was weet ik tot op de dag van vandaag nog niet. Maar de dienstdoende tropen arts (die mijn bevalling uiteindelijk gedaan heeft) wilde dat ik de laatste cm nog rustig weg pufte. Nadat ik haar voor rotte vis heb uitgemaakt en gezegd heb dat ik toch echt ging persen heeft zij haar handschoentjes aangedaan en heeft de laatste cm met mij weggemasseerd. 8:52 ben ik actief begonnen met persen. Na 10 minuten bleek dat de hartslag van L. wat wegzakte. Hierop heeft ze besloten een knip te zetten. Na de knip wilde het nog niet echt vorderen. De Gyneacoloog werd gebeld om haar met een vaccuumpomp te halen. Op dat moment heb ik schijnbaar de oerkracht gevonden want die wee heb ik haar eruit geperst. Eerst het hoofdje, dan moet je zuchten en de volgende wee het lijfje met een plens vruchtwater. Op dat moment kwam net de gyn binnen. Hij zei: Oeps ik ben net te laat, Gefeliciteerd met jullie prachtige dochter. Tot ziens.
L.ivia doet het naar omstandigheden goed. Ze slaapt veel en is een tevreden meisje. Alleen gaat de borstvoeding niet goed. Ik heb te weinig productie. L. is nu 10% afgevallen staat nu stabiel maar komt niet aan. Ik heb daarom 2 dagen extra kraamzorg gekregen. Ben afgelopen dinsdag begonnen met kolven na iedere voeding. Dit maakt geen verschil. Vandaag in overleg met de vk begonnen met bijvoeden. 30ml kunstvoeding na de bv en kolven. We hopen dat ze daardoor aansterkt en dan mijn productie meer op gang kan brengen. Zo niet zal ik overstappen op flesvoeding en heb ik mijn best gedaan.
Ik heb geen idee hoe ik hier een foto moet plaatsen
Om 7 uur in de ochtend moesten wij ons melden bij de verloskamers. Van te voren moesten wij even bellen of het niet te druk was.
Om half 3 waren wij al klaar wakker en op van de zenuwen. 6 uur zijn wij gaan douchen. Dat mijn vriend onder de douche vandaan kwam heeft hij naar het ziekenhuis gebeld.
Het was echter te druk op dat moment dus werden wij rond 8:30 terug gebeld. Stoer zei ik dat ik nog wel even ging slapen. Dit lukte natuurlijk niet. We hebben nog samen een film liggen kijken.
Om 8 uur werden wij gebeld dat wij om 10 uur verwacht werden. In het ziekenhuis aangekomen moesten wij nog eventjes wachten tot de verloskamer schoongemaakt was.
Eenmaal in het verlosbed werd ik aangesloten op de ctg. Kindje maakte het goed. Om 11 uur kwam de verloskundige kijken of en hoeveel ontsluiting ik misschien al had.
Ik dacht dat ik nog potdicht zou zitten aangezien ik niets aan voorweeen of harde buiken had gevoeld. Blijkbaar had het toucheren van de week ervoor toch voor 1cm ontsluiting gezorgd.
Er werd een ballonkatheter geplaatst. Dat de ballon geplaatst was zijn mijn vriend en ik een stukje gaan lopen door het ziekenhuis. Binnen het uur had ik mijn eerste wee te pakken. Beetje onzeker of het ook een wee was want wat wist ik er nou van.
De verpleegkundige kwam ons beneden halen aangezien ze de verloskamer nodig hadden. Wij werden overgeplaats naar zaal. Het kon namelijk nog dagen duren voor de ballon eruit zou vallen.
De afspraak was dat er na 24 uur gekeken zou worden of de ballon zijn werk deed. Had deze nog niets gedaan dan zouden ze een nieuwe ballon plaatsen voor nog eens 24 uur. Als die ballon niets gedaan had werd ik het weekend naar huis gestuurd en zouden we na het weekend verder gaan.
Rond 14:00 kreeg ik een weeenstorm. Zowel in mijn buik als in mijn rug. Ik raakte er zelfs al een beetje van de wereld van zo sterk. De verpleegkundige heeft toen een kruik in mijn rug gelegd en mijn vriend ging bij iedere wee masseren. Die weeenstorm heeft tot ongeveer 20:00 uur geduurd. Ik was mijn ballon nog niet kwijt en zag de bui al hangen. Dat ik uren weeen zou hebben maar mijn lichaam de ballon niet zou loslaten. Na 20:00 uur namen de weeen af. Mijn vriend en ik hebben wat tv liggen kijken. De gyneacoloog kwam nog even langs om te kijken hoe het ging. Omdat ik bang was dat ik die nacht niet kon slapen vroeg ik wat er mogelijk was aan pijnmedicatie. Van te voren hadden wij al de ruggenprik besproken en in mijn dossier stond ook dat ik deze zou krijgen als ik er om vroeg.
De gyneacoloog heeft mij toen een spuit beloofd zodat ik de nacht door zou komen. Een slaapcocktail. Rond 22:00 ging mijn vriend naar huis. Hij mocht niet blijven slapen omdat er op de kamer waar ik lag nog 2 vrouwen lagen. 1 met ook een ballon en de ander met 3 cm ontsluiting maar geen weeen. Ik heb nog even lopen geinen met mijn overbuurvrouw wie er eerder haar ballon zou verliezen. Ik moest nog even gaan plassen voor ik de cocktail kreeg van de verpleegkundige. Ik merkte dat plassen alleen ging als ik wat achterover leunde. Ik gaf daarop een kort rukje aan mijn ballon touwtje. Deze liet meteen los! Gemeld bij de verpleegkundige melde zij mij dat ik alsnog de slaapmedicatie zou krijgen omdat ze in de avond eigenlijk geen vliezen breken als het kan wachten tot de volgende morgen. Na 10 minuten kwam zij bij mij terug met de medicatie. Direct daarna ben ik in slaap gevallen.
Donderdag 26 september rond 1 uur werd ik wakker. Ik had weer weeen en omdat ik mijn kamergenoten niet wakker wilde maken ben ik wat gaan rondlopen op de gang. Hier werde de weeen snel heftiger en moest ik me echt ergens aan vasthouden om ze weg te zuchten. Ze zaten weer in mijn rug en buik. Na een half uurtje werd ik opgemerkt op de gang door een verpleegkundige. Ze vroeg mij wat ik voelde. Nadat ik haar dat had uitgelegd heeft ze mij meegenomen naar de verloskamer om mij aan de ctg te leggen. Hierop werd al snel duidelijk dat ik weer krachtige weeën had. De meter sloeg vaak tegen de 50 uit. Ze heeft mijn telefoon van zaal gehaald zodat ik mijn vriend kon bellen. Die heb ik gebeld en gevraag terug te komen. Binnen 10 minuten stond hij weer naast mij.
De vk kwam kijken hoever ik was. Ik bleek al 5 cm ontsluiting te hebben en ze heeft toen mijn vliezen gebroken. Dit zorgde er direct voor dat ik weer in een weeenstorm belande.
Na een uurtje kon ik al niet meer. Het was toen rond 4 uur. Ik had weeen die op de meter uitsloegen naar 80! De vk erbij geroepen en gevraagd op een ruggenprik.
Ze zei mij dat ik nog even 2! uurtjes moest wachten. Ze moest namelijk dat de mensen uit bed bellen die de ruggenprik zouden zetten. Na 10 minuten heb ik haar er weer bijgeroepen en geijsd dat ze zou bellen! Ik had immers van te voren al aangegeven dat als ik dat wil dat ze me niet moeten pushen door te zetten.
Rond 5 uur was daar eindelijk de ruggenprik. Ze hebben maar liefst 6 keer mis geprikt voor de een keer goed prikte. Het is ook nog eens verdomd moeilijk stil te zitten en je rug bol te houden als je in een weeenstorm zit.
Na 10 minuten bleek al dat de ruggenprik niet naar behoren werkte. Mijn linkerkant was verdoofd maar rechts voelde ik allen nog en misschien daardoor nog wel erger. Ze vroegen mij op mijn rechter zij te gaan liggen in de hoop dat de verdoving dat wat naar rechts zou gaan zakken. Ik kon alleen niet op mijn rechter zij liggen. Dit deed zo veel pijn dat op mijn rug iets dragelijker was.
Wegzuchten van de weeen ging al een tijdje niet meer. Soms schreeuwde ik het uit van de pijn. Niet dat dat hielp maar het ging vanzelf. Ik ben volgend mij ook best onredelijk geweest.
Om 8:45 na een hoop geschreeuw en ontelbaar weeen verder bleek ik 9 cm ontsluiting te hebben. Ik was het zat en wilde persen. Of het echt persdrang was weet ik tot op de dag van vandaag nog niet. Maar de dienstdoende tropen arts (die mijn bevalling uiteindelijk gedaan heeft) wilde dat ik de laatste cm nog rustig weg pufte. Nadat ik haar voor rotte vis heb uitgemaakt en gezegd heb dat ik toch echt ging persen heeft zij haar handschoentjes aangedaan en heeft de laatste cm met mij weggemasseerd. 8:52 ben ik actief begonnen met persen. Na 10 minuten bleek dat de hartslag van L. wat wegzakte. Hierop heeft ze besloten een knip te zetten. Na de knip wilde het nog niet echt vorderen. De Gyneacoloog werd gebeld om haar met een vaccuumpomp te halen. Op dat moment heb ik schijnbaar de oerkracht gevonden want die wee heb ik haar eruit geperst. Eerst het hoofdje, dan moet je zuchten en de volgende wee het lijfje met een plens vruchtwater. Op dat moment kwam net de gyn binnen. Hij zei: Oeps ik ben net te laat, Gefeliciteerd met jullie prachtige dochter. Tot ziens.
L.ivia doet het naar omstandigheden goed. Ze slaapt veel en is een tevreden meisje. Alleen gaat de borstvoeding niet goed. Ik heb te weinig productie. L. is nu 10% afgevallen staat nu stabiel maar komt niet aan. Ik heb daarom 2 dagen extra kraamzorg gekregen. Ben afgelopen dinsdag begonnen met kolven na iedere voeding. Dit maakt geen verschil. Vandaag in overleg met de vk begonnen met bijvoeden. 30ml kunstvoeding na de bv en kolven. We hopen dat ze daardoor aansterkt en dan mijn productie meer op gang kan brengen. Zo niet zal ik overstappen op flesvoeding en heb ik mijn best gedaan.
Ik heb geen idee hoe ik hier een foto moet plaatsen
L.ivia E.smee 26-9-2013
)
