Keet. schreef:

Susan schreef:

Bob schreef:Palliatieve zorg mag van mij wel op bezuinigd worden. Op mijn werk zie ik vaak genoeg schrijnende gevallen van mensen die zelf niet meer willen, maar door familie nog worden gepusht om hun leven te laten rekken met palliatieve chemo, een debulking waar ze niet meer van gaan herstellen, laatst een man met oedemen en gezwellen in zijn hoofd - hij kon niet meer eten, niet meer drinken, amper ademen, zelfs niet meer zien. Hij duwde de palliatieve chemo weg, sloeg om zich heen bij de behandelingen, maar de familie wilde per se niet dat hij comfortbeleid zou krijgen. Nee, hij moest nog proberen te herstellen en alles aannemen. Terwijl hij het niet meer wou. Dat mogen ze van mij afschaffen. Laat die man met rust, laat hem sterven als hij niet meer wil, trek niet meer langs alle kanten aan mensen met dure behandelingen die toch geen resultaat gaan geven (enkel een paar dagen langer leven met pijn).

Jouw verhaal heeft toch niks met bezuinigingen te maken, maar met het feit dat de persoon in kwestie die behandelingen zelf niet wilde? Als een patiënt zelf nog wel tijd wil winnen door een behandeling dan mag ik toch hopen dat dat gewoon mogelijk blijft. De keuze moet gebaseerd zijn op wat de patiënt wil, niet op wat de familie wil en zeker niet op geld.

Nou, eens. Door te bezuinigen op palliatieve zorg geef je een uitbehandelde patiënt helemaal geen keuze meer, ja, een pijnlijk en naar sterfbed, of euthanasie. Wat als mensen toch nog even willen leven, hun tijd nog éven wilen rekken, bewust afscheid willen nemen van hun naasten, de geboorte van hun eerste kleinkind nog mee willen kunnen maken, noem maar op? Die keuze moet toch gewoon mogelijk zijn?

Silly-One schreef:Hier op inhakend, er mag van mij wel meer gekeken naar de wil van de patiënt in dit geval, dan naar de wil van de familie. Ik hoor wel vaker, dat op wil van de familie een leven langer gerekt wordt terwijl de patiënt niet meer wil en het vechten beu is.

Susan schreef:Precies. In bepaalde gevallen is het nog wel mogelijk om het met een paar maanden of zelfs een paar jaar te rekken en het is heus niet altijd zo dat de patiënt dat alleen maar voor een ander doet, het zou toch afschuwelijk zijn als die keuzemogelijkheid niet meer of beperkt zou bestaan omdat het te duur is?

Bob schreef:

Susan schreef:Precies. In bepaalde gevallen is het nog wel mogelijk om het met een paar maanden of zelfs een paar jaar te rekken en het is heus niet altijd zo dat de patiënt dat alleen maar voor een ander doet, het zou toch afschuwelijk zijn als die keuzemogelijkheid niet meer of beperkt zou bestaan omdat het te duur is?

Volgens mij heb ik nergens gezegd dat palliatieve zorg in zijn geheel afgeschaft moet worden. Ik heb het enkel gehad over mensen die zelf duidelijk aangeven niet meer te willen. Dat staat al beschreven in mijn eerste zin van uitleg over mijn mening.

Susan schreef:Ja, maar dat lijkt me logisch, ik vind altijd dat de wil van de patiënt voorop moet staan. Maar dus niet om financiële redenen. Als het andersom is, als de familie het lijden niet meer aan kan zien en de patiënt zelf nog wel die (dure) behandeling wil, ondanks de zware bijwerkingen en de geringe hoeveelheid tijd die er waarschijnlijk mee wordt gewonnen, dan vind ik ook dat de wil van de patiënt voor moet gaan op de wil van de familie. Ik vind dat niks met bezuinigingen te maken hebben.

Keet. schreef:

Bob schreef:

Susan schreef:Precies. In bepaalde gevallen is het nog wel mogelijk om het met een paar maanden of zelfs een paar jaar te rekken en het is heus niet altijd zo dat de patiënt dat alleen maar voor een ander doet, het zou toch afschuwelijk zijn als die keuzemogelijkheid niet meer of beperkt zou bestaan omdat het te duur is?

Volgens mij heb ik nergens gezegd dat palliatieve zorg in zijn geheel afgeschaft moet worden. Ik heb het enkel gehad over mensen die zelf duidelijk aangeven niet meer te willen. Dat staat al beschreven in mijn eerste zin van uitleg over mijn mening.

Jij zegt: 'Palliatieve zorg mag van mij wel op bezuinigd worden'. Ik denk niet dat het een kwestie van bezuinigen is, daar los je het probleem niet mee op. Ik denk dat het vooral een kwestie is van meer naar de patiënt luisteren en minder naar zijn of haar naasten. Het systeem dus goed onder de loep nemen. Niet de hoeveelheid geld die erin om gaat, niet de riem wat betreft de financiele kant aantrekken.

Keet. schreef:Ja, dat zou een bijkomstigheid zijn ja. Maar bezuinigen is niet de uiteindelijke hoofdmaatregel die het probleem oplost.

Keet. schreef:En laten we wel wezen: als er bezuinigd wordt, dan gaat het hooguit uit de zorgverzekering. Maar de mogelijkheid tot palliatieve zorg blijft dus wel, mits mensen maar met genoeg geld over de brug komen. Dan zullen er dus altijd nog patiënten zijn van wie de naasten hun leven onnodig rekken, omdat sommigen daar echt wel vermogend genoeg voor zijn en echt geen afscheid kunnen nemen van de patiënt. Dat lost mijns inziens het probleem dus niet op.