Haha June! Dat ponykamp van jou ook iedere keer

Liever niet onder mijn eigen naam dus vandaar even hier.

Op dit moment ontvang ik een WW-uitkering en tijdens het solliciteren merk ik dat nieuwe werkgevers vooral moeite hebben met het feit dat ik 1 kind heb. Steeds vaker spookt door mijn hoofd om voor een 2e te gaan zodat ik daarna dit 'obstakel' niet meer heb en op een eerlijke manier behandeld wordt.

Weet iemand hoe het met een uitkering zit? Ik heb geloof ik weleens gelezen dat als je uitkering afloopt en je binnen 10 weken daarna uitgerekend bent dat je dan een aanvullende zwangerschapsuitkering krijgt. Volgend jaar voorjaar/zomer stopt namelijk mijn uitkering.

Momenteel solliciteer ik gewoon verder en mag ik ook regelmatig ergens op gesprek maar tot nu toe heb ik het idee dat het hier steeds op afketst (niet dat ze dat allemaal zeggen maar je merkt het aan de manier van vragen stellen in een gesprek). Bij de volgende die het vraagt ga ik er gewoon niet meer op in, in plaats van te zeggen dat ik het niet weet en dat ik voorlopig gewoon van mijn kindje geniet. Omdat ik me bij een nieuwe werkgever schuldig zou voelen als ik (pril) zwanger zou zijn is een nieuwe zwangerschap wel iets waar ik steeds vaker aan denk, ik ben nu immers niemand tot last. Ik weet dat ik dan wel gewoon sollicitatieplicht heb maar acht de kans klein dat ik dan ergens aangenomen zou worden.

Maar hoe weten ze dat jij een kind hebt?

Mij is dat echt nog nooit gevraagd in een sollicitatiegesprek en ook niet of ik een kinderwens heb of in de toekomst kinderen zou willen. Dat laatste mogen werkgever niet eens vragen. Als de werkgever zou vragen of je iets over jezelf wil vertellen zou ik in het eerste gesprek gewoon niets over je kind zeggen. Het gaat toch om jou. Als jij voldoet aan de gestelde eisen en je kunt werken op de door hun aangegeven tijden/momenten dat staat jou kind daar helemaal los van. Dan zou ik dus lekker de makkelijkere weg kiezen en niet aanhalen dat je een kind hebt.

Ik snap ook niet zo goed waarom 2 kinderen minder 'erg' zou zijn dan 1 kind?

Op mijn cv staat bij mijn personalia kinderen:1. Iedereen die me op gesprek laat komen weet het dus meteen. Mensen die het niet weten vragen of ik kinderen heb en ik vind het dan ook niet netjes om de vraag te ontwijken of te liegen, ik geef dan aan dat ik 1 kind heb of ik zeg ja op deze vraag.

Werkgevers zijn huiverig iemand aan te nemen die snel zwanger zou kunnen raken en bij 2 kinderen denken veel mensen toch dat dit een normaler aantal is. Natuurlijk zou je het hier niet bij hoeven laten en er nog meer kunnen krijgen. Mochten ze een jong iemand aannemen dan kan die over 2 maanden ook zeggen dat ze zwanger is dus wat dat betreft vind ik het ook allemaal een beetje vaag.

Ik heb hier werkelijk nog nooit van gehoord. Ik heb ook een zoon en daar is bij mijn sollicitatie(s) verder niets over gezegd, alleen was de vraag of de kinderopvang geregeld was.
Ik zou zeker niet voor een kind gaan om deze reden.

Oh okee op die manier. Ik persoonlijk zou mijn kinderen al niet op m'n CV zetten als ze niets toevoegen aan het werk dat ik wil doen. Als je nou in de kinderopvang solliciteert o.i.d. dan zou ik het bij vaardigheden zetten of het ergens onderschrijven op een leuke /passende manier. Maar puur bij het onderdeel personalia voegt het voor de werkgever niet echt iets toe lijkt mij.

Ik verwacht dat als je je kind niet meer op je personalia hebt staan, werkgevers ook niets meer zullen vragen over je kinderwens.

Even los van alles snap ik wel dat je trots bent op je kind(eren) hoor en graag met de wereld wilt delen dat je moeder/vader bent, maar wat voegt het toe in een sollicitatiegesprek of op je CV?

Ik heb bij mijn persoonlijke verhaaltje wel altijd geschreven dat ik een kind heb. Ik vind dat niet zo raar om te vermelden, en vaak willen ze ook dat je iets over jezelf verteld en dan is het raar om niet te zeggen dat je een kind hebt, vind ik.
Ik geloof alleen niet dat de kans dat je ooit voor een tweede wil gaan, een reden is dat Biechtje afgewezen wordt. Tegenwoordig wordt het ook weer "normaler" om grote gezinnen te hebben dus dan zou je eigenlijk nooit meer een baan kunnen krijgen ergens.

Wat vervelend dat ik nu net de werkgevers tref die er wel op inhaken dan.

Tegenwoordig staat zoiets dus niet meer op een cv? Dan haal ik het nu meteen maar weg denk ik.
Ik weet van lang geleden dat het wenselijk was om dit op je cv te zetten dus dit heb ik maar aangehouden. Toch denk ik dat sommige werkgevers er misschien wel standaard naar vragen bij iemand van mijn leeftijd (32).
Wat raar dat zo'n adviseur van het UWV hier ook niks over zegt, die heeft mijn cv nog nagekeken.

O ja, de wens voor een 2e is aanwezig hoor dus dit zou de keuze misschien wat makkelijker maken of versnellen .

Ik heb even via Google lopen zoeken op de term 'kinderen op je CV' en daar staat, bij de meeste links die ik aanklikte, dat het tegenwoordig meer gewaardeerd wordt als je je personalia kort en bondig houdt. Doopnamen werden bijvoorbeeld ook afgeraden, geboortedatum (mocht je vinden dat dit niets toevoegt), geboorteplaats (hetzelfde verhaal), burgerlijke stand.

Allemaal redenen (hoe vervelend ook) om afgewezen te kunnen worden op je CV terwijl je (als je wel op gesprek mag komen, omdat je het er niet op zet) misschien wel een hele goede kandidaat bent.

ik heb het in een persoonlijk verhaaltje gezet, en daarbij dat ik de opvoeding gecombineerd heb met mijn studie. Dus er echt een zin van gemaakt, die ook nog mijn doorzettingsvermogen een beetje laat zien. Misschien ziet dat al anders uit dan alleen "Kinderen: 1"

Ja zoiets las ik inderdaad ook als oplossingen. Het niet onder het kopje personalia vermelden maar ergens waar je kunt onderbouwen waarom... (Bijv. de eigenschap doorzetter zoals Miley zegt).

Bij een vriendin van me is dit dus echt gevraagd in haar sollicitatiegesprek, of ze kinderen had (ja één, zoontje van 1) en of ze nog meer kinderen wilde. Ze is er eerlijk over geweest, ze wil nog meer kinderen en bovendien was haar zoontje ook de reden dat ze niet fulltime wilde werken. Ze solliciteerde naar een vrij hoge functie en eigenlijk kon ze alleen fulltime werken. Ze is toch aangenomen, er was eigenlijk geen betere kandidaat. Dus ze werkt nu 4 dagen (dat was echt het minimale) maar ze voelt zich wel een beetje 'in de gaten gehouden' of ze binnenkort al aan kind nummer 2 gaat beginnen. Maar aan de andere kant: ze hebben haar in alle eerlijkheid wel gewoon aangenomen. Het moet uiteindelijk toch een match zijn denk ik...

Bij mij is het ook gevraagd 'heb je een kinderwens en wanneer wil je deze vervullen?' Ze mogen het wel vragen ik hoef alleen geen antwoord te geven. Maar dat maakt de situatie helemaal zo ongemakkelijk vind ik, als ik zou zeggen 'dat is privé'. Ik heb geantwoord 'ja ik wil graag kinderen maar weet nog niet wanneer. Eerst maar eens trouwen' (zou toen over 5 maanden gaan trouwen.) Ben toen wel aangenomen en vond het ook een brutale vraag maar het gebeurt dus wel.

Ik ben 30 maar mij is nog nooit gevraagd of ik kinderen heb of wil. Zou dat ook een ongepaste vraag vinden.

Volgens mij staat er zelfs in de sollicitatiecode van de branche waar ik in werk, dat ze dit soort dingen niet mogen vragen...

Overigens heb ik nog nooit het aantal kinderen op een C.V. zien staan en zou ik het er zelf ook niet opzetten.

Ik zou het er ook alleen op laten staan als het iets toevoegt. Ik heb er ook ingezet dat ik 3 kinderen heb en tegelijk een studie heb gedaan. Dit laat idd mijn doorzettingskracht zien en het verklaart in mijn geval ook mijn korte CV.

Ik heb dan wel geen kinderen, maar ik zou het zeker niet op mijn cv zetten. In mijn ogen voegt het niets toe. In het geval van bijvoorbeeld Mamsie vind ik het heel anders, daar voegt het wel wat toe. Maar dan kun je het beter omschrijven ipv het er gewoon op kwakken.
Verder heb ik de afgelopen maanden wel 8 sollicitatiegesprekken gehad, en er is nooit een woord over kinderen gerept.

Ik heb nog een half jaar ouderschapsverlof.
Mijn contract is 32 uur maar met ouderschapsverlof werk ik nu 16 uur per week.

Mag mijn leiding gevende mij nu al verplichten aan te geven hoeveel uur ik na mijn ouderschapsverlof wil gaan werken ?
Ze willen het nu namelijk al zeker weten.

Valt dan niet heel de bedoeling van het ouderschap verlof weg ?

Ik vind het niet gek klinken dat ze het wel willen weten, al is 6 maanden van tevoren wel wat vroeg. Maa het is logisch dat als jij straks besluit 16 uur te gaan werken, ze extra personeel willen zoeken voor nog 16 uur. Ik zou overleggen met je werkgever dat je het nu nog niet weet (als dat zo is?) en je er die en die datum op terug zult komen. Lijkt me voor beide partijden fijn :-)

De bedoeling van ouderschapsverlof is dat je meer tijd kunt besteden aan je kinderen, zonder dat je direct uren op je contract inlevert. Ik snap dus niet helemaal wat je bedoelt met "Valt niet de hele bedoeling weg?". Je werkgever vraagt hoeveel uur je ná je verlof wil werken, ze verplichten je niet om dat nu al te gaan werken.
Ik vind het wel wat vroeg om het al 6 maanden van tevoren te vragen, maar ik snap de vraag zeker! Misschien willen ze wel uitbreiden of hun werk anders in gaan delen. Ze moeten toch weten waar ze aan toe zijn en als ze niet weten hoeveel uur jij terug komt, kunnen ze ook niet de toekomst in gaan plannen. Misschien moet er wel iemand worden aangenomen als je minder uren blijft werken of willen ze een andere functie gaan combineren met taken van jou?

Ik denk dat je zelf toch ook al een beeld hebt hoeveel je wil gaan werken? Waarom zou je het nu niet aan willen geven?

Op zich een logische vraag, maar wellicht hadden ze wat meer achtergrond info moeten geven. Het aantal uren ouderschapsverlof is gebaseerd op het aantal contracturen en de bedoeling dat je deze na je verlof weer werkt (voor ik dacht minstens 6 maanden). Als jij besluit om na je verlof permanent terug te gaan in het aantal uren, dan betekend dat je recht hebt op minder verlofuren of een boete moet betalen.

Hoezo boete? Ik heb dat ook gedaan en dat mocht gewoon.

Dat is alleen bij (gedeeltelijk) betaald ouderschapsverlof. Bij volledig onbetaald ouderschapsverlof is dit niet het geval. Ik heb om deze reden onbetaald ouderschapsverlof opgenomen. Ik wil niet het risico lopen dat ik mijn volledige contracturen weer perse moet gaan werken als mijn ouderschapsverlofuren op zijn of anders een boete krijg. Ik denk namelijk dat ik mijn contract wil gaan omzetten naar minder uren als mijn ouderschapsverlofuren op zijn.

Ik keek vandaag in m'n mail.. Ik moet een man uit ons team feedback geven.
Bij ons is dat heel gewoon, 2x per jaar ofzo stuurt de teamlead een aantal mensen uit het team een mail of je feedback wil geven over een bepaald persoon en de teamlead verzamelt die gegevens dan en neemt dat dan mee naar de beoordeling. Wat de andere mensen hebben gezegd blijft anoniem.

Maargoed, die man.. Echt waar, ik kan hem niet uitstaan. We zijn een leuk gezellig team, voornamelijk vrouwen, gemixt jong en oud. We zijn heel direct met zn allen, en bespreken ook veel dingen. Die man past totaal niet in het team, lijkt wel alsof hij vrouwenvrees heeft (hoe mn teamlead die heeft kunnen aannemen, echt snap er niks van). Meer mensen vinden hem ook vervelend, omdat hij zo weinig fatsoensnormen heeft. Hij boert soms bijv, en heel hard zn keelschrapen, en nog wat geluiden die niet nodig zijn. Overigens zijn er meer vrouwen die hem om die reden niet goed kan uitstaan.
Ik heb een keer tegen hem gezegd of hij wat meer rekening kan houden met de rest, of hij wat zachter kan doen. Gevolg is dat hij naar de teamlead gelijk ging, bijna huilen (ja, echt waar, man s halfverwege de 40!!!).
Heel gesprek gehad, en maar zielig doen..
Bij ons is de regel dat je je computer moet locken als je weggaat van je plek, ivm gevoelige informatie. Als je dat niet doet draait een collega je scherm om. Zet je zo weer terug, of je vraagt het eventjes. Iedereen kan daar ook gewoon om lachen. Heb ik toen bij hem gedaan. Echt heel drama..

Maargoed ik weet nu dus niet goed wat ik bij die feedback zal zetten. Enerzijds wil ik hem (en ik weet dat een aantal er ook zo over denken) weg hebben, maarja, ik vind het lastig..