Ragazza schreef:

ไม่เป็นไร schreef:

Olijfje schreef:Mai pen rai:
Maar als je gelukkig en tevreden bent, dan is DAT toch juist wel de reden om uit bed te komen?! Dat is toch juist geen reden om depressief te worden. Het zorgt er toch juist voor dat je weer zin hebt in de dag die komen gaat?

Ik (en mijn vriend) hebben samen wel dromen, maar dat zijn dromen voor de toekomst, niet voor nu. Voor nu zijn we dolgelukkig met mijn zwangerschap en kijken we vooral enorm uit naar de geboorte en de tijd daarna, en ook de tijd die we daarvoor nog met z'n tweetjes hebben en nu heel bewust meemaken.

Het zal voor iedereen anders zijn, maar voor mij persoonlijk: Ja in het begin is het leuk, maar het zou me ook enorm snel gaan vervelen en daardoor het idee hebben dat het niet veel meer uitmaakt of je dan 40 of 80 wordt, als je toch niks meer hebt om naar te streven of jezelf in te ontwikkelen. Ik zou het leven echt enorm saai gaan vinden.

Mai pen rai, ik las vanmorgen een mooie zin in een boek waardoor ik aan jouw reactie moest denken:
"Zij is op haar drieëndertigste gestopt met leven en van toen af aan alleen nog maar ouder geworden, totdat ze stierf."