08 Jul 2015 06:32
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Ik ben 32, maar ik voel de druk helemaal niet. Misschien ook omdat ik me geen 32 voel?
.
Welkom op Zeg maar Yes!
| Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier! |
|
- FAQ
- • Registreren
- • Aanmelden
Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren?
08 Jul 2015 07:55
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Helaas hebben je eierstokken daar geen boodschap aan, Jip. Als voor jou de sport zo belangrijk is, dat je geen uren wil inleveren, dan zou ik er sowieso niet aan beginnen.
08 Jul 2015 07:59
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Maar Bliss ik had al uitgelegd dat ik het niet over vrijgezellen heb he?
Nougat ja, eens.
Nougat ja, eens.
08 Jul 2015 08:05
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Volgens mij staat er dat ik er nu geen uren aan wil inleveren. En dat ik wel zo realistisch ben dat ik weet dat zo veel uren trainen en een kindje niet samen gaan. En dat we allebei dan minder gaan sporten en daarin balans moeten vinden. Die uren ben ik bereidt om opzij te zetten. Alleen nog niet dit jaar.
Maar gelukkig kunnen we zelf bepalen hoe wij dat willen verdelen en hoe we dat voor ons zien.
Maar gelukkig kunnen we zelf bepalen hoe wij dat willen verdelen en hoe we dat voor ons zien.
08 Jul 2015 08:44
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Carrie schreef:Maar Bliss ik had al uitgelegd dat ik het niet over vrijgezellen heb he?
Weet ik hoor, ik doelde ook op het feit dat je vruchtbaarheid gewoon sterk achteruitgaat op deze leeftijd. Het ontglipt me gewoon voor mn gevoel, zonder dat ik daar invloed op heb. De control freak in mij kan daar slecht tegen. Maar ja, het is niet anders, dus ik probeer me er niet meer zo druk om te maken.
❤ 7 juni 2018
08 Jul 2015 08:48
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Bliss schreef:Carrie schreef:Maar Bliss ik had al uitgelegd dat ik het niet over vrijgezellen heb he?
Weet ik hoor, ik doelde ook op het feit dat je vruchtbaarheid gewoon sterk achteruitgaat op deze leeftijd. Het ontglipt me gewoon voor mn gevoel, zonder dat ik daar invloed op heb. De control freak in mij kan daar slecht tegen. Maar ja, het is niet anders, dus ik probeer me er niet meer zo druk om te maken.
Ok want ik zou het vervelend vinden als jij dacht dat ik dacht (snap je 'm nog) dat jij maar snel aan de man en kinderen moet, want die keuze heb je niet zo in het leven. Ik snap het hoor, dat je een soort van druk voelt.
08 Jul 2015 08:52
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Nee hoor ik dacht niet dat jij dacht dat ik... etc. 
Ik was de laatste tijd te druk om me hier überhaupt nog druk om te maken, dus fuck de druk. Ha, dat zijn drie verschillende 'druks' in een zin 
Ik was de laatste tijd te druk om me hier überhaupt nog druk om te maken, dus fuck de druk. Ha, dat zijn drie verschillende 'druks' in een zin ❤ 7 juni 2018
08 Jul 2015 09:18
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Ik ben bijna 33 en tot een half jaar geleden wist ik ergens wel dat ik kinderen wilde, maar had nooit de 'moedergevoelens; of 'rammelende eierstokken' en maakte me daar best wel druk over; wat als het nooit zou komen, dat moment. Kinderen van vriendinnen deden me nauwelijks wat en mijn beroep bestaat uit 95% kinderen (alle leeftijden) en ook daar had ik nooit het gevoel moeder te willen zijn op korte termijn.
Maar.. sinds we terug zijn van de reis en we het steeds vaker hebben over bruiloft, begint opeens een klein vuurtje in me te branden. Ik vind het opeens leuk om in de speeltuin te zijn en zit te fantaseren hoe ik het zou zijn om daar als moeder te zitten. Ik ben vaker te vinden in de pijler zwangerschap en mijn vriend en ik hebben het dus over het verwijderen van mijn staafje. Ik weet dat ik minder eicellen etc heb op mijn leeftijd en het moeilijker zal zijn, maar ik maak me werkelijk niet zo druk. Het zou mooi zijn een eigen kindje te krijgen, maar ik wil ook best adopteren of foster parent. Plus als het natuurlijk niet gaat zijn er zo ongelofelijk veel mogelijkheden nog.
Een vriendin is al 5 jaar bezig zwanger te raken en ik ben van dichtbij erbij betrokken. Momenteel zijn ze aan het proberen met een eitje van haar zus en een zaadje van haar man in haar eigen baarmoeder. Het is een slopend proces, ik weet niet of we zelf zover zouden willen gaan.
Onze verzekering is in elk geval intussen verhoogd naar 'jong gezin' (werkt hier iets anders), dus ik denk dat wij rond mijn 35ste gaan beginnen. Mijn vriend is 6 jaar jonger, dus voor hem een prima leeftijd en aangezien het bij mij net is gaan kriebelen, kan ik ook nog wel even wachten tot na de bruiloft.
Maar.. sinds we terug zijn van de reis en we het steeds vaker hebben over bruiloft, begint opeens een klein vuurtje in me te branden. Ik vind het opeens leuk om in de speeltuin te zijn en zit te fantaseren hoe ik het zou zijn om daar als moeder te zitten. Ik ben vaker te vinden in de pijler zwangerschap en mijn vriend en ik hebben het dus over het verwijderen van mijn staafje. Ik weet dat ik minder eicellen etc heb op mijn leeftijd en het moeilijker zal zijn, maar ik maak me werkelijk niet zo druk. Het zou mooi zijn een eigen kindje te krijgen, maar ik wil ook best adopteren of foster parent. Plus als het natuurlijk niet gaat zijn er zo ongelofelijk veel mogelijkheden nog.
Een vriendin is al 5 jaar bezig zwanger te raken en ik ben van dichtbij erbij betrokken. Momenteel zijn ze aan het proberen met een eitje van haar zus en een zaadje van haar man in haar eigen baarmoeder. Het is een slopend proces, ik weet niet of we zelf zover zouden willen gaan.
Onze verzekering is in elk geval intussen verhoogd naar 'jong gezin' (werkt hier iets anders), dus ik denk dat wij rond mijn 35ste gaan beginnen. Mijn vriend is 6 jaar jonger, dus voor hem een prima leeftijd en aangezien het bij mij net is gaan kriebelen, kan ik ook nog wel even wachten tot na de bruiloft.
08 Jul 2015 09:26
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Ha, naar aanleiding van dit topic ben ik er gisteren nog eens over begonnen thuis. Omdat ik het toch wel erg lastig vind dat ik niet ergens naar uit kan kijken. We gaan eerst de aanbouw met nieuwe badkamer realiseren en daarna gaan we ervoor. 
Hopelijk zit de isolatie en het nieuwe dak dan ook, maar dat hebben we zelf niet in de hand. Als dat samenvalt met een zwangerschap dan is dat zo. Die mensen zijn erin gespecialiseerd dat te doen terwijl het huis bewoond is, dus het zal wel los lopen.
Jippie, aftellen, haha.
Hopelijk zit de isolatie en het nieuwe dak dan ook, maar dat hebben we zelf niet in de hand. Als dat samenvalt met een zwangerschap dan is dat zo. Die mensen zijn erin gespecialiseerd dat te doen terwijl het huis bewoond is, dus het zal wel los lopen.
Jippie, aftellen, haha.
08 Jul 2015 09:38
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Volgende week starten met de aanbouw en nieuwe badkamer?
08 Jul 2015 09:41
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Alibi schreef:Volgende week starten met de aanbouw en nieuwe badkamer?
Haha zoiets. Ik zei al, waar zijn de bouwtekeningen?
08 Jul 2015 10:03
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Yadira schreef:Alibi schreef:Volgende week starten met de aanbouw en nieuwe badkamer?
Haha zoiets. Ik zei al, waar zijn de bouwtekeningen?
Hoop voor je dat er vaart in komt ;)
08 Jul 2015 10:12
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Leuk Yadira! Wanneer verwacht je dat de verbouwing ongeveer begint?
08 Jul 2015 10:46
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
We gaan nu serieus plannen maken/tekenen en offertes opvragen na de bouwvak. 
08 Jul 2015 11:27
Re: Hoe wisten jullie dat jullie er allebei klaar voor waren
Marilyn schreef:Marni schreef:Gevoelsmatig ben ik (zijn wij) er (denk) ik wel klaar voor. Ik ben wel degene die het gesprek over kinderen begint maar dat vind ik niet erg. Rationeel gezien is het gewoon niet handig nu. Ik ben werkloos, begin net een nieuwe studie. Mijn man doet zeer goede werkervaring op voor zijn CV maar verdiend echt weinig voor wat hij doet en hij moet (nog steeds) afstuderen. Nu is dat gelukkig gaan lopen en we hebben de hand geschud dat hij het echt aankomend schooljaar afmaakt.
Ons huis is qua oppervlakte wel groot genoeg (we hebben een extra kamer) maar we voelen ons beide niet thuis in dit huis en hebben geen buitenruimte (op een minuscuul balkon na). Ik zou het niet erg vinden om hier te bevallen van een kindje maar dan zou ik wel binnen een jaar willen verhuizen. Gelukkig huren wij deze woning, dus kunnen we makkelijk weg als we iets beters zouden tegenkomen.
Maar goed. Ik denk dus dat wij er gevoelsmatig klaar voor zijn. Na de bruiloft is dat gevoel ook wel versterk. Mijn man zal dat niet uitspreken maar ergens denk ik dat dat bij hem ook wel zo is haha. Maar de omstandigheden zijn echt klote en daar baal ik wel van. Ik heb toch het idee dat al mijn grotere dromen steeds gedwarsboomd worden omdat ik mijn plekje qua werk nog niet gevonden heb.
.
Grappig dit. Precies de reden waarom wij toen voor een kindje zijn gegaan. Omdat ik niet wist met welke studie en wanneer ik mijn droombaan gevonden zou hebben en ik dat onze gevoelens niet meer wilde dwarsbomen.
In the end ben ik er maar wat blij mee dat ik het zo gedaan heb want die baan die ik nu heb had ik nooit aangedurfd toendertijd. Het ouderschap heeft me namelijk zo veranderd dat ik dit ook aan kan. Zo voelt het.
Ik denk ook dat dit uiteindelijk geen doorslaggevende reden meer zal zijn haha. Maar voor nu verdiend mijn man gewoon echt te weinig om 3 mensen van te onderhouden (serieus 2 lukt eigenlijk al bijna niet). Ik moet gewoon echt een baan hebben.
Mocht ik het naar mijn zin hebben op de Pabo/Stages/Onderwijs dan zie ik het ook wel gebeuren dat ik tijdens mijn studie zwanger raak. Ze raden het niet aan i.v.m. verlengingen maar voor mij maakt het echt niet uit of ik nu een (half) jaar langer bezig ben ja of nee. Dan liever eerst die andere droom waarmaken.
Terug naar Zwangerschap & kinderen
Wie is er online?
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers