Arm kind, kan mij voorstellen dat hij toen goed geschrokken is. Ik zou proberen samen met hem leuke boekjes over spinnen te lezen etc zodat je hem kan laten zien en uitleggen dat het niet eng is. En vooral niet mee gaan in de angst, mijn ouders zijn bang voor slangen, 1x raden waar ik doodsbang voor ben.

Ah wat sneu dat hij er zo bang voor is, ik kan me voorstellen dat hij geschrokken was toen het pluisje opeens in een spin veranderde.

Mijn dochter is ook bang voor spinnen. Zo bang dat ze vanmorgen niet alleen naar beneden durfde omdat er bij het trapgat een kleine hooiwagen zat.
Vorig jaar heeft ze maanden niet beneden naar de wc gedurfd omdat daar regelmatig ook een kleine hooiwagen of spin zit.
Ik was zelf ook bang voor grote spinnen, dus daar zal ze het wel door gekregen hebben, al heb ik nooit iets laten merken waar de kinderen bij waren.
Vorig jaar had mijn dochter een schoolreisje waarbij de kinderen allemaal een vogelspin vast mochten houden. Ik ben mee geweest naar dat schoolreisje en heb heel bewust zelf die vogelspin vast gehouden terwijl mijn dochter naast me zat. Dat heeft mij wel geholpen maar mijn dochter was nog net zo bang.
Ik ben er daarna wel veel relaxter mee omgegaan, heb wel eens een kleine spin uit de tuin gevangen waar ze bij was en we hebben ze samen bestudeerd. Dat helpt hier het meest, ze ziet dat ik niet bang ben en dat een spin niks doet en wordt er zelf ook heel langzaam weer iets makkelijker mee.

De oudste is hier met vlagen ook bang van insecten, met name spinnen dan ook. En stiekem ben ik er zelf ook bang voor, al doe ik echt mijn best om dat niet te laten merken. Zo vang ik ze ook 'gewoon' als dat nodig is. Hier helpt het wel iets door te laten zien dat ik ze zelf durf te pakken (nouja, ik krijg wel de rillingen ervan maar ik doe het) en ik leg steeds uit dat ze er misschien wel een beetje eng uit zien, maar dat ze niet zo groot zijn en wij wel. Daardoor kunnen ze ons bijvoorbeeld niet opeten en andersom zouden wij ze zo kunnen verpletteren. En ik maak er soms een verhaaltje van dat de spin bij ons in huis is gekomen omdat het hem vast heel gezellig leek bij ons. Maar dat hij eigenlijk buiten naar zijn eigen huis moet, als ik er eentje buiten zet dan zeggen we ook dat ie daarheen moet gaan Ze vindt ze de laatste tijd nog wel wat eng, maar het hysterische is er nu gelukkig wel af. En soms durft ze zelfs van een afstandje te kijken naar een spinnetje dat ergens loopt en dat vindt ze dan nog interessant ook.

Onze dochter is ook een aantal jaar doodsbang geweest voor spinnen, inderdaad trillen en krijsen als ze er eentje zag ook al had die het lijfje ter grootte van een speldenknopje. Ik was een aantal weken geleden dan ook stomverbaasd toen ze met een spin op haar hand naar me toe kwam.

Ik heb haar angst wel serieus genomen maar ben er nooit in mee gegaan in de zin van dat ik een klein spinnetje weg heb gehaald voor haar. Ik heb altijd uitgelegd dat ze er niet bang voor hoefde te zijn omdat spinnen in principe niet gevaarlijk zijn. Vorig jaar heeft de oudste twee joekels van spinnen gevangen in huis en die hebben een tijdje hier gestaan in een bakje, misschien helpen zulke dingen ook wel.

Bang = bang als ze maar niet zo gaan doen voor een beetje aandacht. Als het aanstellerij is dan word ik er wel boos over. Mijn dochter heeft het voor onweer, daar is ze echt bang voor en dat kan en dan mag ze bij ons slapen of naar beneden komen als ze bang is maar soms doet ze een beetje alsof bij sommige dingen en roept ze al "O jee, nu ga ik nachtmerries krijgen" en dat is vaak aanstelleritus, dan geef ik aan dat ze zich niet zo aan moet stellen.

Vervelend dat hij zo bang is.

Wat helpt om de angst wat te verminderen is zelf het goede voorbeeld geven. Dus als je een spin ziet kalm blijven (weet niet hoe bang je zelf bent). Verder spinnen niet uit de weg gaan maar hem er juist aan blootstellen, eerst bijvoorbeeld door een knuffel van een spin, dan een boekje lezen over spinnen, dan foto's bekijken van spinnen en vervolgens echte spinnen bekijken.

Mijn oudste dochter is doodsbang voor alles wat op wespen lijkt en insecten lijken volgens haar al snel op een wesp, ze kan zich al rot schrikken van een motje. Heb ik zelf veroorzaakt doordat ik heel schrikachtig heb gereageerd op wespen waar mijn dochter bij was, heel stom. Ik ben er zelf ook erg bang voor. Nu probeer ik gewoon rustig te blijven zitten en er helemaal niets op uit te doen. Als ze over wespen praat, stel ik haar ook niet gelijk gerust oid. Doe er gewoon net zo luchtig over alsof we over het weer praten. Ze is deze zomer wel minder bang voor zoemende dingen in het algemeen, nog wel erg bang voor wespen.