Stelt mijn gevoel zich aan?
Vorige keer toen ik ging merkte ik al dat het niet helemaal lekker zat, maar verer niks. Vanmorgen zei E 'niet gastouder'. Even later de naam van een meisje dat daar ook komt als kind, ook 2 jaar, ik noem haar nu N.
Toen ik haar vanmorgne afzette, ze al niet al te happy naar binnen ging, noemde ze die naam N weer. Ze trok ook een pruillip. Verschrikkelijk dat beeld, vooral als je het niet gewend bent. Toen ik zei dat ze vanmorgen al niet wilde en die naam noemde zei de gastouder owja een tijdje terug is N geduwd door iemand, maar zij denkt dat dat door E komt en wil daarom niks met E doen. E doet haar best (aldus) gastouder, gastouder zou dat ook doen zei ze. Alleen N roept dus nee E, of huilt als E voorbij loopt. Een andere keer gaat t wel beter. En als ze naar huis gaat krijgt ze wel een knuffel..
Ik weet dat het kinderen zijn, hoewel ik de leeftijd van 2 nu wel moeilijk in te schatten vind. Maar ik zie dus dat mn dochter er last van heeft. Het eerste wat ze zei toen ik binnen kwam 'N is weg'. Vind het ook jammer dat gastouder dit nu pas zegt (toen ik dat zei zei ze ow ik wist niet dat E daar last van had). Als ik weg ben doet ze het wel gewoon goed, en tis ook niet dat E daar op haar tenen loopt, ze heeft daar wel gewoon plezier. En ik weet dat E wel sfeergevoelig is, als er een baby of kind huilt benoemt ze dit en gaat ze bijv troosten. Dus mss is ze wel onder de indruk dat N zo doet, ongeacht of het tegen haar is?
Hoewel ik weet dat ik ook overbezorgd kan zijn, maar het zit me niet helemaal lekker. Zowel het 'gevoel' van E, als de reactie van de gastouder (in een opvang zitten verschillende kinderen met wie niet iedereen met elkaar kan opschieten, daar leert ze van)
R juni 2017
Y november 2018