@wolbol. De schuld van je schoonouders dus. Niet van de hond, niet van het kind.

Ik zou je kinderen er heen brengen, maar ik zou wel eerst met de gastouder je zorgen bespreken.
Als ze zoveel ruimte hebben daar is er vast wel een oplossing voor te vinden.
Of dat je eerst er even bij bent, of dat ze met het buiten spelen in de schuur zitten oid. Komt vast goed.
Klinkt voor de rest echt als een hele leuke plek.

Zelf ben ik ook gastouder en heb een jack russel. Een oudje. Kinderen mogen gerust van haar aan haar eten zitten, maar er staat ook de hele dag brokjes voor haar klaar. Ze kent geen vaste eetmomenten.

dat zeg ik toch ook niet. Het was zeker enkel de schuld van schoonouders. Juist omdat je een hond en een kind niet honderd procent kunt vertrouwen, heb je als baasje de verantwoordelijkheid om dit soort situaties te voorkomen. Maargoed, een mens is ook maar een mens...

Een gastouder kan ook even snel naar buiten lopen om iets te pakken, en een kleintje die de hond (en honden an sich) niet kent, loopt dat even naar de hond toe....Nee, ik ben genezen van honden. Maar kan mij voorstellen dat wanneer je enkel positieve ervaringen hebt, je er anders over denkt.

Jouw beeld is zo ver van de realiteit dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Ik doe het dan dus ook niet want ik merk aan mezelf dat ik er zelfs kwaad om word. Zo komen grote honden zoals die van mij aan een verschrikkelijke naam, thnx daarvoor..

Maar Steep, ze spreekt toch de waarheid? Dit is toch wat bij hun is gebeurd? Mijn peuter is dol op de hondjes van zijn oma, die breekt zijn eigen worstje doormidden om het aan hun te geven en ligt op de grond met ze te rollen maar soms in een onbewaakt moment haalt ie uit naar ze en die hondjes happen soms terug..

Het is niet de schuld van de hond maar van haar schoonouders. De hond krijgt de schuld omdat haar schoonouders niet goed hebben opgelet op hun eigen hond. Daardoor brengt ze nu haar verhaal de wereld in wat weer een streepje tegen is op de grote honden lijst. En ja, daar word ik doodmoe van, van hondeneigenaar en die niet weten wat ze aan het doen zijn.

Ik snap wat je bedoeld, dat zal ongetwijfeld het geval kunnen zijn maar je kunt dus niet iedereen vertrouwen dus icm grote honden. Daarnaast had een vriendin van mij toen we kleiner waren een rotweiler ook, zijn karakter veranderde ook ineens en werd zij in haar kuit gebeten. Terwijl haar ouders al jaren rotweilers hadden.

Ik snap wolbol wel. Misschien is het niet de realiteit maar ik zou mij er ook niet prettig bij voelen dat een gastouder twee honden heeft. En daarom zou ik het niet doen. Ik zou mijn kind daar met een gerust hart achter willen laten en dat zou ik zo niet kunnen. Dan hoeft het niet eens de realiteit te zijn maar je gevoel kan ook gewoon niet goed zijn. En ja, in veruit de meeste gevallen ligt de fout bij de eigenaar maar die ken je eigenlijk ook niet goed en het blijven dieren die onvoorspelbare dingen kunnen doen..

???? Wat moet ik nu zeggen steep. Wat reageer jij overtrokken zeg. Welk beeld heb ik dan?

Ik zeg toch dat het de schuld is van de baas in kwestie, in hoeverre je van schuld kunt spreken? Ik zeg toch niets kwaads over de hond. Of ik mis iets in het hele verhaal...
Kijk, niemand of niets honderd procent te vertrouwen. Daar moet je mee leven, jij, ik, iedereen...ik vertrouw een kat, konijn of weet ik het, ook niey. Maar die brengen minder schade toe doorgaans, dan een hond. Mijn nichtjes hebben beide een naar litteken in het gezicht, doordat de hond beide keren op het kind is gesprongen. Het is puur de grootte en kracht wat mij een hond anders maakt dan e.g. een kat.

Ik heb zelf gewoon slechte ervaringen met een hond, en ik ben zelf ook bang voor honden, mijn hele leven al. Mijn oudste heeft afgelopen jaar een keer schreeuwend en huilend door het bos gerend, en ik er huilend achteraan, omdat een hond met hem wilde spelen....en hij is er heel bang voor, en is gaan rennen. Hond dacht dat hij wilde spelen toen hij ging rennen. Het baasje liet de hond vrolijk door rennen, en riep hem of haar niet terug. Heel naar was dat.
Kijk, Ik ! houd niet van honden, maar ik geef toch niet af op honden?

Ben heel benieuwd welk beeld ik volgens jou heb, wat kennelijk totaal afwijkt van de realiteit.

Ik zou me iig niet laten leiden door het ras van de honden. Ik heb altijd geleerd hoe kleiner, hoe feller. Ja, groot kan lomp zijn, maar dat probleem heb ik ook en toch durven mensen hun kinderen bij mij op schoot te droppen.

Als de rest zó perfect is en er is een stal waar de honden kunnen blijven zolang jouw kinderen er zijn, zou ik me daar ook niet schuldig om voelen en er gewoon voor gaan.

Eens, ik heb ook niet het idee dat Wolbol het 'op de hond wil afschuiven' ofzo, of het beeld van honden slechter wil maken. Ze geeft alleen aan dat een ongeluk in een klein hoekje zit, en dat je nooit 100% zeker kan weten dat de eigenaren altijd 24/7 goed opletten.
Nu denk ik persoonlijk wel dat gastouders met grote honden extra alert zijn op hun honden en op de kindjes, zeker als ze al meer dan 20 jaar ervaring hebben. Ik zou het dus persoonlijk in geval van TO zeker wel aandurven.

Nee Steep, dat zeg ik helemaal niet!! Waarom beweer je zoiets, terwijl ik meerdere malen aangeef dat het NIET de schuld is van de hond....
Kennelijk zit het jou wel heel hoog, omdat je wellicht bevooroordeeld bent mbt reacties op grote honden.

En wat bedoel je met die laatste zin precies? Dat de eigenaar een slecht baasje is wanneer de hond een dergelijk bijtincident veroorzaakt?

Ik vind een bouvier er best schattig uitzien eigenlijk haha. Ben ik nu de enige?

Het klinkt als een geweldige gastouder. Ik zou alleen niet weten of ik mezelf prettig zou voelen als ik mijn kinderen daar zou moeten afzetten. Dat is enkel gebaseerd op mijn eigen angstgevoelens niet op de hond, baas of kinderen.

Ik denk dat mensen die geen honden gewend zijn altijd angstiger reageren dan als je dat wel gewend bent. Ik vind bv katten eng en onbetrouwbaar.
Je moet honden kunnen lezen als eigenaar.
Ik vertrouw mijn hond helemaal en weet wanneer ze iets niet prettig vindt.
Als die mevrouw al 20 jaar kinderen opvangt en zij daar honden bij heeft dan weet ik zeker dat zij haar honden perfect kan lezen.

Ik zou het niet doen, ik hou niet van honden. Die haren op je kleren en aan je te likken en te doen.
Nu ben ik ook echt allergisch voor honden dus dat speelt natuurlijk mee.

Ik zou het zonder twijfel doen. Wij hebben zelf ook een hond en ze groeien met allerlei beesten op dus dat zal wel schelen denk ik. Die mensen zullen vast regels hebben wat de kinderen wel en niet mogen en kunnen met de honden. Hier moegen de kinderen ook nooit in zijn mand gaan zitten en niet aan zijn eten komen. Hij heeft gewoon zijn eigen plek net als wij dat hebben en ik wil dat ie rustig kan eten. Ik kan me zo indenken dat die mevr de honden eten geeft waar de kinderen misschien niet kunnen komen. Verder moet je inderdaad in de buurt blijven maar ik denk dat dat wel goed zit.

Ik zou er ook neit eens over nadenken maar gewoon doen. Klinkt als een geweldige plek, en die honden zijn kinderen gewend, die mensen zijn toch al gastouder? Ik zou er geen enkel probleem mee hebben.
Ik heb ook honden en pas ook op de kids van vriendinnen. Hier is het zo dat de kleinste met rust gelaten moet worden, hij houdt gewoon niet van kleine kinderen maar mijn Labrador is een lieverd. Die vind alles leuk en goed.

Ik zou het niet doen, maar ik heb zelf dan ook helemaal niets met honden en ben er zelf ook bang voor. Als je zelf gek bent op honden kan ik me voorstellen dat je het geen probleem vindt.

Hier ben ik het mee eens. Als het goed is vermijd die vrouw alle eventuele risico's en kan ze haar honden lezen. Mijn zoon zou achter elkaar gegaan zijn!
Wij hebben hier ook een super lieve hond, maar ik bescherm mijn kind voor de hond en andersom. Dus niet storen tijdens het eten, mand is van de hond, de hond met rust laten.
Mijn ouders hebben een klein hondje, en die gaat altijd naar de keuken als onze zoon daar is. We hebben gewoon aan het gedrag gezien dat het hondje super zenuwachtig word van ons zoontje. Nouja, dan niet, toch?

Super bedankt voor al jullie reacties! Naar aanleiding daarvan heb ik een mail naar de gastouder gestuurd met nog wat vraagjes omtrent haar benadering van de situatie kind plus hond en ervaring. Op basis daarvan hebben we besloten het te proberen. Eerst zonder honden en na een tijdje, als we elkaar beter kennen langzaam af en toe met de honden buiten zodat iedereen aan elkaar kan wennen en in zijn normale habitat kan blijven.

Wat fijn dat de GO er zo instaat! Klinkt als een goede oplossing.

Klinkt goed Charles! Leuk!