Kinderwens
Ik zit laatste weken zo te piekeren.. Mijn kinderwens is altijd nihil geweest. Heb altijd geroepen een kindje vooral interessant te vinden, om te kijken in hoeverre genen worden doorgegeven, of 3 generaties dezelfde karaktereigenschappen hebben bijv. En het leek me altijd interessant om een kind proberen 'slim' op te voeden of zelfs 'genderloos' (Let op; dit riep ik toen ik 18 was... Niet gelijk over die ene zin struikelen nu, ik zou zoiets nooit doen, maar toen leek het me wel interessant)
Nu woon ik ruim een jaar samen en sinds mijn relatie met mijn vriend, is er een kinderwens ontstaan. Wensje. Eentje. Alleen ik maak mezelf helemaal gek. Wil ik wel écht een kindje, of wil ik het voornamelijk voor m'n vriend? En ga ik wel een goede moeder worden, als ik pas sinds een jaar een kinderwens heb? Ik twijfel überhaupt of ik wel een goede moeder zou zijn.. Ik kan ook helemaal geen redenen geven, waarom ik een kindje wil. Ja, om de genen van mijn vriend en mij door te geven en (in mijn hoofd..) een briljant, belachelijk schattig en leuk kind op aarde te zetten. Maar verder.. Ik heb nooit met poppen gespeeld, krijg geen rammelende eierstokken of vlinders in de buik bij 't zien van een kind etc.
Meh ik maak mezelf gek volgensmij! Rationeel weet ik dat de capaciteiten van een moeder, niet samenhangen met een al dan wel of niet bestaande kinderwens, maar is de reden van een kinderwens niet belangrijk?