He hoi,

Ik ben in 2011 begonnen aan de Master en die zou 2 jaar duren. Ik ben nu al 3,5 jaar verder en ben nog niet afgestudeerd, ben in de studieperiode bij mijn ex weggegaan, ben 2 keer gewisseld van baan en ben gaan samenwonen aan de andere kant van het land met mijn nieuwe vriend. Oftewel: studeren was wel het laatste waar ik tijd voor had of zin in had.
Ik heb afgelopen oktober de draad weer opgepakt en ik was lekker bezig, heb alle credits gehaald voor alle prestaties en mijn praktijkgerichte onderzoek deel 1. Nu blijkt dat ik vanaf dit studiejaar val onder cohort 2014 en dat mijn praktijkgerichte onderzoek niet meer geldig is, ik moet helemaal opnieuw beginnen terwijl ik al voor 3/4 klaar ben. Opnieuw beginnen houdt in: 3 kennistoetsen maken over statistieke onderwerpen, waar ik echt van gruwel. Ik moet dan echt flink aan de studie en dan nog is het maar de vraag of ik het haal. En ik moet mijn hele onderzoek opnieuw doen.

Ik heb echt een partij keihard zitten janken, ik wil het gewoon niet meer, ik was zo gemotiveerd om het af te ronden en nu dit.....

Ik heb een goede fulltime baan, ik ga niets meer verdienen als ik mijn master afrond, er verandert niks in mijn weksituatie. Dus eigenlijk vind ik dat ik moet stoppen, ik wil deze ellende niet meer, ik wil gelukkig zijn en niet elk weekend en elke vakantie denken: o fuck die studie moet ook nog.

Ik voel me zo'n opgever als ik nu de handdoek in de ring gooi, maar ik kan het echt niet meer opbrengen.
Mijn vriend is een enorme doorzetter is alles en die vilt me echt als ik zeg dat ik wil stoppen, hij gaat dit echt heel erg lastig vinden om te verkroppen en dat vind ik dan ook weer moeilijk, ik wil niet opgeven, maar ik zie het echt niet meer zitten. Herkenbaar voor iemand?