Ik weet al dat ik moeder wil worden sinds mijn 16e ofzo. Ik ben nu 28 en vrijgezel, ik heb voor mezelf wel besloten het dan desnoods idd wel alleen te doen, liefst met een goede vriend of wellicht zelfs een homo-stel. Het geeft mij wel rust dat ik dit voor mezelf besloten heb, dan heb ik tenminste geen haast om aan de een of andere klojo te blijven plakken alleen omdat ik graag een kind wil.

'Liefst met een goede vriend', bedoel je dan puur voor zijn donatie of omdat je de opvoeding en zorg wilt delen?

Dat laatste. Ik wil idd wel gewoon nog een ouderfiguur in beeld.

Ik ben zelf met maar een ouder opgegroeid en ik heb toch wat gemist vind ik. Mijn moeder had een mening en daar moest ik me naar vormen, er was geen ruimte voor overleg of discussie. Met twee ouders zou dit toch anders zijn denk ik, die verschillen zelf ook wel eens van mening.

Ik zou er dus nooit voor kiezen.

Eens met Marin, maar ik ben dan ook een bewust alleenstaande moeder ;-)

Mijn dochter is nu ruim 1 en het gaat hartstikke goed. Het valt me ook reuze mee hoe zwaar het is (tot nu toe). Mijn dochter kan de donor ontmoeten als ze 16 is en ik heb al wat gegevens over de donor opgevraagd, in die brieven staat best veel informatie.
Ik ben ontzettend blij met mijn keuze om dit in mijn eentje te gaan doen en wie weet kom ik nog een leuke man tegen in de toekomst.

En ik werk 3 volle dagen, dus ben ik 4 volle dagen samen met mijn dochter. 2 dagen naar het kdv wat ze super leuk vindt en 1 dag passen opa en oma op.
Dus fulltime werken hoeft niet perse en we komen prima rond.

Ik had het wel gedaan denk ik, maar had dan wel heel goed in mijn omgeving rondgevraagd in hoeverre ze me zouden kunnen helpen.
Met het sociale vangnet zoals ik het nu heb zou ik het alleen kunnen denk ik.

Wat leuk dat er een bewust alleenstaande moeder reageert trouwens, dat zie ik nu pas! Wat fijn dat het allemaal zo goed gaat

Volgens mij ken ik jou van een ander forum en heb ik je op Facebook! Jouw dochter is iig op dezelfde dag jarig als dat meisje en jouw naam hier lijkt ook overeen te komen. Kan niet missen eigenlijk (en zo ja, leeeeuk!) Ik moest ook aan je denken bij dit topic en dat bedoel ik juist positief.

Klopt helemaal!! Leuk :-D

Ja ik zou het alleen aan gaan. Mijn kinderwens staat ook los van mijn relatie. Helaas heb ik nu te dealen met verminderde vruchtbaarheid (niet van mijn kant uit overigens). Dus ik moet nog even kijken wat de opties zijn. Ik sta er wel open voor.

Wat leuk om jouw reactie te lezen Lou, en fijn om te lezen dat het zo goed gaat als alleenstaande mama!

Ik ben het helemaal eens met Marin haar reactie op de vorige pagina, ik sta er zelf net zo in.
Heel kort door de bocht is het bij mij zo dat ik al van kleins af aan 1 wens heb, en dat is moeder worden. Vroeger in vriendschapsboekjes kon je schrijven wat je later wilde worden, en ik vulde daar als klein meisje standaard in "moeder".

Nu ben ik toevallig alleen, en mocht dat over een jaar of 3 nog zo zijn, dan ga ik me zeker verdiepen in de mogelijkheden om alleenstaande moeder te worden. Omdat ik weet dat ik een groot vangnet om me heen heb, en het kindje ontzettend veel liefde kan geven, vind ik de keuze niet meer of minder egoïstisch dan wanneer een stel voor een kindje kan gaan.
Natuurlijk kan een kindje een vaderfiguur missen, maar als ik nu zie bij vrienden van mij, die net uit elkaar zijn en waarvan het kindje nu het middelpunt is van alle ruzies, dan vind ik alleenstaande mama niet persé slechter voor een kind...

Lou als ik zo brutaal mag zijn.... heb jij je kindje gekregen met behulp van een bekende donor of onbekende?
Ik werd door een collega dus gewezen op de zweedse website Cry donor, was laatst ook op het rtl nieuws. Gister even bekeken, maar ook snel weer afgesloten.... nog even te vroeg, ik onthoud de website wel voor over een jaar of 3

Dat is de Deense donorbank die je bedoelt ;-)


Ik heb een onbekende donor via het ziekenhuis. Als mijn dochter 16 jaar is kan ze hem ontmoeten en we hebben
een brief van de donor die hij heeft geschreven/ingevuld. Ik weet uiterlijke kenmerken en zelfs zijn beroep/karaktereigenschappen en zijn motivatie om te doneren.

en hoe gaat zoiets dan in z'n werk?
Je gaat naar je huisarts, vertelt over je wens en die stuurt je dan door naar het ziekenhuis ofzo?
En zij bemiddelen dan? Of krijg je een map mee met info over mogelijke donors?
En is dat een lang traject geweest?

Ik heb geen flauw idee hoe zoiets in zijn werk gaat

Ja, even naar de huisarts voor een verwijzing en je staat langere tijd op de wachtlijst. Dan gesprek en echo met de fertiliteitsarts en daarna nog een gesprek met een psycholoog of maatschappelijk werkster. Daarna hoor je of je door bent en kun je beginnen.
Tijdens het eerste gesprek heb ik 2 donoren uitgekozen, maar op zich heb je niet veel te kiezen. Ze kijken naar je eigen uiterlijke kenmerken. Kleur ogen/kleur en soort haar enz...
Op dit moment duurt het in sommige ziekenhuizen zo'n anderhalf jaar voor je aan de beurt bent.

Zijn daar ook (veel) kosten aan verbonden eigenlijk?! Vraag ik me ineens af.

Ik zou misschien wel willen als ik alleenstaand zou zijn maar dat zou wel betekenen dat ik 40 uur zou moeten gaan werken. Dat zie ik (met een kind) niet zitten dus dan was het er waarschijnlijk toch niet van gekomen.

Bedankt voor de uitleg Lou.
Je hebt het over gemiddeld 1,5 jaar wachtlijst, maar is dat vanaf het moment dat je daadwerkelijk door bent? Dus na het hele traject van psycholoog,maatschappelijk werk etc? Hoelang is duurt zo'n geheel traject ongeveer in totaal?
En ik ben inderdaad ook wel benieuwd wat zoiets nou kost of hoe dat met vergoeding gaat?

En kun je dan voor zowel een anonieme als niet-anonieme donor kiezen?
Een hoop vragen, maar ik ben wel erg benieuwd naar dit traject...

In Nederland is een anonieme donor niet meer mogelijk dacht ik. In België nog wel.

Ik weet niet, misschien zou ik er wel voor kiezen als ik al halverwege de 30 was, ik geen partner zou hebben en echt heeeel graag een kindje wilde.
Waarom dan niet? Als je het kunt bolwerken om alleen een kind op te voeden, dan zou ik er denk ik wel voor gaan.

Ik heb nu ouderschapsverlof, werk 24 uur en kan rondkomen. Over een paar jaar ga ik 28 uur werken en dan is het helemaal goed te doen.

Kosten; 160 euro per inseminatie (in Utrecht). Begin maar met sparen ;-)
En voor mij reiskosten, dat tikt ook aan.

Het is sowieso voor een alleenstaande moeder aan te raden wat geld achter de hand te hebben. Je leeft op 1 salaris.

Wachtlijst is vanaf aanmelding. Maar verschilt tussen de ziekenhuizen/klinieken.

Je kunt ook aan wederkerigheid doen. Dan sta jij eitjes af voor een andere moeder/stel en jij ontvangt zaad uit de zaadbank. Bij Kliniek Geertgen werken ze veel met wederkerigheid. Als beloning schuif je flink op op de wachtlijst en ben je sneller aan de beurt.

Nee, anonieme donoren bestaan in Nederland niet meer sinds 2004. Dat vind ik een goede zaak!