16 Mrt 2015 08:55 door Biechtje
Bedankt voor alle reacties!
Wat betreft het stuitten op dat Whatsapp gesprek, ook al ben ik geen verantwoording schuldig: vriend zijn telefoonwekker ging, hij stond onder de douche, ik zette de wekker uit, ik unlock de telefoon om zijn andere wekker uit te schakelen en kwam gelijk in het Whatsapp gesprek. Na wat vage zinnetjes die ik snel las werd ik benieuwd wat eraan voorafging. Heb heel snel moeten lezen, maar las al gauw genoeg iets over foto's en dergelijke, die niet kunnen vinden, waarna ik eigenlijk helemaal van slag raakte. Heb niks gezegd omdat we beiden op het punt stonden om weg te gaan. Het enige wat ik dacht: Tsja, eigen schuld.
Het ging tussen ons al niet goed. We leefden heel erg langs elkaar heen. Vriend was ongelukkig, miste seks, genegenheid, voelbare liefde. Allemaal van mijn kant, ik ben te afstandelijk. Ik was ook niet helemaal gelukkig, ik miste ook zat dingen, maar vond het allemaal wel prima om zo door te gaan. Hij heeft aangegeven dat de gesprekken met die vrouw pure lust waren, hetgeen hij mist tussen ons. Voor mij is hij een duidelijke grens over gegaan. Altijd heb ik geroepen dat zoenen vreemdgaan is, maar damn.. deze 'variant' kan ook ontzettend pijnlijk zijn.
We hebben een goed gesprek gehad. Gaan niet uit elkaar, maar gaan beiden keihard werken om elkaar weer terug te vinden. Het enige wat ik een beetje mis is flinke berouw bij vriend. Hij vind het allemaal vreselijk wat hij heeft gedaan, maar omdat het voortkomt uit iets waar ik een groot aandeel in heb, heb ik het idee dat hij een deel zo snel mogelijk wil vergeten en vergeven. Ik kan dat niet zomaar. Ik wil veel weten (Whatsapp gesprekken zijn al verwijderd), maar hij doet er soms te luchtig over. Ik wil graag zien dat hij voor me vecht, iets probeert 'goed te maken'.. hij heeft toch een deel vertrouwen terug te winnen.