Hier het biechtje dat doorverwezen was naar de praktijkondersteuner.. Pff heb spijt dat ik gegaan ben.. Heb er echt niks aan gehad en voel me er alleen maar rotter door.
Voelde me totaal niet begrepen en ze bleef maar doorgaan over andere dingen die er nu totáál niet toe doen of gewoon te simpel gedacht, ondanks dat ik dat aangaf..
Vertelde waarom ik thuis mijn masker niet kon afzetten (Woon tijdelijk bij mijn ouders), "ja nou ik zou als eerste zo SNEL mogelijk weggaan hoor en een eigen woning zoeken" ..Tja euhm lekker makkelijk zonder werk, en een sector waarin bijna geen werk te vinden is, dus mijn toekomstige woonplaats af gaat hangen van waar ik werk vind.. "Tja al huur je maar een kamer samen met iemand toch?" ...
Vervolgens bleef ze maar doorgaan over dat dingen uit het verleden vást nog wel meespeelden ook, wederom aangegeven dat dat nu helemaal niet speelt en ik daar niet voor kwam.
En toen ik aangaf aanstaande vrijdag een sollicitatie in België te hebben klonk het bijna verwijtend "Deze vrijdag al?" alsof ze wilde zeggen "Wat kom je hier doen dan"
En ze vond dat ik sociale dingen moest ondernemen om een netwerk hier op te bouwen, terwijl ik net daarvoor uitgelegd heb dat ik zsm werk hoop te vinden, wáár dan ook en dus ook ga verhuizen op korte termijn.
En ik kreeg de tip mijn gevoelens etc op te gaan opschrijven.. Ging ze vervolgens vragen of ik wist wat chronologisch was
Heb nu voor over 2 weken een test staan, Mirro screening ofzo, om te kijken of ze me moet gaan doorverwijzen. In de tussentijd geen afspraak. Heb nu alleen sterk te neiging om af te bellen.. Het lijkt allemaal zo zinloos, zeker nu ik druk aan het solliciteren ben. Heb ergens echt spijt dat ik naar de huisarts ben gestapt, waar ik nu behoefte aan heb kan ik nu toch niet krijgen en het heeft voor mijn gevoel weinig nut om nu dingen op te zetten omdat ik toch binnenkort hoop te verhuizen.