Wat fijn dat het beter gaat met jouw moeder. Goed dat je aan jezelf denkt en niet gaat werken.

Dank jullie wel. Ik heb vandaag een ziekte dag gehad. Emotioneel ben ik een wrak maar begin het wel een plek te geven.
Mijn moeder doet het goed alleen beseft ze zich niet helemaal wat er gebeurt is maar ook niet dat een volgende keer fataal kan zijn.
Ook mijn familie wil het niet in zien en boks ik op tegen mensen die graag hun kop in het zand steken.

Ze heeft helaas toch een complicatie eraan over gehouden. Gezien haar toren hoge bloeddruk vermoed ik dat dat de boosdoener is van de trombose in haar halsslagader. Ze weet zelf niet goed wat het inhoud alleen dat ze nu nog meer medicijnen krijgt.
Ik ben vandaag te hard geweest maar ik kon niet anders. Ze heeft een ntbr beleid gekregen en dat betekent dat ze dus niet meer gaan reanimeren. Logisch want ze zou er nooit goed uit kunnen komen. Echter heeft zij er veel moeite mee en wilt wel gereanimeerd worden zonder zich te realiseren wat de gevolgen zijn. En dan sta je daar als dochter met medische kennis je moeder uit te leggen wat het allemaal in houd en waar ze over moet nadenken ect.
Op dit soort momenten wilde ik dat ik die kennis niet had gehad.

Nu ook met de trombose. Ik heb haar naar arts verwezen voor uitleg. Ik kan het uitleggen maar weiger in dit geval. Mijn zus ziet mij sowieso al als boeman.

Wat vervelend dat je het gevoel hebt zo tegen iedereen op te moeten boksen Nonnevot, heel rot dat ze je blijkbaar niet serieus nemen. Sterkte met de hele situatie, hopelijk kan een arts wel tot je moeder en de rest van je familie doordringen.

Je hebt het goed aangepakt. Rustig blijven en voor haar denken. soms moet je ff de regie over nemen.

Wat kan er in een paar dagen tijd toch veel veranderen. Sterkte met alles, je doet het prima.