Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Mijn bevallingsverhaal

<<

Anoniem92

Bericht 09 Jan 2015 09:58

Mijn bevallingsverhaal

Voor wie er in geïnteresseerd is!

Ik heb me, voorafgaand aan de bevalling, ontzettend druk gemaakt over hoe en wat met onze oudste dochter. Uiteindelijk is dat allemaal goed gekomen, per toeval!

Op vrijdagmiddag 2e kerstdag hebben we onze oudste dochter naar mijn ouders gebracht, een uur verderop, ze wilde graag logeren. Inmiddels was ik 38+5 zwanger. Prima, en omdat het zulk slecht weer was had ik voor de zekerheid wat extra setjes kleding in haar koffertje gedaan.

S'avonds thuis had ik al steeds hoofdpijn en duizeligheid, voornamelijk bij het opstaan. Ook had ik veel vocht in mijn hoofd zitten, alles was opgezwollen en een hoofd vol watten zo voelde het. De volgende ochtend ben ik lekker lang in bad gegaan, en hoewel ik nog steeds duizelig en opgezwollen was, gingen er geen alarmbellen rinkelen. Totdat ik in bad lag, een tijdschrift te lezen, en ik dik 25 minuten alleen maar een waas heb gezien. Heel eng, net alsof alles om me heen geblurd was. Ik heb mijn vriend gevraagd te komen, en het licht uit te doen maar het hielp niks. Uit bad de vk gebeld, die zou terugbellen. Ondertussen was mijn hand gaan slapen en mijn tong gaan tintelen, dus de vk vroeg of we langs konden komen om urine in te leveren. Heel fijn, ware het niet dat het die dag ontzettend gesneeuwd had! Ik had mijn ouders dus al gevraagd om niet te gaan rijden zo met dochter, en ze hebben haar heel wijs nog een nachtje gehouden.

Bij de vk aangekomen schrok ze me te zien, en vooral van mijn opgezwollen gezicht. Ik heb urine ingeleverd en daar kwam niks negatiefs uit, maar ze heeft me toch doorgestuurd voor een ctg naar het ziekenhuis. Aangekomen in het ziekenhuis aan de ctg gegaan, waar ik steeds een onderdruk van 90 of hoger had. Niet heel erg hoog, maar wel tegen een zwangerschapsvergiftiging aan. De gynaecoloog kwam en zei gelijk dat ik de volgende ochtend terug mocht komen om ingeleid te worden, de baby was er klaar voor en ik had 3 cm (dus het kon zonder ballon of iets, gelijk vliezen breken). Bizar, want de dinsdag ervoor zat ik echt potdicht nog, dus ik had die 3 cm niet verwacht! Gelijk mijn ouders gebeld dat ze de dag erna wel zouden horen wanneer ik bevallen was, en dan zouden ze komen met dochter. Kwam godzijdank toch nog alles goed qua opvang, en dochter heeft geen idee gehad!

Zondagochtend, 8 uur. Ik was precies 39 weken, alles was ingesneeuwd of gevroren en we hebben serieus met kokend water de deuren van de auto moeten openen :smile:

Aangekomen in het zh mochten we naar een verloskamer, waar uiteindelijk om 9.45 uur ongeveer mijn vliezen werden gebroken. Hier bleek dat ze gigantisch in het vruchtwater had gepoept, dus dat ik sowieso 8 uur moest blijven. Maar dat was al de bedoeling, want met zwangerschapsvergiftiging en hoge bloeddruk moet je 24 uur blijven. Ze hebben gekeken wat het vliezen breken deed en daarna zouden ze weer komen. Uiteindelijk rond 12en is gebleken dat mijn weeën niks deden, en ik nog steeds op 3 cm ontsluiting zat. Wel vond ik ze al steeds zwaarder om weg te puffen dus ik wilde graag een ruggenprik. Anesthesist gebeld, die heeft een extra anesthesist opgeroepen. Ik moest een infuus voor de weeënopwekkers (de assistente zei ja ik sta erom bekend dat ik er een zooitje van maak met infuus prikken hoor! Muts prikte nog 2x mis) en een katheter ivm ruggenprik. Die katheter kreeg ze serieus, terwijl ik in mijn weeën zat, niet langs het hoofd van onze dochter (die er ondertussen de antenne afwipte die op haar hoofd was geplaatst) en ze heeft 4-5 keer geprikt. VRESELIJK.

Uiteindelijk trok ik het zo slecht dat ik vroeg waar de ruggenprik bleef, op dat moment werd de gynaecoloog gebeld dat er een spoedoperatie was en de ruggenprik dus niet door kon gaan. De horror, precies het scenario als bij onze oudste. Uiteindelijk heeft ze een pijnstillende prik in mijn been gegeven rond 13 uur, en raakte ik helemaal high middenin mijn weeënstorm. Ik zat om 13 uur nog op 3-4 cm, dus ze hebben ons alleen gelaten. Om half 2 heb ik, onder het genot van Catfish op mtv haha, overgegeven. Dit keer wel netjes in het bakje :palm:

Gelijk na het spugen kreeg ik zulke erge weeën dat mijn laken en buik op en neer gingen, aan een stuk door, ik ging door de grond! Na een wee of 2/3 had ik eindelijk genoeg kracht verzameld om te gillen naar mijn vriend dat hij verdomme toch eens op die bel moest drukken, en gelijk stond de gyn binnen. Die zag wat er aan de hand was en is gelijk aan het voeteneind gaan zitten. Uiteindelijk na een 3 kwartier weeënstorm, waarin ik dood ging en geen oog kon openen zo high was ik, en 14 minuten persen is onze dochter Kate geboren. Nog 14 minuten later is de placenta losgekomen en ben ik gehecht.

Zo heb ik dus in een uur tijd voor mijn gevoel mijn hele bevalling gedaan. Omdat ik zo zen was had mijn vriend het idee dat het een eitje was, maar ik was zo zen omdat ik niet meer kon denken van de pijn, en het was het verschrikkelijkste uur van mijn leven. Zó blij dat ik het nooit meer hoef te doen!

Ik heb er uiteindelijk maar een klein scheurtje aan overgehouden, dat ze puur voor het nette heeft gehecht.

Giller was nog wel dat ik eigenlijk overal foto's van wilde, vooral van het moment dat ze geboren zou worden. Maar omdat het zo snel ging, kon mijn vriend echt niet weg en hebben we dus geen foto's daarvan. Lief dat hij is, heeft mijn vriend wel foto's genomen van de ravage tussen mijn benen achteraf .. tja :eyes: wel heel lief haha!
<<

Patsy

Bericht 09 Jan 2015 10:34

Re: Mijn bevallingsverhaal

Dat klinkt heftig zeg, op het laatst. Apart zeg dat het er voor je vriend zo rustig uitzag terwijl jij kapot ging van de pijn.

Heeft Kate geen vruchtwater binnengekregen? Hoe voel jij je nu, lichamelijk en geestelijk?

Grappig dat je vriend die foto gemaakt heeft, komt die op canvas boven de bank ;-)?
<<

Gijs.

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3164

Geregistreerd: 13 Apr 2014 09:04

Bericht 09 Jan 2015 10:49

Re: Mijn bevallingsverhaal

Hahaha wat hilarisch dat je vriend die foto heeft gemaakt!

Klinkt verder wel als een heel heftige bevalling joh. Hoe gaat het nu met jou?
I made a wish and you came true
L. 22-01-2012 M. 16-05-2014
<<

Anoniem92

Bericht 09 Jan 2015 11:00

Re: Mijn bevallingsverhaal

Ja Kate heeft gigantisch veel vruchtwater binnen gekregen, al gaat het nu wel beter. Ze gorgelt nog steeds dagelijks wel slijm op maar ik weet niet zo goed of dat nog kan zijn vh vruchtwater?

Ja mijn vriend vond me juist heel stoer en daar waar ik normaal toch best vloek en tier was ik nu helemaal in gedachten verzonken.

Die foto heb ik idd uitvergroot voor boven de bank, gezellig! Met recht een kijkdoos!

Gijs, het gaat heel goed. Fysiek was de bevalling minder heftig dan bij lois. Enige waar ik last van heb gehad is mijn blaas, ik plas nogal eens in mn broek al is het 100x minder dan de eerste dagen na de bevalling, toen heb ik echt gehuild van schaamte. Ik begin mentaal ook weer de oude te worden gelukkig, en dat heeft vooral zn weerslag op de oudste, die is wat meer relaxt ook.
<<

Annie24

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1405

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:22

Bericht 09 Jan 2015 12:31

Re: Mijn bevallingsverhaal

Weten ze waar je lichamelijke reactie in het bad vandaan kwam?

Als ik het zo lees klinkt het precies zoals mijn migraine aanval die ik had toen mijn bevalling begon. Die aanval duurde alleen totdat Y. er uit was :laughcry:

Verder vind ik de rest van je verhaal ook behoorlijk heftig om te lezen omdat ik er veel herken van mijn eigen bevalling.

Geniet in ieder geval van je meisjes!
Afbeelding
<<

Studiebol

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5084

Geregistreerd: 01 Sep 2013 13:19

Bericht 09 Jan 2015 12:35

Re: Mijn bevallingsverhaal

Vind het nog best een heftige bevalling hoor Parel!
Maar fijn dat jullie nu opknappen en dat jij ook beter in je vel zit!
:heart: :heart: 2011
<<

Anoniem160

Bericht 09 Jan 2015 13:15

Re: Mijn bevallingsverhaal

Komt toch nog wel over als een heftige bevalling, Parel. Jammer dat je nu geen foto's hebt van het moment dat K. geboren is, was er geen verpleegkundige bij die dat kon doen? Daar heb je natuurlijk achteraf niks meer aan, maar bij ons was dat wel zo, wij als ouders hadden wel wat anders te doen dan foto's maken. Lief dat je vriend toch nog een foto heeft gemaakt, ook al zal dat er vast geen zijn die je vaak zult bekijken :laughcry:

In ieder geval fijn dat jij en de kleine nu allebei weer aan het opknappen zijn! Nu lekker genieten!
<<

Gijs.

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3164

Geregistreerd: 13 Apr 2014 09:04

Bericht 09 Jan 2015 16:07

Re: Mijn bevallingsverhaal

Krijg je nu therapie tegen je verzakking? Of een operatie ofzo? Lijkt me heel lastig dat je nu nog zo'n fysiek probleem aan de zwangerschap hebt overgehouden...

Ik heb dat trouwens ook gehad met die foto's bij de geboorte van Mats. Ik wilde zo graag foto's hebben van het proces, maar door de snelheid is het er niet van gekomen. Pas toen de navelstreng er al lang en breed af was, is de eerste foto gemaakt.
I made a wish and you came true
L. 22-01-2012 M. 16-05-2014
<<

Anoniem92

Bericht 09 Jan 2015 20:05

Re: Mijn bevallingsverhaal

Annie, het klonk er idd wel naar, ik heb alleen nooit migraine gehad en toen ik bevallen was het gelijk weg. Ik hield wel heel veel vocht vast, waaronder veel bij mijn ogen.

Ik krijg er sowieso vanaf volgende maand bekkenfysiotherapie voor, Gijs. Vanuit daar gaat ze kijken hoe het met me is gesteld en wat eraan te doen is. In principe gaat het nu wel goed, niet heel veel slechter dan na L. In het ergste geval inderdaad een operatie, maar dan mag je echt weken niks doen en dat is gewoon nu niet haalbaar met 2 kleine kinderen..

Het was inderdaad een vrij heftig verloop, de bevalling. Maar hee het zit er weer op, en het gaat goed met ons, dus we mogen niet klagen.
<<

Chaos

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2213

Geregistreerd: 24 Dec 2013 22:54

Bericht 09 Jan 2015 20:10

Re: Mijn bevallingsverhaal

Klinkt inderdaad best heftig Parel, maar fijn dat je je goed voelt en het goed gaat met jullie! Hopelijk heb je de operatie niet nodig.
Afbeelding

I & N juni 2010
<<

Viva

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2509

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:42

Bericht 09 Jan 2015 20:33

Re: Mijn bevallingsverhaal

Haha, vooral je laatste zin ook. Klinkt niet als een geweldige bevalling, maar fijn dat je er nu voor altijd vanaf bent ;-)
Rot van je blaasprobleem, hopen dat dat beter gaat komen.
<<

Anoniem166

Bericht 09 Jan 2015 21:03

Re: Mijn bevallingsverhaal

Klinkt als een heftige bevalling, Parel. Gelukkig heb je het achter de rug.

Ik vind het trouwens ontzettend leuk om te lezen dat jij zo plotsklaps weer zo lekker in je vel zit. Word er gewoon blij van om te lezen dat het weer een stuk beter gaat.
<<

Gijs.

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3164

Geregistreerd: 13 Apr 2014 09:04

Bericht 09 Jan 2015 21:35

Re: Mijn bevallingsverhaal

Hopelijk dat de fysio je dan al genoeg kan helpen, Parel!
I made a wish and you came true
L. 22-01-2012 M. 16-05-2014
<<

_Lana_

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2715

Geregistreerd: 01 Sep 2013 10:19

Bericht 09 Jan 2015 23:47

Re: Mijn bevallingsverhaal

Haha sorry, die laatste zin is inderdaad echt hilarisch!

Maar dat klinkt nog als een heftige bevalling. Hopelijk gaat het met je blaas ook snel beter, want dat is gewoon een heel vervelend probleem. Ik heb gehoord dat het in veel gevallen met bekkentherapie wel beter wordt/overgaat.
Dus dat hoop ik ook voor jou.

Veel geluk met jullie mooie meisje!
Afbeelding
<<

Anoniem144

Bericht 10 Jan 2015 00:24

Re: Mijn bevallingsverhaal

Lijkt mij een pittige bevalling! Hopelijk hoef je geen operatie te ondergaan om je van je blaasprobleem af te komen.
<<

anoniem203

Bericht 10 Jan 2015 09:42

Re: Mijn bevallingsverhaal

Nog best een pittige bevalling Parel! Hopelijk hoef je geen operatie en komt het vanzelf goed. En fijn dat je je weer de oude voelt. Geniet maar lekker van je gezinnetje!
<<

Vanya

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3729

Geregistreerd: 01 Sep 2013 15:43

Bericht 10 Jan 2015 14:05

Re: Mijn bevallingsverhaal

Het klinkt als een heftige bevalling, Parel! Hopelijk helpt de fysio en is een operatie niet nodig.
Nu heerlijk genieten van je gezinnetje!
If you cannot do great things, do small things in a great way.

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Thunder