Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouderschap

<<

Anoniem110

Bericht 03 Dec 2014 05:28

Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouderschap

Het alleenstaande ouderschap.

Samen besluit je om voor een kindje te gaan. Een spannende periode breekt vervolgens aan. Samen sta je sterk en verwelkom je een mooi nieuw mensje. Wat een geluk en wat een liefde! Dit gezin kan nooit meer stuk. Dat mooie nieuwe leven is het bewijs van de liefde.
Tot je nachtmerrie werkelijkheid wordt en je er, terwijl je zoontje pas één jaar oud is, alleen voor komt te staan. De relatie is over en uit en opeens ben je niet meer samen, maar alleen.

Inmiddels ben ik al 3,5 jaar alleenstaande mama. De tijd vliegt echt aan mij voorbij. Toen wij uit elkaar gingen, was S. anderhalf jaar en hij had totaal geen besef van wat er om hem heen gebeurde, maar des te sterker voelde hij ons verdriet.
Er brak een periode aan die eerst een groot zwart gat leek. Na tien jaar een relatie te hebben gehad stond ik er nu helemaal alleen voor. Helaas was het zo dat ik geen ouders had om op terug te vallen. Dat heb ik zelf als heel zwaar ervaren. Mijn ex schoonouders wilden wel eens bij springen, maar vaak ging dit helaas ook niet. Ik had echter alleen het kinderdagverblijf waar ik S. naar toe kon brengen als ik een flinke dip dag had. Het was niet alleen een turbulente periode voor mij, maar ook voor mijn zoontje. Opeens had hij twee huizen, twee slaapkamers, twee sets speelgoed. Opeens zag hij zijn mama maar een paar dagen in de week en sliep hij maar een paar dagen per week bij zijn papa. S. is een tijdje erg gevoelig geweest en kon niet goed plaatsen wat er gebeurde.

Het contact tussen zijn vader en mij is in het begin heel moeizaam geweest. Veel verdriet en boosheid nam de overhand. Een proces wat er helaas bij hoort. Nu, 3,5 jaar verder, hebben wij in goed overleg een goedlopend ouderschapsplan, beiden een nieuwe relatie en een gelukkig kind. Het ouderschapsplan verliep alles behalve soepel. Beide heb je een eigen visie over bepaalde zaken en we waren het niet altijd eens met elkaar. Met de hulp van een advocaat is het uiteindelijk goed gekomen. Het plan is vast gelegd bij de rechter. Voor zowel S als papa en mij, de beste keuze.
Samen hebben wij voor co-ouderschap gekozen. S. heeft immers evenveel recht op zijn papa als zijn mama. In het begin was dit heel zwaar. Je kind delen is een enorm gemis dat ik niet in woorden kan omschrijven. Het is ook zwaar omdat ik alleen voor hem zorgde wanneer hij bij mij was. Het ging in het begin niet goed met mij en toen was het moeilijk om sterk te zijn voor mijn kind. In die tijd heb ik veel hulp gehad. Ik volgde wekelijks intensieve therapie gesprekken om mijn verleden te kunnen verwerken. De breuk zorgde ervoor dat alles uit mijn verleden, terug omhoog kwam, waardoor ik echt een wrak was. De therapie heb ik ¾ jaar gevolgd incl EMDR en met succes.
Ik weet zeker dat S er wat van heeft mee gekregen, maar hij heeft er niet onder geleden. Hij is ontzettend graag bij mij maar gaat ook heel graag naar zijn papa toe.

Wat ik het moeilijkste vind aan het alleenstaande ouderschap is dat wanneer S. bij mij is en hij ontzettend dwars is, ik geen time out kan nemen of hem even aan een ander kan geven om zelf af te koelen. Je zit dan voortdurend op elkaars lip. In een gezinssituatie kan de moeder het kind even overdragen aan de vader of andersom. Dat zorgt vaak voor wat minder conflicten. Niet iedereen heeft elke dag een goede dag, ook mama’s en papa’s niet. Bij ons gaat dat niet. Als S. bij mij is, is hij ook echt alleen bij mij. Wat ook erg moeilijk is en waar ik totaal niet aan kan wennen, is dat ik hem enorm mis als hij er niet is. Het voelt alsof er een deel van mij weg is. Dit gevoel zal altijd zo blijven, want niemand van ons wil zijn of haar kind delen.

Het alleenstaande ouderschap heeft ook zijn voordelen. Zo word je financieel goed ondersteund door de staat. Er zijn regelingen waar je recht op hebt. B.v. alleenstaande ouderkorting (Nu vervangen door kindgebonden budget) en inkomens afhankelijke combinatie korting. Plus dat een alleenstaand inkomen meer aanspraak kan maken op de toeslagen die er zijn. B.v. huurtoeslag, kov toeslag en zorgtoeslag. Zonder deze regelingen zou ik het niet redden. Na de scheiding ben ik ook weer gaan studeren wat ervoor zorgt dat ik echt maar een basissalaris heb en er fulltime voor moet knokken. Dan ben ik toch erg blij met alle toeslagen die er bestaan.

Omdat wij co-ouderschap hebben, is er bij ons geen sprake van alimentatie. Papa draagt evenveel bij. Wij hebben het zo geregeld dat er een rekening voor S. geopend is waar maandelijks een bedrag op wordt gestort door ons beiden. Alle uitgaven omtrent S., zoals kleding, schoolgeld enz., worden van die rekening betaald. Deze regeling hebben wij echter pas geleden getroffen. Voorheen deed ieder zijn ding w.b.t. de uitgaves en ontstond er vaak onenigheid. Nu met deze rekening hebben wij beide overzicht en wordt overlegd wat S nodig heeft aan kleren en schoenen ect. Al ben ik als moeder hier meer mee bezig dan zijn papa, puur omdat ik er meer zicht op heb als vrouw.

Omdat ik in de zorg werk, heb ik onregelmatige diensten. Dat zorgt voor extra zorgen omtrent de opvang. Inmiddels heb ik een gastouder gevonden die mijn zoontje al om 6:15u wil opvangen als ik een vroege dienst heb en hem ook naar school brengt en aan het einde van de schooldag weer ophaalt. Om dit te regelen heb ik echt zitten puzzelen en zoeken naar een goede en structurele oplossing voor opvang van mijn kind. 6:15u is vroeg om op te staan en ik heb daar wekelijks moeite mee omdat ik het vervelend vind voor S. Maar gek genoeg mijn zoon niet. Hij is zo makkelijk in de ochtend en begrijpt ook waarom hij vroeg op moet staan. Wel heb ik mijn diensten zo in kunnen delen dat ik S er min mogelijk mee belast. Zo heb ik elke week op de dinsdag vrij en probeer ik de woensdagen late dienst te draaien. S gaat op woensdag na school, naar papa. De maandag heb ik dan wel vroege dienst, maar omdat hij om het weekend bij mij is, zijn het slechts 2 maandagen in de maand dat hij dan zo vroeg op moet. De weekenden dat hij bij mij is, werk ik niet. Dat betekent dat ik de andere weekenden wel moet werken. Maar liever dat dan dat ik moet werken wanneer S bij mij is. De donderdag en vrijdag is hij altijd bij papa en dit zijn dan ook de dagen dat ze mij flexibel kunnen inplannen.
Mijn opleiding vraagt nu heel veel energie en tijd van mij en dat probeer ik mijn zoontje ook zo goed mogelijk uit te leggen. Over twee jaar heb ik een diploma en daar plukken wij allebei de vruchten van. Ik wil niets liever dan ervoor zorgen dat hij een goede basis heeft en dadelijk zelf ook kan gaan studeren. Dat is voor mij nu een flinke investering.

S. is nu vijf jaar en een kanjer van een zoon. Hij heeft natuurlijk wel momenten waarop hij goed dwars kan zijn. Lang leve de leeftijd. Soms maak ik mij wel eens zorgen of ik wel een goede mama voor hem ben. Of dat hij papa leuker vindt dan mij en mij op een dag gaat verlaten. Dat speelt toch onbewust in je hoofd. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen en hem een gezonde en gelukkige jeugd te geven, ondanks dat de situatie niet meer is zoals het in het ideaalbeeld zou moeten zijn.
Ik ben onwijs trots op hem en hij klaagt nooit. Langzaam begint hij wel vragen te stellen en daar krijgt hij ook gewoon antwoord op. Het co-ouderschap bevalt mij prima. Ik heb er een stukje vrijheid voor teruggekregen en dat zorgt ervoor dat ik mijn studie goed kan doen. Uiteraard heb ik hem het liefste 24/7 bij mij. Maar helaas heb ik de situatie moeten accepteren zoals hij nu is en dat heeft ons alle drie verder in ons leven gebracht.

Papa is gelukkig met zijn nieuwe vriendin met wie S. het ook erg goed kan vinden. En ik ben ook enorm gelukkig met mijn vriend en ook S. heeft hem direct geaccepteerd. Doordat papa en mama zelf gelukkig zijn, zal S ook gelukkig zijn.

Of ik nog tips had werd mij gevraagd door de burgemeesters. Moeilijk vind ik dat, want je wilt liever niet dat je tips moet geven aan een gezin dat dreigt uit elkaar te vallen.
Wat ik wel belangrijk vind is dat je goed naar je eigen hart moet luisteren. Ben je ongelukkig in je relatie, dan zal het kind dit ook merken. En wat is dan de beste keuze? In mijn geval ben ik echt van een heel ongelukkig mens, een gelukkig mens geworden en ik zie aan alles dat ook mijn zoon dit goed heeft gedaan. Ik had hem liever deze leed willen besparen, maar soms kan het niet anders. Ook als jij nu kijkt naar dat grote zwarte gat wat ik in het begin van dit verhaal omschreef? Geef de moed voor jezelf niet op. Er breekt op den duur een betere periode aan, het kost alleen tijd en energie en vooral ook het geloof in jezelf als ouder! Vraag hulp om je heen. 2 weten er meer dan 1.
<<

Soleil

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4074

Geregistreerd: 02 Sep 2013 07:06

Bericht 03 Dec 2014 07:06

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Heel mooi openhartig stuk! Het is erg interessant om te lezen wat er allemaal bij komt kijken.
Het is inderdaad niet waar je in eerste instantie van droomt, maar zo te lezen hebben jullie het toch zo goed mogelijk opgelost voor jullie drieën.
Bij het stukje over dat je je kind nog steeds zo mist, moest ik wel even slikken. Dat lijkt mij inderdaad vreselijk.
<<

Anoniem140

Bericht 03 Dec 2014 07:48

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Mooi omschreven Nonnevot!! En dat je je kind nooit even uit handen kunt geven is bij mij natuurlijk heel herkenbaar, ik moet altijd de confontatie aangaan. En het gemis is voor mij gelukkig totaal niet herkenbaar, lijkt me inderdaad een vreselijk gevoel.
Ik vind dat je het super doet en heel erg knap hoe je het compbineert met je opleiding enzo, en die financiele regeling vind ik echt heel goed bedacht! Een vriend van mij betaalt 300 euro per maand en hun hebben ook volledig co-ouderschap, totaal buiten proportie dus.
<<

Anoniem216

Bericht 03 Dec 2014 08:29

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

...
Laatst gewijzigd door Anoniem216 op 16 Okt 2017 06:03, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Patsy

Bericht 03 Dec 2014 08:47

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Interessant om te lezen hoe goed deze manier voor jullie werkt. Ik zie, van zeer dichtbij, dat het ook heel anders kan. Jij en je ex mogen er trots op zijn hoe goed jullie alles geregeld hebben. Vooral deze rekening waar alles voor je zoon van betaald wordt vind ik een hele goede!
<<

Anoniem166

Bericht 03 Dec 2014 12:58

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Mooi geschreven, Nonnevot. En wat fijn dat jullie nu een paar jaar later alles goed op de rit hebben en alles zo goed hebben geregeld.
<<

Anoniem110

Bericht 03 Dec 2014 16:23

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Dank jullie wel! Het heeft hier wel moeite gekost om uiteindelijk goed met elkaar overweg te kunnen gaan. En nog soms zitten de frustraties heel hoog. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn helaas.
Maar zoals het nu gaat, gaat het prima en daar ben ik tevreden mee.
<<

zonneschijn

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4886

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:28

Bericht 03 Dec 2014 16:45

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Mooi omschreven en heel erg herkenbaar. Hoop ook dat wij snel in wat rustiger vaarwater zitten, de ellende die al 2 jaar duurt, duurt mij al 2 jaar te lang.
Trots op mijn stoere ventje!
<<

Anoniem280

Bericht 06 Dec 2014 10:16

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Mooi geschreven Nonnevot.

Ben altijd jaloers op mensen die het toch goed voorelkaar hebben gekregen na een scheiding.
Dit komt doordat mijn ouders met ruzie uitelkaar zijn gegaan en mijn moeder na de scheiding weinig tot niet naar haar dochters heeft omgekeken.
Zijn dingen waar ik na 22 jaar nog boos om ben en mede daardoor ben ik nu 10 jaar met mijn moeder gebroken.
<<

Slakje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2867

Geregistreerd: 01 Sep 2013 17:38

Bericht 08 Dec 2014 20:06

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Mooi stuk, Nonnevot. En het geeft me hoop dat het ooit nog goed komt.
AfbeeldingAfbeelding
<<

Dolphinne

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2388

Geregistreerd: 31 Aug 2013 22:39

Bericht 08 Dec 2014 20:45

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Een mooi stuk! Mooi geschreven!
En veel herkenbare punten!

Hier gaat het ook in periodes beter en slechter. Hopelijk hebben wij afgelopen jaar het dieptepunt gehad en zal het nu weer langzaam beter worden.
Mijn zoon krijgt nu ook langzaam de leeftijd dat hij zelf vragen gaat stellen en meer meekrijgt hoe het bij vriendjes thuis gaat.
Ik merk dat ik dat soms wel lastig vind.
Vooral nu zijn zusje er ook is. Die blijft natuurlijk wel in 1 huis.
Sindsdien vind ik het ook moeilijker om hem de helft van de week te moeten missen!
Afbeelding
Afbeelding
<<

_Lana_

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 2715

Geregistreerd: 01 Sep 2013 10:19

Bericht 08 Dec 2014 23:25

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Wat mooi geschreven Nonnevot! Het is zeker niet altijd makkelijk voor je geweest ( en vast nog niet altijd ;) ), maar wat fijn dat jullie alles nu zo goed geregeld hebben. Je klinkt als een hele liefdevolle moeder en ik wens jou en je zoon alle geluk en liefde toe voor de toekomst!
Afbeelding
<<

Anoniem211

Bericht 09 Dec 2014 09:56

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Ik had dit topic nog niet eens gezien! Maar erg herkenbaar allemaal! Vooral dat missen. Zeker op feestdagen dat ik ze niet heb. Sinterklaas zonder de jongens vond ik erg moeilijk. Het voelt enorm oneerlijk. En gesloopt zijn aan het eind van 'mijn' dagen als ik ze wel heb. Dat je ze dan weg brengt, blij dat je bij kunt komen maar ook enorm kut om ze weg te brengen.

Miley, of het oneerlijk is ligt er maar net aan he. Misschien heeft die vent wel een veel groter inkomen dan zijn ex. Dan is het niet onterecht natuurlijk.
<<

Anoniem211

Bericht 09 Dec 2014 09:58

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Caramba schreef:Mooi geschreven Nonnevot.

Ben altijd jaloers op mensen die het toch goed voorelkaar hebben gekregen na een scheiding.
Dit komt doordat mijn ouders met ruzie uitelkaar zijn gegaan en mijn moeder na de scheiding weinig tot niet naar haar dochters heeft omgekeken.
Zijn dingen waar ik na 22 jaar nog boos om ben en mede daardoor ben ik nu 10 jaar met mijn moeder gebroken.


Herkenbaar. Zo hebben mijn ouders het ook gedaan. Des te meer reden waarom ik ook co ouderschap wilde. Mijn kinderen kunnen er niks aan doen, zij hebben recht op hun beide ouders. Dus daar moet je dan helaas het een en ander voor slikken
<<

Anoniem140

Bericht 09 Dec 2014 10:00

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Hij betaalt echt buiten proportie dat zeg ik niet zomaar. Maar er is een nieuwe regeling in de wet dat als je als vrouw hertrouwt het inkomen van je man ook meetelt, dat gaat waarschijnlijk in zijn voordeel werken aangezien haar nieuwe man gewoon echt steenrijk is.
<<

Anoniem211

Bericht 09 Dec 2014 10:04

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Oh, dan snap ik het inderdaad!
<<

Elroya

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4547

Geregistreerd: 01 Sep 2013 13:10

Bericht 10 Dec 2014 12:51

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Mooi geschreven!
Ik ben nu 1,5 jaar verder, maar nog lang niet zo ver als jij.
Gisteren een dagje weggeweest met vriendin, maar om te gaan had ik voor mezelf veel schoppen nodig. Vind dat zo lastig iets voor mezelf doen. Opladen kan ik er dan ook nog niet echt van. Terwijl ik het wel heel erg mis om gewoon ff E af te kunnen geven, ff iemand anders die haar van me overneemt als mij dat uitkomt, die haar eens uit bed hat zodat ik een x kan blijven liggen.
E april 2013
R juni 2017
Y november 2018
<<

Anoniem110

Bericht 11 Dec 2014 12:53

Re: Zwangerschap &kinderen rubiek#4 Het alleenstaande ouders

Wat is ver Elsa, want ik heb ook nog altijd momenten dat ik echt een down moment heb. Dat ik mezelf het liefste opsluit met S en hoop dat dit alles slechts een nare droom was.
Ik probeer mijn best te doen om er wat van te maken en mijn opleiding, leeftijd van S en mijn huidige vriend houden mij op de been.

Ik snap je heel goed, eigen tijd is echt heel belangrijk om terug te vinden wie je bent als eigen persoon. Het geeft je ook nieuwe energie om de huidige situatie aan te kunnen. Alles heeft tijd nodig, ik ben inmiddels bijna 4 jaar weg bij mijn ex.
Is het geen optie om evt een vaste dag in de week voor opvang te zorgen terwijl jij vrij bent? Dat heb ik destijds wel gedaan en heeft mij ook enorm geholpen. Al is het om even op adem te komen.

Thnxx voor alle lieve reacties! En Slakje jij ook heel veel sterkte je komt er wel.

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers