09 Dec 2014 11:32 door Pompoen
Ok ik zal er even antwoord op geven!
Moon72 (en Carrie) natuurlijk moet je met je kind praten, het is dan ook niet de bedoeling van de babygebarentaal dat het de taal vervangt, het is de bedoeling dat je de gesproken taal ondersteunt met gebaren.
Echter heb je zeker wel een punt, ik heb nog nergens echt goede onderzoeken gevonden waar het voordeel van babygebarentaal uit blijkt. Ze zijn er zeker wel die onderzoeken, maar ik vind ze vaak nogal eenzijdig, ze zijn vaak ook gedaan door voorstanders van babygebarentaal. Ik ben daarom vooral afgegaan op mijn eigen gevoel hier in.
Ik zie babygebarentaal dus als iets extra's, een extra manier om taal aan te bieden naast de gesproken vorm. Zelf leer ik sneller dingen als ik er een plaatje bij zie, ik kan me heel goed voorstellen dat kinderen sneller woorden leren als ze er ook een gebaar bij leren. Ik heb ook het idee dat dat bij L. het geval is, maar het kan ook komen omdat ik de woorden die ik ook gebaar veelvuldig gebruik én bewuster en dus duidelijker uit spreek.
Het idee is dus dat kinderen eigenlijk al eerder iets kan begrijpen en 'vertellen' dan het in staat is om te praten. Kinderen kunnen ontwikkelingsgewijs eerder gebaren dan praten. Door met een kind te gebaren geef je het dus de mogelijkheid om makkelijker te communiceren en begrepen te worden nog voor het in staat is om zelf te praten.
Volgens de voorstanders van babygebarentaal gaan kinderen die gebarentaal leren ook eerder praten en dat ze een grotere woordenschat hebben. Ik zelf heb hier niets van gemerkt. L. is gewoon gemiddeld. Ik hoor ook tegengeluiden dat kinderen doordat ze niet hoeven te praten juist later zouden gaan praten, maar volgens mij klopt dat dan weer niet. Ik zie bij L. dat hij meestal het gebaar en het woord tegelijk leert en hij gebruikt eerder het woord dan het gebaar, tenzij hij niet begrepen wordt.
Overigens is uit onderzoek wel gebleken dat kinderen eerder gaan praten, maar niet dat ze daar op latere leeftijd nog heel veel profijt van hebben. Dan schijnen ze eigenlijk qua taal in elk geval weer redelijk gelijk te lopen. Overigens zijn er ook weer onderzoeken die dat tegenspreken. In de boeken over babygebarentaal worden eigenlijk vooral de positieve onderzoeken genoemd.
Wat er ook genoemd word zijn de emotionele voordelen, een kind kan zich makkelijker en eerder uitdrukken, dit scheelt een hoop frustratie en driftbuien. Ik vind dit wel een belangrijk voordeel maar wil er nog wel de kanttekening bij maken dat frustratie ook uitdaagt om iets te leren natuurlijk.
Wat ik belangrijk vond vooral was dat het extra was, een toevoeging, een manier om met aandacht met taal bezig te zijn en om handvatten aan je kind te bieden om te communiceren.
Boven alles vind ik het gewoon ontzettend leuk om zelf gebaren te leren en zo met mijn zoontje te communiceren. Het voelt een beetje als een soort onderlinge geheimtaal en het is leuk om samen te oefenen met communicatie zonder woorden. Al gebruiken we meestal wel de woorden erbij.