Mijn vriend heeft af en toe buien. Vooral als hij druk en gestrest is. Op zo'n moment moet je eigenlijk gewoon uit de buurt blijven, want anders krijg je de wind van voren. Van de week een aantal keer een grote mond van hem gehad en dat heeft ook invloed op mijn humeur. Als hij afgekoeld is, ben ik boos en verdrietig waardoor ik weer chagrijnig doe. Dan maakt hij een grapje en vind ik dat niet grappig en reageert hij weer met 'pfff ben je chagrijnig ofzo?'.
Nou ik ben op een gegeven moment het spoor bijster en ik ben geen robot. Ik kan me niet steeds aanpassen aan zijn gevoelens en hem geven wat hij op dat moment verlangt en vervolgens worden mijn gevoelens vergeten. Als ik er dan wat van zeg wat ik ervan vind, begint ie alleen maar over zichzelf en wat hij wil. Geen sorry dat hij kut tegen me heeft gedaan, of iets in die richting.
Daarnaast is hij gewoon af en toe een verwend kind en wil hij alles op zijn manier. Ik wilde het over de vakantie hebben. Zegt ie, nee hoeft niet, 'ik ga naar Aruba'. Uhhh...en ik dan? 'Ja, jij gaat mee natuurlijk!'. Uhhh HALLO!!!
Of; ja we vieren volgende week sinterklaas bij die en die. UH?! Dat zeg je nu? Als een mededeling? En als ik dat dan zeg, krijg ik als antwoord: Dan ga je toch niet mee??
Ik word hier echt een beetje moe en verdrietig van.
Ik ben altijd wel goedgebekt, maar hij kan me zo overrulen op deze manier. Wat moet ik hier nou mee?