Biechtje schreef:Ik heb even advies nodig.

Mijn vriend en ik zijn nu 4,5 jaar samen waarvan we 2 jaar samenwonen. En om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik heb het sterke vermoeden dat hij één of andere stoornis heeft. Hij wil zelf ook morgen de dokter bellen omdat het op deze manier elke keer vast loopt en dat is jammer omdat we naast vriend en vriendin ook elkaars beste maatjes zijn. En misschien hebben jullie een idee waar dit op lijkt.

Goed, de 'dingetjes':
- Hij is vrij gesloten wat betreft gevoel en alles wat hij zegt of verteld komt eruit alsof het een grapje is. Daarnaast is hij echt iemand van heel weinig woorden tenzij hij over zijn passie praat: voetbal.
- Als hij boos is negeert hij mij compleet of hij komt met ontzettend kwetsende dingen aan. Dit duurt trouwens ook maar een half uur en dan is hij het vergeten. Zowieso wil hij alles oplossen met een knuffel en kus.
- Hij maakt echt alles half af. Of hij stelt het uit tot morgen. Maar morgen komt nooit
- Afspraken komt hij niet na, dat lukt hem echt niet en dat is heel irritant. Niet alleen voor mij maar ook voor zijn omgeving.
- Hij is zo rommelig als de pest! Vieze kleding? Ligt op een hoop naast het bed. Sleutels? Overal en nergens in huis. Iets wat kapot is? Gewoon buiten in de tuin gooien. Gekookt? Ruimt hij 3 uur later wel op. Gemorst met koffie of drinken? Ruimt hij helemaal niet op. Zijn administratie? Ook overal en nergens.
- Als ik dingen aan het vertellen ben lijkt het vaak wel alsof ik tegen een muur aanpraat want het enige wat hij vaak zegt is 'hmm'. En dan wordt hij boos als ik vraag of dat nou een ja of nee is en of hij überhaupt wel luistert.
- Hij komt soms heel egoïstisch over want mensen moeten wel vragen hoe het met hem gaat etc maar zelf toont hij weinig interesse in een ander. Maar dat kan ook weer te maken hebben met het feit dat hij echt een kluns is wat praten betreft.

Zelf denk ik aan een vorm van autisme maar welke vorm dan? Of misschien iets anders? Jullie een idee?

Nougat schreef:Ik vind dat er nogal snel met een term als autisme wordt gegooid. Veel mensen zijn rommelig, dat is niet echt iets om je druk over te maken en er zijn ook veel mensen die het moeilijk vinden om goed met hun emoties om te gaan. Geen reden om gelijk naar de psychiater te rennen wat mij betreft.

Ik vind het zo overdreven tegenwoordig.

Mamsie schreef:Rekatiebiechtje zonder sex, doet 1 van jullie ook wel eens een echte poging? Ik bedoel met z'n 2e afwachten tot de ander wat doet schiet niet op. Als het al zo'n tijd geleden is lijk je het op den duur te verleren.

Kun je niet een keer de kids wegbrengen, iets sexy's aantrekken en gewoon zeggen dat je hem graag wilt. Voelt misschien gemaakt en gepland maar wachten wordt hem ook niet. Dan maar meteen de koe bij de horens vatten, dat geplande zijn jullie dan zo vergeten.