30 Sep 2014 21:04 door Parisienne
Ik heb vandaag een gesprek gehad met de juf. Voor het eerste goed kennisgemaakt sinds N. op school zit. Tijdens de ouderavond, waarin algemene informatie werd verteld over de gang van zaken dit jaar en in de klas, waren wij natuurlijk op vakantie. Ze heeft het een en ander uitgelegd waar ze mee werken in de klas, wat de basisregels zijn, etc. Ik heb haar wat verteld over N., over de afgelopen jaren, over de onderzoeken die we hebben gehad, over wat N. een beetje moeilijk vindt soms, etc. Ze luisterde goed, noteerde alles en was erg begripvol. Ze gaf aan dat ze zo'n beetje eenzelfde manier van omgaan met kinderen heeft als wij hebben. Rustig, geduldig en veel duidelijk uitleggen. Dit vond ik fijn om te horen. Verder gaf ze aan dat N. het eigenlijk allemaal prima doet. Ze geeft vaak aan bij de juf dat ze mij mist, dat ze graag naar mij wil. De juf toont begrip en weet het uiteindelijk steeds makkelijker om te buigen. Vandaag ging ze naar de juf en ze zei: "Juf, ik mis mijn mama zo erg, maar straks zie ik haar weer hoor!" waarna ze glimlachte en verder ging. Ze doet verder goed mee, draait goed mee in de klas. Ze is erg geïnteresseerd, luistert aandachtig naar nieuwe informatie, naar (bijbel)verhalen, enzovoorts. Ze zondert zich nog wel wat af, heeft nog niet heel veel aansluiting met kinderen en staat op het schoolplein meestal in een hoek of bij de juffen. Dit verbaast mij niks, die drukte is gewoon teveel voor haar. Ze is gewoon graag veel op zichzelf. Verder doet ze met veel dingen gewoon lekker mee, prima dus. De juf zei ook nog dat ze al heel gauw opgemerkt had dat N. vrij 'pienter' is. Ze wil haar dan ook, als N. daaraan toe is en goed gesetteld is, goed blijven uitdagen.
Als laatste heb ik aangegeven dat N. nog niet op de wc poept. Ze is heel angstig hiervoor. We hebben alles geprobeerd, maar zonder resultaat. De juf gaf aan dat we het gewoon aan moeten kijken, dat forceren en dwingen toch niet helpt. Tot nu toe houdt N. het gewoon op tot ze thuis is. Hoe het gaat als ze op school echt moet, dat moeten we gewoon aankijken. Ik maak me wel enigszins zorgen, maar ik weet nu dat de juf in ieder geval niet vervelend oordeelt en haar begeleidt waar ze kan.
Al met al een heel fijn gesprek. Ze heeft een erg lieve juf. N. vindt dit zelf ook. Ze voelt zich bij haar op haar gemak, dat vind ik heel prettig. Ik voel me nu een stuk geruster en ben erg trots op mijn kleine meisje!