Dat deed mijn familie ook bij mij, me niet alleen laten lopen tijdens de begrafenis maar ik snap wel je gevoel Biechtje. Dat het anders is als je alleen staat, zonder een 'vaste partner' naast je. Maar concentreer je op het gevoel voor je oma.. mijn ervaring was juist bij opa's en oma's en hun begrafenissen dat het verdriet ook wel een plek had, maar er vooral gesproken werd over het lange leven dat ze hadden, alle dingen die ze hadden bereikt etc. Het is een ander 'soort' verdriet dan het verlies om ee jong iemand, zoals bijv het kennisje van je. Dat voelt oneerlijker...

Je mag overigens zoveel verdriet hebben als je zelf 'nodig hebt' om je oma. Dat je er weinig kwam wil niet zeggen dat je geen verdriet mag hebben.. dat is je eigen gevoel en daar heb je gewoon recht op. En moet je ook naar luisteren.. laat het er nu maar beetje uitkomen, vrijdag wordt al intens zat. Zeker als dit een van de eerste begrafenissen is die je meemaakt, dan zijn die dagen gewoon echt slopend.

Sterkte!