Re: 'stief'kind voelt als eigen kind? Kan dat?
Ja, ik denk inderdaad dat dat heel erg veel scheelt dat er geen exen doorheen fietsen en ook dat er wederzijds begrip is voor de overleden partner van de ander en de ruimte die er voor nodig is om die voor de kinderen in ere te houden.
Ik heb gisteren mijn angsten tegenover mijn vriend uitgesproken, dat was heel fijn want daardoor werden de verwachtingen ook duidelijker. Hij denkt dat een eigen kind altijd anders zal voelen, omdat je jezelf niet herkent bijvoorbeeld, maar dat je wel heel veel van het andere kind kunt gaan houden. Dat moet alleen gewoon ook groeien.
Op de een of andere manier voelde ik me wel opgelucht dat hij dat ook niet van mij verwacht.
Verder denkt hij dat openheid en ruimte voor de overleden partners en ouders van de kinderen heel belangrijk is, maar hij denkt ook dat wij daar goed in zullen zijn. Er zal altijd ook een mama S. En een papa A. zijn. Wat dat betreft is het eigenlijk ook wel goed dat de situatie redelijk gelijk is.
Ik merk dat door dit topic en dit gesprek de angst om het verkeerd te doen echt minder is geworden en ook dat mijn ietwat onrealistische romantische beeld van het houden van kinderen alsof ze je eigen zijn ook wat is bijgesteld, dat geeft ook lucht. Nu maar gewoon kijken hoe het loopt en waar het heen gaat met alles.
Ik heb gisteren mijn angsten tegenover mijn vriend uitgesproken, dat was heel fijn want daardoor werden de verwachtingen ook duidelijker. Hij denkt dat een eigen kind altijd anders zal voelen, omdat je jezelf niet herkent bijvoorbeeld, maar dat je wel heel veel van het andere kind kunt gaan houden. Dat moet alleen gewoon ook groeien.
Op de een of andere manier voelde ik me wel opgelucht dat hij dat ook niet van mij verwacht.
Verder denkt hij dat openheid en ruimte voor de overleden partners en ouders van de kinderen heel belangrijk is, maar hij denkt ook dat wij daar goed in zullen zijn. Er zal altijd ook een mama S. En een papa A. zijn. Wat dat betreft is het eigenlijk ook wel goed dat de situatie redelijk gelijk is.
Ik merk dat door dit topic en dit gesprek de angst om het verkeerd te doen echt minder is geworden en ook dat mijn ietwat onrealistische romantische beeld van het houden van kinderen alsof ze je eigen zijn ook wat is bijgesteld, dat geeft ook lucht. Nu maar gewoon kijken hoe het loopt en waar het heen gaat met alles.