Ik heb bij de derde gekozen voor een keizersnede. Het was mijn fijnste bevalling, dus kijk er goed op terug. Maar ik denk niet dat je heel veel hebt aan mijn verhaal, want mijn eerste twee bevallingen waren bijzonder vervelend waardoor ik teveel angst had voor een derde keer proberen op de natuurlijke manier. Mijn derde dochter was alweer heel groot, dus het was ook medisch gezien de goede beslissing achteraf gezien.

Zonder aanwijzingen voor complicaties zou ik het denk ik op de natuurlijke manier proberen. Vaak herstellen vrouwen dan sneller en ook is het dan vaak makkelijker om borstvoeding te geven. Je bent vrijer in hoe en waar je gaat bevallen en je bent waarschijnlijk sowieso eerder thuis. Ik zie weinig nadelen aan een natuurlijke bevalling als alles normaal verloopt.

En het nadeel van nog een keizersnede zou zijn dat je nooit meer op de natuurlijke manier mag bevallen. En het ligt aan de genezing van de wond, maar het kan ook zijn dat je daarna niet of beperkt nog kinderen mag krijgen. Omdat het een zwakke plek in de baarmoeder blijft.

Ik ben bij de oudste bevallen met een keizersnede. Bij de middelste mocht ik kiezen en heb ik voor een natuurlijke bevalling gekozen. En dat was echt super! Nu heb ik een hele vervelende keizersnede gehad bij de oudste (spoed onder narcose, erg heftig) en dat wilde ik nooit meer. Dochter ging volgens het boekje en ik vond het een geweldige ervaring. Lekker 1,5 uur met haar liggen, toen douchen en toen mijn ouders en schoonouders kwamen zat ik alweer in bed. Ook het snelle herstel vond ik erg fijn.

Bij de derde mocht ik weer kiezen maar omdat de 2e zo goed was gegaan wilde ik weer ontzettend graag natuurlijk bevallen. Toen lag meneer met 36 weken overdwars, niet in stuit maar echt overdwars. Een draaipoging gehad en meneer lag weer goed, dus op naar de natuurlijke bevalling. Toen bleek bij de controle bij 40+3 dat hij weer overdwars lag, dus weer een draaipoging gehad en weer was het gelukt. Met 41 weken weer controle en toen moest ik kiezen, nog een week afwachten of toch de keizersnede inplannen want inleiden deden ze niet aan als je al een keer een keizersnede had gehad. Na lang wikken en wegen en op advies van het ziekenhuis toen gekozen voor een keizersnede. Het zag er niet naar uit dat de bevalling snel spontaan zou beginnen en de kans dat hij weer overdwars zou draaien was erg groot. De kans dat een natuurlijk bevalling zou eindigen in een spoed keizersnede was ook groot schatte de gyn in. Dus de derde is met een geplande keizersnede geboren. Ondanks het feit dat deze keizersnede me enorm is meegevallen heb ik toch 100x liever een normale bevalling en vind ik het nog steeds erg jammer dat dit bij de derde - ondanks alle kansen die we het gegeven hebben met de versies en het overtijd lopen - niet gelukt is. Het is zo'n mooie ervaring en het herstel is over het algemeen zoveel sneller. Dat gehang in bed en de eerste dagen afhankelijk zijn van een ander vind ik echt een grot nadeel van een keizersnede. Helaas heb ik sowieso geen keuze meer (want als het goed is komt er hier geen 4e meer en na 2 keizersnedes mag je niet meer natuurlijk bevallen) maar anders zou ik zeker weten weer voor een natuurlijke bevalling gaan.

bijzonder dat je zo gemakkelijk mag kiezen voor een keizersnede. Het is immers een flinke operatie met een behoorlijke wond en de daarbij behorende risico's. Daarbij starten keizersnedekindjes meestal minder goed dan kindjes die vaginaal zijn geboren.

Zoals ik nu begrijp is de kans dat het een spoedkeizersnede wordt niet groter dan bij een normale eerste bevalling toch? Bij een normale eerste bevalling zou je ook niet zomaar voor een keizersnede kiezen of mogen gaan, waarom zou je dat nu wel doen?

Oh nog even de voor- en nadelen!

Voordeel geplande keizersnede: je weet waar je aan toe vent en je krijgt geen weeën

Nadelen: het herstel, 6 weken niets tillen/weinig mogen doen (= niet handig met nog 2 kinderen), afhankelijk zijn van anderen, moeilijkere start van de borstvoeding, een paar dagen in het ziekenhuis verblijven.

Voordelen natuurlijke bevalling: ik vond het echt een geweldige ervaring, en het euforische gevoel dat ik had toen ze eenmaal op mijn buik lag valt niet te omschrijven. Ik had een heel snel herstel en kon haar meteen zelf oppakken en verzorgen. Het was zo ontspannen en relaxt!

Nadeel: ik was van tevoren wel bang dat het hetzelfde zou verlopen als met de oudste, dat mijn lichaam niet gemaakt was om te bevallen. Pas toen de bevalling echt opschoot en bleek dat mijn lichaam het prima aankon, kreeg ik vertrouwen erin.

Rejoy bij ons in het ziekenhuis kreeg ik echt 2x de keuze. Dit omdat er na een keizersnede er natuurlijk wel risico's zitten aan een normale bevalling (scheuren litteken) en de gyn gaf aan dat ik meen (pin me er niet op vast) 60% alsnog eindigt in een keizersnede maar dan met spoed.

Hier mocht N. trouwens nadat hij gehaald was bij mij blijven liggen. Hij werd eruit gehaald, heel snel nagekeken door een kinderarts en met 2 minuten werd hij bij mij gelegd. Je kan geen kant op maar wat was dat fijn, dat hij niet met mijn man ergens anders naartoe hoefde terwijl ik gehecht werd.

Ik verbaas me er ook enigszins over dat je een keuze krijgt. Ik heb zelf beide mee gemaakt, en zou echt een natuurlijke bevalling aanraden. Het is zo fijn dat je niet van een zware buikoperatie hoeft te herstellen als je bevallen bent. Ook heb ik het idee dat je kindje beter start als je natuurlijk bevalt.

Ik mocht ook kiezen maar geen haar op m'n hoofd dat aan een vaginale bevalling dacht. Bij de eerste had ik echt een verschrikkelijke bevalling en een nare nasleep dat ik dat echt niet nog eens mee wilde maken. Ik heb toen dus gekozen voor een keizersnede. Met 36 weken vroeg de gyn nogmaals wat ik wilde en toen werd ik nog bijna boos

Ik vind het ook wel heel apart dat ze er zo makkelijk mee omgaan. Voor de baby is een natuurlijke bevalling ook veel beter in eerste instantie.
Iedereen die gaat bevallen heeft toch het risico dat het toch een keizersnede wordt?

Want met de tweeling had je dus een geplande keizersnede omdat ze verkeerd lagen?

Dan zou ik nu zeker voor een natuurlijke bevalling gaan.

Als je een traumatische eerdere bevalling hebt gehad, vind ik het wat anders. Maar dat maak ik niet uit je verhaal op.

Ik wist het wel: natuurlijk, natuurlijk! Wat hierboven al gezegd is: je hebt evenveel kans dat het alsnog een keizersnede wordt als ieder ander. Ik zou niet weten waarom je überhaupt een keizersnede zou kiezen.

Hier heb ik het met de vk ook al over gehad.
F bleek zo'n 25 uur na de inleiding te groot te zijn voor mijn bekken, waardoor ik toen, met volledige ontsluiting
èn persdrang, alsnog een keizersnede kreeg. Deze baby lag met de 20-weken echo een week voor op de groei, net als F toendertijd. Ik word sowieso met 36 weken overgedragen aan de gyn, vanwege de keizersnede bij F. Volgens de vk zullen ze in het ziekenhuis niet moeilijk doen over een geplande keizersnede, als deze baby tegen die tijd ook te groot wordt geschat. Blijkbaar is mijn bekken erg smal, waardoor een natuurlijke bevalling moeilijk zal lopen, als het kindje aan de grote kant is. Met dit in gedachten, zal mijn voorkeur dan ook uitgaan naar een geplande keizersnede. Bovendien werk ik sinds vorig jaar bij een gezin, wiens oudste kind gehandicapt is geraakt, door zuurstofgebrek bij de geboorte. Dit helpt natuurlijk ook niet mee aan mijn besluitvorming

Ik ben bij de eerste natuurlijk bevallen. Eigenlijk een prima bevalling. Duurde 4.5 uur ongeveer en geen pijnstilling gehad. Alleen het einde was heftig. Luuk kwam er niet uit en toen ook nog eens zijn hartje steeds dipte is hij met spoed met de vacuumpomp gehaald waarbij hij zijn sleutelbeen brak en een erbse parese heeft opgelopen. Bij de tweede had ik geen keus. Ik mocht van de gynaecoloog niet meer natuurlijk bevallen en ook al had ik de keus gehad had ik het ook niet gewild.

Tweede bevalling werd dus een keizersnee. Qua herstel en pijn is het me 100% mee gevallen. Maar Nora had een slechte start. Ze kreeg een flinke teug vruchtwater binnen waardoor ze moeite had met ademen en in eerste instantie maar een apgar score van 4 had. Ze heeft een dag en nacht op de neonatologie gelegen.
Dus allebei zo zijn voor en nadelen.

Maar in jou situatie zou ik voor een natuurlijke bevalling kiezen.

Ik zie zelf, behalve mijn eerder genoemde reden ook echt geen voordeel een keizersnede, ik vond het echt verschrikkelijk dat ik mn bed niet uit kon en niet normaal kon bewegen en de +/- 24 uur heftige naweeen vond ik helemaal een hel met twee baby's op mijn kamer met honger en niemand die hielp.

Vind het trouwens ook wel een beetje vreemd dat ik mag kiezen hoor, ik begrijp dat als het een vorige keer niet paste er reden is om te kiezen maar dat is bij mij natuurlijk helemaal niet bekend, omdat er uberhaupt geen poging tot natuurlijke bevalling heeft plaatsgevonden. Ik had ook verwacht dat ik sowieso natuurlijk zou moeten proberen te bevallen. Ik ben wel benieuwd wat ze zullen adviseren als ze dan wel gewoon normaal ligt. Mij lijkt natuurlijk maar ik heb ook al wel vernomen dat er redelijk wat gynaecologen een keizersnede adviseren.

Ik had bij de oudste ook een keizersnee doordat hij een sterrekijker was en ik hem er niet uitkreeg. Het was wel 1 met ruggenprik.
Ik was vreselijk bang voor herhaling bij de tweede maar een geplande keizersnee kreeg ik niet. Wel de afspraak dat ze laagdrempelig een keizersnee zouden doen en geen medische ingrepen zoals inleiden en weeopwekkers gebruiken om de weeën te versterken.

Uiteindelijk begon de bevalling spontaan maar bleef mijn ontsluiting steken waardoor het weer een keizersnee werd. Die verliep prima en ik herstelde sneller dan bij de oudste.