Dat (niet) eten..

22 Sep 2014 20:28 door Liadan

Mijn dochter had ook zo'n curve en zij is toen tussendoor nog een keer extra komen wegen op het CB. Ze at ook maar weinig, avondeten vrijwel niks en brood vaak maar 1 sneetje in de middag. Wij kregen er ook niet meer in bij haar. Uiteindelijk is ze vanzelf beter gaan eten ( wel pas vanaf toen ze 4 was ongeveer) en van dun naar gemiddeld gegaan qua gewicht.
Ze is wel een keer ook flink ziek geweest toen (mexicaanse griep). Maar het was vooral haar bouw, veel bewegen en niet zoveel eten. Ik heb mezelf nooit zorgen gemaakt maar helemaal normaal is het niet als een curve zo afbuigt, dus het kan nooit kwaad dat ze dat in de gaten houden.
Dit was haar curve:

23 Sep 2014 09:32 door Anoniem123

Hier ook een kind wat moeilijk eet en te weinig weegt. Ik begin er nu soms wel een beetje moedeloos van te raken. En wij zijn niet van het dwingen, maar ik merk dat we de laatste tijd niet meer zoveel geduld hebben. Dit gedoe/gedrag duurt al 1,5 jaar. Hij weegt amper 11,5 kg (en dan nog met wat kleren aan). Nu is het ook een grotendeel zijn bouw, want zijn vader was vroeger ook een sprietje. Maar dat niet willen eten/proeven.... de laatste tijd dwingen we hem soms om tenminste 1 hap te nemen. En zoals gisteren at hij opeens wel alle mais uit het eten.
We hebben al zoveel geprobeerd/gedaan dat ik nu ook even inspiratieloos ben op dit gebied.

Wat zou de dokter er aan kunnen doen? Wij zitten er ook aan te denken om eens naar de dokter te gaan, maar ik ben 'bang' dat we dan tips krijgen die we al geprobeerd hebben.

23 Sep 2014 09:43 door Gijs.

Je kan ook rechtstreeks een diëtiste benaderen Sarahkey, de huisarts hoeft niet door te verwijzen

23 Sep 2014 10:06 door Noor

Klopt de dietist is vrij toegankelijk. Maar toch zien we met name bij kinderen liever een verwijsbrief. Bij volwassenen trouwens ook. Is ook voor de declaratie makkelijker. Mocht er namelijk een zogenaamde rode vlag tussendoor komen. Iets wat we niet vertrouwen etc. Moet ik de client alsnog terug verwijzen naar de huisarte

23 Sep 2014 10:12 door Gijs.

Oh, 'mijn' diëtiste zei dat ik zo een afspraak kon maken. Maar goed dat je het zegt Amber, een verwijsbrief halen is natuurlijk ook een kleine moeite

23 Sep 2014 10:13 door Happydobby

SarahKey schreef:
Wat zou de dokter er aan kunnen doen? Wij zitten er ook aan te denken om eens naar de dokter te gaan, maar ik ben 'bang' dat we dan tips krijgen die we al geprobeerd hebben.

Bij te magere kinderen die niet of weinig groeien kan de kinderarts wat onderzoeken doen, met name of er een voedselallergie speelt.

23 Sep 2014 10:14 door Noor

In principe kan het zonder maar met maakt het een heel stuk makkelijker. En inderdaad vaak is een telefoontje naar de huisarts voor een verwijsbrief voldoende.

23 Sep 2014 10:24 door Thunder

Het dwingen (ja, i know niet goed, maar op een gegeven moment probeer je alles) resulteerde hier in compleet alle voeding weigeren en uiteindelijk sondevoeding. Ik denk niet dat je dat wilt. Je zoon is nog zo klein, laat het voor wat het is. Het komt wel en probeer voor nu alles zo vol mogelijk te geven. Denk aan roomboter, volle producten. Mijn zoon is nu 5 en weegt ook maar 14,5 kilo. Mijn zoon heeft echt een gedragsprobleem ontwikkeld ten op zichte van eten. Dat is heel moeilijk te doorbreken.

23 Sep 2014 14:35 door Parisienne

Hier ook een slechte eter. Enige vorm van dwingen, chanteren, overhalen, belonen, enz. helpt hier ook totaal niet. Gelukkig maar, want dat is iets wat ik ook echt niet wil. Door het goede voorbeeld te geven hopen wij dat dochter vanzelf gaat inzien dat eten niet alleen een 'moetje' is maar ook leuk, gezellig en lekker kan zijn. Ik schep altijd voor haar op. Wil ze niet, prima.. dan wacht je op het toetje. Ik vertel haar wel dat ze niet om eten hoeft te vragen als ze later in bed haar maag voelt knorren. Een logische, natuurlijke consequentie van niet willen eten. Dit snapt ze heel goed inmiddels. Laten gaan werkt hier het beste. Heeeel af en toe is ze bereid om een hap te nemem of te proeven, al een vooruitgang! Echter, vaak is er helaas wel weer iets waardoor de volledige maaltijd niet goed is of dat er iets niet klopt waardoor ze weigert. Dit heeft alleen niet met niet willen eten te maken..

23 Sep 2014 14:40 door Anoniem186

Maar waar heeft het dan wel mee te maken, parissiene?

23 Sep 2014 16:54 door Anoniem140

Ik heb geen tips, ben gezegend met een zoon die vanaf dat hij met de pot mee eet alles met smaakt eet. Het lijkt mij wel heel moeilijk en frustrerend als je al alles geprobeerd hebt. Ik zou denk ik proberen er sowieso 1 hapje per maaltijd in te krijgen als ze zo klein zijn.

23 Sep 2014 17:23 door Snoes

Miley schreef:Ik heb geen tips, ben gezegend met een zoon die vanaf dat hij met de pot mee eet alles met smaakt eet. Het lijkt mij wel heel moeilijk en frustrerend als je al alles geprobeerd hebt. Ik zou denk ik proberen er sowieso 1 hapje per maaltijd in te krijgen als ze zo klein zijn.

Voor dat éne hapje zou ik dan toch echt geen strijd maken hoor. Dan wordt nog elke maaltijd een strijd, ook al is het maar 1 hapje.

Ik heb verder geen tips voor je Spencer, lijkt me heel vervelend. Mijn zoontje eet meestal wel heel goed, maar hij heeft ook wel eens een dag dat hij niet wil eten, niet wil proeven en niet eens zijn mond open wil doen. Ook al weet ik dat hij het wel lust. Dat vind ik soms al 'frustrerend', dus ik zou niet weten wat ik zou doen als hij echt bijna nooit zou willen proeven/eten.

24 Sep 2014 08:45 door Anoniem123

Happydobby schreef:
SarahKey schreef:
Wat zou de dokter er aan kunnen doen? Wij zitten er ook aan te denken om eens naar de dokter te gaan, maar ik ben 'bang' dat we dan tips krijgen die we al geprobeerd hebben.

Bij te magere kinderen die niet of weinig groeien kan de kinderarts wat onderzoeken doen, met name of er een voedselallergie speelt.

Bedankt voor de info! (en de andere meiden ook!)

een dietiste had ik zelf ook nog niet bedacht.

Heb nu 2 dagen zijn brood wat opgefleurd met verschillende soorten beleg en zowaar gaat het hele broodje erin.

24 Sep 2014 09:16 door Parisienne

Jans schreef:Maar waar heeft het dan wel mee te maken, parissiene?

Ehm.. veel dingen moeten gaan zoals N. het in haar hoofd heeft. Dit heeft overigens niks te maken met haar zin willen hebben, staat er totaal los van. Als het niet helemaal gaat zoals het hoort of zoals zij het voor ogen heeft, komt er een soort 'kortsluiting' in haar hoofd. Zo noem ik het maar even. Ze raakt dan overstuur, boos, gillen, schreeuwen en uiteindelijk heel erg verdrietig.

Voorbeeld: we aten zondag spinazie met aardappelen en vlees. Na de vakantie hadden we allemaal trek in een gezonde prak, N. heeft het zelf uitgekozen. Ik had slavinken genomen. Lust N., heeft ze wel eens vaker op. Ze begon met smaak de eerste happen te nemen. Vroeg al gauw om haar vlees. Ik wilde de slavink snijden voor haar en toen begon het: "Waar zijn de gehaktballetjes!" Ik uitgelegd dat we iets anders hebben vanavond. Toen raakte ze overstuur en ik besefte dat ik een 'fout' had gemaakt. Zij eet eigenlijk altijd gehaktballen bij spinazie, bij haar opa's en oma's en thuis hebben we het meestal ook. Het 'klopt' niet meer in haar hoofd. We konden haar niet rustig krijgen, ze weigerde nog een hap te nemen, ondanks dat ze eerder met smaak aan het eten was. Uiteindelijk viel ze uitgeput en huilend van verdriet in mijn armen. Dit soort dingen komen vaak voor. Tijdens het eten, als er ook maar iets niet 'klopt' weigert ze verder te eten. Brood niet goed gesneden.. ze weigert. Druiven door de helft (heeft de juf op school gisteren gedaan), ze is helemaal uit haar doen. Maar ook tijdens heel veel andere, dagelijkse dingen. Heel sneu voor haar.

24 Sep 2014 14:06 door Snoes

Oh dat lijkt me echt heel vervelend Parisienne, zowel voor haar als voor jullie.

24 Sep 2014 14:33 door Anoniem75

Parisienne schreef:
Jans schreef:Maar waar heeft het dan wel mee te maken, parissiene?

Ehm.. veel dingen moeten gaan zoals N. het in haar hoofd heeft. Dit heeft overigens niks te maken met haar zin willen hebben, staat er totaal los van. Als het niet helemaal gaat zoals het hoort of zoals zij het voor ogen heeft, komt er een soort 'kortsluiting' in haar hoofd. Zo noem ik het maar even. Ze raakt dan overstuur, boos, gillen, schreeuwen en uiteindelijk heel erg verdrietig.

Voorbeeld: we aten zondag spinazie met aardappelen en vlees. Na de vakantie hadden we allemaal trek in een gezonde prak, N. heeft het zelf uitgekozen. Ik had slavinken genomen. Lust N., heeft ze wel eens vaker op. Ze begon met smaak de eerste happen te nemen. Vroeg al gauw om haar vlees. Ik wilde de slavink snijden voor haar en toen begon het: "Waar zijn de gehaktballetjes!" Ik uitgelegd dat we iets anders hebben vanavond. Toen raakte ze overstuur en ik besefte dat ik een 'fout' had gemaakt. Zij eet eigenlijk altijd gehaktballen bij spinazie, bij haar opa's en oma's en thuis hebben we het meestal ook. Het 'klopt' niet meer in haar hoofd. We konden haar niet rustig krijgen, ze weigerde nog een hap te nemen, ondanks dat ze eerder met smaak aan het eten was. Uiteindelijk viel ze uitgeput en huilend van verdriet in mijn armen. Dit soort dingen komen vaak voor. Tijdens het eten, als er ook maar iets niet 'klopt' weigert ze verder te eten. Brood niet goed gesneden.. ze weigert. Druiven door de helft (heeft de juf op school gisteren gedaan), ze is helemaal uit haar doen. Maar ook tijdens heel veel andere, dagelijkse dingen. Heel sneu voor haar.

Ik herken dit heel erg van mijn S. Als er maar iets veranderd is er paniek. En eigenlijk paniek om niks. Gelukkig eet S. wel heel erg goed en lust hij bijna alles maar bij andere dingen zoals een belofte gaat hij finaal uit z'n plaat als het toch anders gaat. Idd heel sneu want eigenlijk is er (in onze ogen dan) niks aan de hand.

24 Sep 2014 14:42 door Anoniem92

Mijn dochter heeft ook heel erg dat ze aan structuur hecht, zo eet ze bij de ene oma elke middag soep als opa thuis komt, en als ze dat niet krijgt dan is ze helemaal van de leg. Inmiddels weten we dat wel, en krijgt ze ook altijd soep (oma zorgt sowieso dat opa elke dag soep heeft, dus het wordt niet speciaal voor haar gemaakt). Maar vergeten ze de soep, dan weigert ze daar wel het avondeten. Heeft ze soep op, dan eet ze het gewoon op (als ze het lekker vindt dan).

Het is met heel veel dingen zo, ze heeft heel veel dingen die ze op haar eigen manier doet of wil doen. Toch kan het niet altijd, en dan is het inderdaad drama en is ze van slag, maar ze kan nu eenmaal niet in alles haar zin krijgen. Ik zou met liefde in alles meegaan om het voor haar altijd prettig te laten verlopen, maar zo werkt de maatschappij nu eenmaal niet, dat moet ze van ons gewoon leren.

Wat ik wel heel lastig vind is dat ik haar niet zomaar naar alles en iedereen weg kan brengen, ze is op haar eigen manier gevoelig en voor anderen vaak lastig (omdat ze wellicht niet in haar comfort zone zit).

28 Sep 2014 00:23 door Spencer

Alsof hij mij gehoord heeft eet hij sinds de dag dat ik de huisarts belde voorbeeldig.

We doen het ook wat meer zoals op het kdv, daar eet hij wel. Geen aandacht geven, en 1 keer aansporen door te eten als hij zegt klaar te zijn.

Alsof ineens het kwartje is gevallen eet hij nu 2 van de 3 keer zijn bord leeg. Of het nu komt door de andere aanpak of omdat we onbewust toch teveel hoopte weet ik niet maar het is zo fijn. Vandaag op een verjaardag zat hij op schoot en at heel lief zijn broodje op, dat had hij een week eerder echt niet gedaan.

De huisarts vond het nog niet zorgwekkend, we moeten over een tijdje nog eens wegen en als hij is afgevallen of niet aangekomen dan moeten we testen op allergieën en terug komen.

28 Sep 2014 08:21 door Noor

Spencer, wat fijn!!

28 Sep 2014 08:58 door Anoniem97

Wat goed!

28 Sep 2014 09:38 door Fauve

Gelukkig maar!

29 Sep 2014 14:14 door Snoes

Oh nou wat ontzettend fijn zeg!

Welkom op Zeg maar Yes!

Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Re: Dat (niet) eten..

Wie is er online?