Wat heftig zeg! Ik heb er geen ervaring mee maar vind het erg goed dat je het tegen je beste vriendin gaat vertellen en naar de huisarts gaat. De eerste stap is heel moeilijk maar je laat duidelijk merken dat je van deze verslaving af wilt, alleen al door het bericht hier op het forum te plaatsen. Heel veel succes!

Ik weet geen inhoudelijke reactie te geven, maar ik wil wel even zeggen dat ik het ontzettend knap vind dat je het hier zo neer zet. Dat je er openlijk voor uitkomt, dat je het zwart op wit zet en het misschien voor je gevoel alleen nog meer 'echt' is, écht een probleem. Dat je dat durft toe te geven. Nog knapper vind ik dat je voor jezelf besloten hebt dat het verder dan dit niet mag gaan en je hulp gezocht hebt. Je kunt het!

Wat goed dat je vandaag echt aan de bel getrokken hebt en een afspraak hebt gemaakt met de dokter. Ik kan me voorstellen dat je man ontzettend boos op je is, maar ook dat hij blij en opgelucht is dat je zelf de huisarts hebt gebeld en zelf die eerste stap hebt gezet in plaats van dat hij jou moet sturen. Dat betekent immers dat je wel inziet dat je een probleem hebt en dat de wil er ook is om er wat mee te doen. Ik hoop voor je dat je hier samen uitkomt en dat je man je blijft steunen. Ervaring hiermee heb ik niet, maar wil je wel sterkte wensen.

Hoe is het gesprek met je vriendin gegaan? Succes vanmiddag bij de huisarts!

Hoi,

dankjewel voor de reacties, er zaten er tussen waar ik echt wat mee kan.

Gisteren alles aan mijn vriendin opgebiecht. Ze had geen idee, voelde zich rot dat ze niets in de gaten had en even wat traantjes gevloeid natuurlijk van beide kanten.
Ze wilt me helpen, hoe dan ook en met wat dan ook. Heeft aangeboden vanmiddag mee te gaan, maar ik ga liever alleen.
Ze heeft mijn pinpassen meegenomen, in elk geval de eerste paar weken.
Mijn partner kan ze wel bij zich houden maar als ik echt wil vind ik ze dan wel en zo kan ik dat voorkomen.
Klinkt heel zielig, maar ik denk dat dat gewoon even is wat ik nodig heb.
Na het gesprek met de huisarts vanmiddag, komt ze wel naar me toe.

Mijn man ondertussen ook gesproken, hij staat achter me en zal me steunen waar nodig.
Hij was zeker teleurgesteld, maar begrijpt dat het los staat van onze relatie.
Het zit in mijn hoofd, een soort van ziekte zoals iemand hier al zei.
Uiteraard ben ik mij wel ervan bewust dat dit gevolgen had kunnen, of kan, hebben voor mijn relatie.

Ik werk zelf 32 uur per week, en een gedeelte ervan thuis. Ga proberen dit flink te minderen, dit is ook een valkuil voor me.

Daar ben ik heel blij om, mijn ogen zijn echt open. Ik wil dit niet meer!
Ik weet dat het lastig zal worden, maar het gaat me verdorie lukken.
Ik hoop dat ik zo nu en dan hier van me af mag schrijven.

Verder wil ik wel even benadrukken, dat ik geen schulden heb opgebouwd hierdoor.
Gelukkig niet, maar ik sluit niet uit dat het wel zover had kunnen komen.
Van het vergokte geld afgelopen jaren had ik een mooie auto kunnen kopen, maar het is zoals het is en het geld komt niet meer terug.

Ik zal jullie iets laten weten als ik bij de huisarts geweest ben!

Groetjes

Hoe was het bij de huisarts?

Wat ontzettend lief van je vriendin en van je man!
Je bent echt goed bezig, je ziet zelf in dat het zo niet verder kan en onderneemt stappen! Daar mag je echt trots op zijn.

Hoe ging het bij de huisarts?

Goed van je!

En pinpassen meegeven vind ik absoluut niet zielig klinken, maar juist verstandig nu!
Gokverslaving is een van de lastigste verslavingen om vanaf te komen, omdat je eigenlijk verslaafd raakt aan een lichaamseigen stof. (endorfine) Die je een geluksgevoel bezorgd als je wint en dat gevoel, (en dus dat stofje) wil je bewust of onbewust steeds opnieuw.

Hoi allemaal,

een late reactie, dinsdag was heel heftig bij de huisarts.
Ik kwam bij een andere huisarts dan normaal, baalde ik ontzettend van. De assistente vroeg of ik de afspraak wilde verzetten tot mijn eigen huisarts beter is, en ergens wilde ik dat doen maar van uitstel komt afstel..

En gelukkig, want de arts die ik kreeg heeft zelf in de verslavingszorg gewerkt en doet dit nog op vrijwillige basis.
Hij wist de knelpunten te vinden, heeft mij handvaten gegeven en dingen waarmee ik nu aan de slag moet.
Denk aan een soort logboek wanneer ik de behoefte voel, waar ik dan ben en hoe ik mij op die momenten voel.
Dan nog wat praktische dingen, gokfilters, financiën, afleiding (ik ga samen met mijn zusje weer beginnen met sporten), en nog wat van zulke dingen.

Over 2 weken ga ik terug bij hem, hij ziet nog geen reden mij direct door de sturen naar een psych of een afkickkliniek, maar wilt mij wel op regelmatige basis zien voorlopig.
Ook mag ik naar de praatgroep komen die hij wekelijks heeft en ik ga dit ook doen.
Voelde me meteen op mijn gemak en dat is belangrijk, denk ik.

Ik heb 3 kwartier daar gezeten en daarna was mijn vriendin er.

Mijn man is ondertussen thuis gekomen, en wij hebben goed gepraat. Hij is ontzettend blij dat ik zelf hulp heb gezocht en wilt er ook alles aan doen mij te helpen, heel lief.

Even een praktische vraag, weet iemand hoe het met huisartsconsulten zit bij CZ- jongeren?
Ik heb eigenlijk 3 consulten na elkaar gehad en over 2 weken weer.
Word dit vergoed of niet?

De praatgroep is vrijwillig, hiervoor word alleen bijdrage gevraagd voor koffie en thee etc.

Wat een opluchting nu pff.
Voel me wel wat beklemd, geen pinpas, wat cashgeld, alles opschrijven, mijn gedachtes verantwoorden (zo voelt het), maar ik weet dat het nodig is.

Waar ik zelf niet bij heb stilgestaan is dat ik, buiten dat ik nooit meer naar een casino mag of online gokken, dat ik ook niet meer aan loterijen zoals de staatsloterij mee mag doen, belspelletjes, sms spelletjes, poules etc.
Moet zeggen dat ik daar niet heel erg veel moeite mee heb eigenlijk.

Echter voel ik die behoefte wel weer op dit moment en dat vind ik lastig.
Ergens denk ik dat het "iets nooit meer mogen doen" , dit triggert, geen idee.
Zit pas aan het begin nu, de moeilijkste momenten moeten nog komen..

Dankjewel voor het lezen en sorry als het er wat vaag staat. De afgelopen 2 dagen waren mentaal best pittig, veel denken, malen en piekeren!

Groetjes

Heel veel succes en ook sterkte te komende tijd. Met jou instelling en kracht kom je er wel. Ben blij te horen dat je man en je vriendin je zo goed ondersteunen. Verder helaas geen ervaringen dus kan ook geen goede tips geven.

Nou, mijn afleiding heb ik al.
Had gesolliciteerd op een vacature en ze vonden mij zo enthousiast dat ik langs mag komen voor een oriënterend gesprek .
Iemand tips, wat moet ik mij erbij voorstellen ?
Weet dat ze meer mensen zoeken dus hoop zo dat ik erbij zit!!

Moet ik iets meenemen?

Het is al zolang geleden dat ik een gesprek had!

Goed dat je naar de dokter bent gegaan en fijn dat je al een sollicitatiegesprek hebt.
Een oriënterend gesprek is gewoon een eerste sollicitatiegesprek. Dus over jezelf en je werkverleden. Ze willen kennis met je maken, kijken wat voor type persoon je bent en of je in de organisatie kan passen.
Wat je mee kunt nemen is een cv (als je met 2 personen zit, ook 2 cv's) en eventueel diploma's (afhankelijk van je functie).
Succes!

Wat goed dat je naar de huisarts bent gegaan en fijn dat je er een positief gevoel aan overhoudt. Fijn ook dat de vervangende huisarts uit de verslavingszorg komt.

Veel succes met je gesprek! Wat Lenthe aangeeft, ik zou ook mijn cv en diploma's meenemen. En verder vooral jezelf blijven.