Nee, nog niet ervaren. Ik zou ook niet weten wat ik zou moeten zeggen om als mijn moeder te klinken eigenlijk.

Ja, dat heb ik helaas ook heel vaak

Eh ja, te vaak

Zo heb ik nog trauma's van vroeger. Mijn ouders dreigden altijd dat als we niet gingen opruimen, zij het voor ons zouden opruimen. Oftewel: een vuilniszak pakken en dit weggooien. Heb ik onlangs hier ook gedaan nadat ze alle speelgoed bakken hadden omgegooid en niet wilden opruimen. Werkte perfect Had een aantal dingen in een vuilniszak gegooid, ze wisten niet hoe snel ze moesten gaan opruimen.

Of als ze met de deur gooien, de deur opnieuw openmaken en ze zachtjes dicht laten maken. Vond ik vroeger zo erg en nu doe ik het zelf ook.

Ook bepaalde uitspraken e.d. ik herken mijzelf heel erg in mijn ouders terwijl ik zo had gezegd dat nooooooit te gaan doen. Ergens is het toch fout gegaan

Haha, ja erg he.

Ja haha. Ik betrap mezelf iedere dag erop Maar aan de andere kant herken ik ook heel veel dingen van S. wat ik vroeger deed. Laatst hing hij aan de deurklink en zwierde met de deur zeg maar. Dat deed ik vroeger ook wel eens en dat vind ik dan ook wel erg grappig om te zien. En dan mijn moeder 'niet doen want dadelijk breekt die klink af'. En 1x raden wat ik riep toen S. dat deed

hahahaha Ik moet er wel om lachen!

Ik geloof dat ik dat nog nooit gedacht heb.. Zal er eens op letten hahaha.

Ik had gister precies het zelfde!

Geen commentaar

Hahaha ja hoor. Ik zeg precies hetzelfde als mijn moeder. Alleen neemt mijn dochter oma serieuzer dan mij

Haha, hier nog 1!

Ja, best vaak :p

Hier hoef je geen kinderen voor te hebben. Ik heb regelmatig dat ik denk Oeh nu klink ik precies als m'n vader.

Volgens mij klink ik regelmatig als mijn moeder maar nooit met "vervelende" associaties, dus ik heb eigenlijk nooit het "shit" ik klink nu als mijn moeder gevoel... maar meer het hé zo deed mijn moeder ook tegen mij. Ik kan mij ook serieus dat gevoel niet herinneren, wat dat betreft mag ik echt niet klagen en kan ik mij niet echt momenten herinneren waarbij ik dacht: mam, hou eens op... of zeur niet zo... Ik denk juist vaak: hoe zou mijn moeder dit opgelost hebben? (ik kan mij namelijk niet voorstellen dat ik echt altijd een voorbeeldkind was en nooit eens iets deed wat niet zou mogen, maar ik kan mij echt niet herinneren hoe zij omging met dingen die mijn zoontje (nu) uitvreet) Ik weet dat zij en mijn vader ons altijd heel vrij lieten maar als ik dat met mijn zoontje doe, dan breekt hij de tent af dus eigenlijk is het ook niet te vergelijken. Mijn zoontje is gewoon zo anders dan ik vroeger was, daar en tegen lijkt hij weer wel veel op zijn vader, die herkent alles in hem

Heel herkenbaar . En nog grappiger: ik hoor mezelf wel eens terug bij mijn oudste zoon. Daar moet ik ook vaak om lachen. Dat hij zijn broertje dan corrigeert en ik mezelf terug hoor.

Ja... ik heb dat ook al een aantal x gehad. Maar merkte dat als voordat D er was, omdat ik klaagde tegen mn man over dingen in huis (dingen waar mn moeder bij ons vroeger over klaagde).

Nee... heb het wel dat ik mezelf hoor, als B wat zegt

Ik had dat al voordat ik moeder was

+1