Nosa, wat fijn dat het zo goed gaat. En dat bekaf zijn herken ik wel. J is 's avonds eigenlijk zelfs te moe om te eten, zit ze met van die rode oogjes en gapend aan tafel. Ze ligt er ook echt om 7 uur in en dan moeten we haar nog wakker maken de volgende ochtend.
Filoria, wat ziet hij er trots uit zeg! Leuk om te zien.
Liadan, wat fijn dat ze zo op haar plekje is in de klas. Is vast een hele geruststelling voor jou.
Parisienne, lastig is dat als ze bepaalde dingen (niet) gewend zijn. J was ook totaal niet gewend aan afscheid nemen en bij 'vreemden' blijven en dat maakte het naar school gaan ook lastiger. Maar ik hoop (en ik had nooit verwacht dat ik dit zou zeggen binnen een week) dat ze hierin ook op J lijkt want hoe ze het doet en hoe 'makkelijk' het ineens gaat hadden we echt niet durven dromen.
Gister is er dus voor de eerste keer een vriendinnentje komen spelen, wat is dat leuk! Twee van die giechelende meiden, en ook zo leuk voor J want die is eigenlijk alleen gewend om met jongens te spelen (onze neefjes wonen bij ons in de straat dus daar speelt ze heel veel mee) en dat is toch anders dan met meisjes. Ze zaten zo op 1 lijn qua fantasie en spel. Ze hebben bijna 2 uur lang heerlijk met de playmobil zitten spelen, hele verhalen over prinsessen en de boze koningin. Ik zat zelf net zo hard mee te genieten hahaha.
En van morgen geen tranen gezien, ze zit nog wel 's ochtends te mopperen dat ze niet wil maar ik heb het idee dat dat meer is omdat ze geen zin heeft om aan te kleden en zo want toen ze eenmaal klaar was, was haar gemopper ook over. Op school ging ze de juf meteen vertellen over het spelen van gisteren en toen de bel ging trok ze heel even een sip gezichtje en een pruillipje maar toen ik vroeg "ga je weer lekker spelen vandaag?" kwam er al weer een lachje. Ze wilde wel graag dat ik nog even bleef zitten tot de juf er was (die stond in de gang te praten met een andere moeder) en toen de juf er was kon ik zonder problemen weg gaan. Ze stond zelfs lachend te zwaaien toen ik langs het raam liep.