Spark schreef:Ik heb daarom mijn spiraal laten verwijderen , hij zat ook best laag zei de gynaecoloog . Ik was die contact bloedingen echt zat.
Aletta schreef:Biechtje schreef:Tabbie, we hebben inmiddels gepraat. Hij was niet erg verbaasd. Voelt ook wel een beetje dat t misschien beter is om uit elkaar te gaan. In augustus gaan we op vakantie. Misschien wel even goed, of juist niet. Maar denk wel goeie test. En verder zien we het wel.
In therapie gaan we niet. Zijn we al geweest en heeft maar tijdelijk geholpen.
@ Biechtje dat denkt aan scheiden
Het is duidelijk dat er iets moet veranderen. Je kinderen moeten niet in een huishouden zitten waarin de hele tijd geruzied wordt. Ik vraag me toch af of je niet beter het nog kunt blijven proberen. Voor de duidelijkheid: ik weet natuurlijk helemaal niet goed wat er speelt. Dus het kan zijn dat ik daardoor onbegripvol overkom. Maar ik ga alleen even af of wat je hier zegt.
Je zegt dat je al therapie hebt gehad, en dat vind ik super van je. Maar is het niet het overwegen waard om het nog een keer te proberen? Ik heb geen ervaring met relatietherapie, maar wel met therapie in het algemeen. En ik heb gemerkt dat het superveel uitmaakt wie je therapeut is en wat voor therapie je geeft. Aan de ene heb je (bijna) niks, de ander kan je uit een dal halen. Bovendien is soms 1 keer therapie gewoon niet genoeg. En heb je nog meer therapie nodig. Of nog meer therapie.
Dus als je dan zegt dat het zo weinig geholpen heeft, vraag ik me af of je niet het niet nog eens kunt proberen bij een ander. Zeker ook omdat ik de indruk krijg dat je man wel de wil heeft om iets te doen (want hij doet soms wel wat om te veranderen, alleen gaat het na een week vaak weer mis).
Bovendien vind ik ook de dingen die je dwarszitten niet heel groot. Het geruzie erover en jouw gevoel dat het allemaal van jouw kant komt, is natuurlijk wel erg. Maar de oorzaken daarvan (dat hij bijv. slordig is en weinig initiatief neemt, enz.) vind ik allemaal niet echt dealbrekers. Zou er niet een manier kunnen zijn waarop jullie samen kunnen leren daar beter mee om te gaan?
Ik zou zeker actie ondernemen om ervoor te zorgen dat het geruzie ophoudt (in ieder geval ervoor zorgen dat de kinderen er geen last van hebben). Maar ook nog een poging wagen om je relatie te redden. Misschien is het omdat ik single ben, maar ik denk: wees zuinig op wat je hebt.
Stuit schreef:Jeetje wat een situatie en herkenbaar ook. Ik lees dat jullie al veel hebben gedaan om het te herstellen maar merk dat het van jou kant uit meer klaar is.
Hoe denkt hij er momenteel over? Neemt hij wel genoegen hoe het nu verloopt.
Miss eens samen proberen te praten erover en ook serieus aangeven waar je gedachten nu naar uit gaan.
En hem ook om zijn gevoel vragen.
Wbt de kinderen ben je idd verplicht het beste eruit te halen. Maar als het op is, is het op en de kinderen hebben er ook niks aan dat mama of papa zo dood ongelukkig is. Dat merken ze ook heel erg.
In dat geval moet je ook voor jezelf kunnen kiezen. De situatie zal niet ideaal zijn, maar als beide ouders zich er gelukkiger door voelen, zullen de kinderen dat ook zijn.
Sterkte ik heb dit gevoel toen ook gehad en het is compleet slopend.
Hopelijk komen jullie er samen uit welke keuze er ook uit zal komen.
Biechtje schreef:Stuit schreef:Jeetje wat een situatie en herkenbaar ook. Ik lees dat jullie al veel hebben gedaan om het te herstellen maar merk dat het van jou kant uit meer klaar is.
Hoe denkt hij er momenteel over? Neemt hij wel genoegen hoe het nu verloopt.
Miss eens samen proberen te praten erover en ook serieus aangeven waar je gedachten nu naar uit gaan.
En hem ook om zijn gevoel vragen.
Wbt de kinderen ben je idd verplicht het beste eruit te halen. Maar als het op is, is het op en de kinderen hebben er ook niks aan dat mama of papa zo dood ongelukkig is. Dat merken ze ook heel erg.
In dat geval moet je ook voor jezelf kunnen kiezen. De situatie zal niet ideaal zijn, maar als beide ouders zich er gelukkiger door voelen, zullen de kinderen dat ook zijn.
Sterkte ik heb dit gevoel toen ook gehad en het is compleet slopend.
Hopelijk komen jullie er samen uit welke keuze er ook uit zal komen.
Ben jij gescheiden of nog steeds samen?
Biechtje schreef:Ik wil heel graag mijn verhaal kwijt. En dit leek mij daar het goede topic voor.
Ik ben ruim 11 jaar samen met mijn man. Waarvan 6 jaar getrouwd. We hebben 2 kinderen van onder de 7 jaar.
We gingen al binnen een jaar samen wonen, toen was ik 19.
De laatste 2/3 jaar gaat het erg slecht tussen ons. We hadden erg veel ruzie. We weten dat aan het feit dat ons jongste kindje de eerste 2 jaar erg slecht sliep 's nachts. Daardoor waren we sneller geprikkeld en geirriteerd.
Na 2 jaar hadden we geen gebroken nachten meer, maar de problemen bleven. Hij is een enorme sloddervos, ik hou van een geordend en opgeruimd huis. Dit was sowieso al iets wat altijd al erg botste (zoals in heel veel andere relaties ;) )
Moest er wat gerepareerd worden, dan bleef dit gerust een paar weken zo liggen omdat hij de spullen er niet voor had.
De opvoeding van de kinderen komt ook veel op mij terecht. We werken allebei, maar 's ochtends ben ik degene die ervoor zorgt dat de kinderen te eten krijgen en worden aangekleed.
Dat soort dingetjes.
Een jaar geleden ging het echt niet meer tussen ons, en hebben we besloten om even een weekje afstand te nemen. Hij heeft toen een week bij een vriend gewoond, en ik thuis met de kinderen.
Het voelde voor mij heerlijk, ik had rust, was veel ontspannender en er was opluchting.
Toen hij weer thuis kwam, wilde we wel allebei er alles aan gedaan hebben om onze relatie te laten slagen.
We zijn toen samen in therapie gegaan. Bovenstaande dingen zijn niet erg veranderd, maar ik maak mij er minder druk om, wat wel ten goede komt.
We moesten meer samen gaan doen, en zijn dat ook gaan doen. Dit kwam wel bijna altijd vanuit mijn kant.
Een tijdje ging het wel goed. Maar na een tijdje merkte ik weer dat er weer veel op mij terecht kwam. Ik heb dat wel aangegeven bij hem, ging het weer een weekje goed, maar dan sloop het er toch weer in.
De laatste paar weken gaat het echt weer heel slecht. Ik heb het een soort van opgegeven. Ik doe niks meer. Waardoor er ook echt niks meer in onze relatie gebeurd.
Ik wil dat niet meer, er in me eentje voor gaan, elke keer moeten zeggen dat het niet goed gaat, dat er meer van zijn kant moet komen.
Het sloopt enorm.
Ik irriteer me aan alles wat hij doet en zegt. De sex was al nooit geweldig, maar nu, ik moet er niet aan denken!
Zelfs als hij me aanraakt krijg ik een benauwd gevoel dat ik dit niet wil!
Ik ben geen knuffelkont, hij wel. Sinds de therapie ben ik dat wel meer gaan doen.
De laatste paar weken denk ik aan scheiden. Ik wil weer gelukkig zijn, rust hebben, genieten van het leven, niet steeds in strijd moeten gaan.
Maar ja, ik ben niet alleen. We hebben 2 kinderen. En ik wil ze een scheiding echt niet aan doen!
Voelt alsof ik heel erg egoïstisch ben.
Maar ook merk ik aan de kinderen dat dit ook niet goed voor ze is.
Ze merken de spanningen, zijn daardoor vervelend. Roepen heel hard: papa, mama, niet ruzie maken!
Als ik alleen met ze ben, is het ontspannen, luisteren ze goed, is t gezellig.
Zodra mijn man maar 1 voet over de drempel zet, begint het te stormen in huis. En dan hebben we nog niet eens een woord tegen elkaar gezegd. Als hij alleen met ze is, gaat het ook een stuk beter.
De laatste weken voel ik me enorm gespannen, zenuwachtig, benauwd, onzeker, in tweestrijd en zou de hele dag wel kunnen huilen.
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Voor mijn gevoel hebben we alles gedaan, of toch niet?
Moet ik door gaan in een relatie waarin ik niet gelukkig ben? Voor de kinderen?
Kunnen we nog gelukkig worden samen?
We lachen niet samen, hebben geen lol. Nooit echt gehad ook.
Maar ja, ik ben niet alleen.
Biechtje schreef:We hebben al heel veel uitgezocht, al gepraat hoe we de kinderen gaan verdelen en de spullen.
Exogenesis schreef:Ik ben anti spiraal. Bij mij komt er niet zo'n ding in. Ik hoor er weinig bijwerking-vrije verhalen over.
Bolletje schreef:Hoe word er tegen op getreden? Door ze te verwijderen? Alles mag maar gezegd worden blijkbaar hier. Ik ben er helemaal klaar mee.
Terug naar Liefde, seks & relaties
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers