30 Jul 2014 16:43 door Biechtje
Zo'n 3 jaar geleden ben ik erachter gekomen dat mijn vader al jaren vreemdgaat. Hij vertelde mij dit in vertrouwen en zei me ook dat ik het voor me moest houden. Hij kon er met niemand anders over praten en dacht dat hij het er met mij wel over kon hebben, omdat ik zo ruimdenkend ben. Nou, nee dus. Ik zou willen dat hij dit nooit aan mij had verteld. Hij gaat al vreemd sinds mijn geboorte. Mijn moeder weet dat hij wel eens verliefd is geweest op andere vrouwen, maar niet dat hij daadwerkelijk affaires heeft gehad. Mijn vader heeft dus daadwerkelijk een paar relaties gehad naast zijn huwelijk, vriendinnen, zoals hij ze noemt.
Nu vind ik het heel moeilijk om deze leugen in stand te houden. Het voelt niet meer zo veilig en geborgen bij mijn ouders, omdat ik nu een geheim deel met mijn vader en mijn moeder eigenlijk bedonder. Vooral dit laatste vind ik heel erg. Ik heb een goede band met mijn moeder, maar de laatste jaren voel ik een afstand, omdat er een enorme roze olifant in de kamer zit, waar niemand het over mag hebben.
Daarnaast merk ik dat ik moeite heb mensen te vertrouwen. Mijn vader was altijd alles voor me en nog wel, maar het voelt als bedrog dat hij al die jaren, ook toen ik thuis woonde, ons heeft voorgelogen en bedonderd. Ik ben heel boos op hem, maar kan dit niet uiten. Ik heb zelf een lange relatie, maar soms heb ik jaloerse buien en vind ik het moeilijk om hem helemaal te vertrouwen. Al weet ik dat hij helemaal te vertrouwen is, toch spelen op de achtergrond deze vertrouwensissues mee. Ik baal daar erg van, omdat mijn vriend mijn vertrouwen wel heeft verdiend de laatste negen jaren.
Heeft iemand tips, advies? Hoe kan ik hier nu het beste mee omgaan?